Tak jak Keratoplastyka nazywa się operacją rogówki oka. Znajduje się Przeszczep rogówki zamiast.
Co to jest Keratoplastyka?
Keratoplastyka to jedna z operacji oka. Obejmuje to zastąpienie chorej tkanki rogówki materiałem dawcy, którym jest przeszczep rogówki. Ponadto w ramach keratoplastyki może nastąpić fizyczne oddziaływanie na tkankę rogówki w celu zmiany siły refrakcji rogówki. W ten sposób można leczyć ametropię.
Do przeszczepu rogówki od człowieka wymagany jest odpowiedni materiał dawcy. Rogówki używane do przeszczepów są usuwane od zmarłych. Już za życia zgodzili się na usunięcie. Rogówkami dawcy zarządza specjalny bank rogówki. Aby zapewnić integralność rogówek, są one przechowywane w płynie odżywczym. Ważne jest również, aby narząd był dobrze tolerowany, aby przeciwdziałać reakcjom odrzucenia. Rogówka oka jest jego przednią zewnętrzną powłoką. Jest przezroczysty i gładki.
Ze względu na swoją krzywiznę osiąga określoną moc refrakcyjną. Wraz z soczewką oka rogówka skupia wpadające promienie światła, które tworzą ostry obraz na siatkówce oka.
Funkcja, efekt i cele
Jeśli chodzi o keratoplastykę, ważne jest, aby rozróżnić trzy różne typy. Należą do nich termokeratoplastyka, keratoplastyka perforująca i keratoplastyka blaszkowa. W kontekście termokeratoplastyki na krzywiznę rogówki wpływa miejscowe działanie ciepła. Ta procedura jest częścią chirurgii refrakcyjnej i nie wymaga żadnej tkanki dawcy rogówki.
Sytuacja wygląda inaczej w przypadku keratoplastyki perforującej. Dzięki tej metodzie wszystkie warstwy uszkodzonej rogówki są usuwane podczas zabiegu trepanacją. Następnie chirurg wprowadza plastry rogówki dawcy. Keratoplastyka blaszkowata polega na wszczepieniu pojedynczych warstw w izolacji. Na przykład na rogówkę można przyszyć krążek rogówkowy, co można porównać do soczewki kontaktowej.
Keratoplastyka ma na celu umożliwienie pacjentowi uzyskania optymalnego widzenia bez pomocy wzroku. Nierzadko jednak w wyniku operacji może pozostać nieregularny astygmatyzm, który jest kompensowany przez stabilną wymiarowo soczewkę kontaktową. Istnieją różne przesłanki wskazujące na to, że rogówka jest tak poważna, że konieczna jest keratoplastyka. Mogą to być ciężkie bakteryjne zapalenie rogówki, mechaniczne urazy prowadzące do przekłucia rogówki, oparzenia, chemiczne oparzenia lub owrzodzenia rogówki.
W niektórych przypadkach choroby dziedziczne lub ciężkie stany zapalne, takie jak dystrofia śródbłonka Fuchsa lub stożek rogówki, w których rogówka wybrzusza się jak stożek, mogą uszkodzić rogówkę. Inne wskazania to poważne zmętnienie rogówki i blizna rogówki, które poważnie upośledzają widzenie. W zależności od rozległości wykonuje się keratoplastykę blaszkową lub perforującą. Warunkiem wykonania przeszczepu rogówki jest spełnienie przez pacjenta określonych wymagań. Powinien być w stanie całkowicie zamknąć powieki, mieć normalne ciśnienie wewnątrzgałkowe i mieć wystarczający film łzowy.
Przed zabiegiem keratoplastyki perforującej zwykle podaje się znieczulenie ogólne. Możliwe jest również znieczulenie miejscowe. Pierwszym krokiem zabiegu jest wycięcie uszkodzonej rogówki w specjalnym rozmiarze. Chirurg nacina rogówkę dawcy, aby można było ją wszczepić dokładnie w powstałą szczelinę. Zalecana średnica wynosi od 6,5 do 8,5 milimetra. Po włożeniu krążków rogówkowych mocuje się je cienkim szwem.
W ramach keratoplastyki blaszkowej chirurg usuwa tylko przednią część rogówki i zastępuje ją. W przeciwieństwie do tego, wewnętrzne warstwy tkanki pozostają na swoim miejscu. Jednak keratoplastyka blaszkowa jest rzadko stosowana, ponieważ uważa się ją za trudniejszą niż keratoplastyka perforacyjna, która polega na całkowitym zastąpieniu rogówki.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na infekcje oczuRyzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Wykonanie keratoplastyki nie jest pozbawione ryzyka. Istnieje ryzyko, że zabieg wpłynie na różne części oczu lub sąsiednie struktury ciała.
Krwawienie występuje rzadko, ale nigdy nie można go całkowicie wykluczyć. Mogą również wystąpić infekcje.Możliwe jest również, że szwy szwu rogówkowego poluzują się. Jeśli rogówka nie jest szczelnie zamknięta, należy ułożyć dodatkowe nici.
Inne możliwe powikłania po keratoplastyce to zaburzenia procesu gojenia rogówki oraz pojawienie się zmętnień lub blizn rogówki. W skrajnych przypadkach wzrok znacznie się pogarsza. Możliwa jest nawet ślepota i utrata wzroku. Jednak te poważne komplikacje są niezwykle rzadkie.
Ponieważ perforująca keratoplastyka jest przeszczepem, istnieje również ryzyko reakcji odrzucenia nowo wszczepionej tkanki. Uważa się jednak, że ryzyko przeszczepu rogówki jest mniejsze, ponieważ nie ma dopływu krwi do rogówki. Jednak po oparzeniach lub stanach zapalnych na rogówce biorcy mogą rozwinąć się naczynia krwionośne, co zwiększa ryzyko odrzucenia.
Aby w pierwszej kolejności nie wystąpiła reakcja odrzucenia, pacjent otrzymuje immunosupresanty w postaci kropli do oczu. Mają one właściwości tłumienia reakcji obronnych organizmu, przeciwdziałania infekcjom i hamowaniu stanów zapalnych. Ponadto okulista musi przeprowadzać regularne kontrole. Po roku okulista ostrożnie wyciąga nitki rogówki, podając pacjentowi znieczulenie miejscowe.
