• Czym jest język pisany?
• Charakterystyka języka pisanego
• Znaczenie języka pisanego
• Elementy języka pisanego
• Przykłady języka pisanego
• Różnica między językiem ustnym a pisanym

Wyjaśniamy, czym jest język pisany, jego elementy, znaczenie i inne cechy. Również różnice z językiem mówionym.

Pisanie było jednym z wielkich wynalazków ludzkości.

Czym jest język pisany?

Kiedy mówimy o języku pisanym, języku pisanym lub komunikacja pisemnaogólnie odnosimy się do transmisji Informacja werbalne poprzez technologię pismo, w różnych możliwych podporach fizycznych. Innymi słowy, mamy na myśli przekazywanie a wiadomość pisany od nadawcy do odbiorcy, dzięki pewnej technice zapisu język werbalny.

Pisanie, jak wiemy, było jednym z wielkich wynalazków ludzkość, który umożliwiał przechowywanie wiadomości, danych i instrukcji znacznie dłużej, niż jest to konieczne do ich ustnego przekazania. Tak więc pisanie jest sposobem na zrobienie mówi, przechodząc do różnych typów napisów na nośniku fizycznym.

W rzeczywistości pierwsze formy pisma (pismo klinowe) pojawiły się na glinianych tabliczkach, na których ostrym przedmiotem wyryto to, co należało zapisać. Później skóry pochodzenia zwierzęcego, włókna roślinne, papiery o innym charakterze, a ostatnio także ekran elektroniczny i oprogramowanie przetwarzanie tekstu.

Innymi słowy, pisanie to technologia ludzkie, a to w przeciwieństwie do mowy nie jest naturalne i spontaniczne u gatunku. W rzeczywistości pismo powstało około 3300 pne. C., kiedy cywilizacja miała już dziesiątki tysięcy lat istnienia.

Właśnie dlatego najpierw uczymy się mówić, a potem pisać (a nie na odwrót), ponieważ pismo, jak zdefiniował je szwajcarski językoznawca Ferdinand de Saussure (1857-1913), jest „drugim systemem reprezentacji myśli” : myślimy, że reprezentujemy to najpierw w dźwięk, a następnie w grafice, która z kolei przedstawia wspomniane dźwięki, czyli pisanie.

Charakterystyka języka pisanego

Mówiąc ogólnie, język pisany charakteryzuje się:

• Jest sztuczna i wyuczona, to znaczy nie jest wrodzona ani częścią możliwości gatunku, ale była wynalazkiem ludzkości.
• Składa się z wizualnego zapisu mowy. Oznacza to, że jest to reprezentacja mowy poprzez oznaki grafika.
• Jest długowieczna, wytrzymała, może być zachowana w stanie nienaruszonym, w zależności od wsparcia fizycznego, przez dni, miesiące, lata lub stulecia. W ten sposób możesz komunikować się z osobami oddzielonymi dużymi wymiarami czasu.
• Jest pośrednia, ponieważ nadawca i odbiorca nie muszą dzielić przestrzeni ani widzieć swoich twarzy, ale każdy może samodzielnie poradzić sobie z przekazem.

Z drugiej strony może to być:

• Instrukcja: wykonana własnymi rękami.
• Druk: wykonany metodą druku.
• Cyfrowe: wykonane przez komputer.

Znaczenie języka pisanego

Język pisany od wieków umożliwiał komunikację na duże odległości.

Język pisany jest niezbędny w historia ludzkości. Z jednej strony jego wynalazek umożliwił komunikowanie się z ludźmi przez cały czas odległości geograficzne lub czasowe.

Z drugiej strony pozwalał na zachowanie wiedzy w sposób dużo bardziej efektywny, masowy i trwały niż kiedykolwiek wcześniej: przed wynalezieniem pisma, wiedza, umiejętności musiały być zapamiętywane i przekazywane z pokolenia na pokolenie ustnie, ponosząc przy tym straty, przemiany i zepsucie.

Zamiast tego pismo pozwalało na marginesy wierności bezprecedensowe jak na tamte czasy i na zawsze zmieniło sposób, w jaki rozumiemy wiedzę. Dzięki pisaniu wiedzę można było gromadzić w książkach i w biblioteki, dostępne dla przyszłych pokoleń, które z kolei pisałyby więcej książek, pomnażając w ten sposób ludzką wiedzę na przestrzeni wieków.

Elementy języka pisanego

Komunikacja pisemna wymaga elementów językowych każdej innej formy komunikacji werbalnej, takich jak:

• Nadajnik, który rozpoczyna proces komunikacji kodowania i pisania wiadomości za pomocą ołówka i papieru lub innych technologii pisania.
• Odbiorca, który czyta pisemną wiadomość i dekoduje ją, aby ją zrozumieć. W tym przypadku możemy go nazwać „czytnikiem”.
• Kanał, fizyczny nośnik zawierający wiadomość nadawcy, którym w tym przypadku może być dowolna powierzchnia niemożliwa do opisania (glina, papier, drewno itp.) lub dowolny ekran elektroniczny umożliwiający pisanie cyfrowe.
• Wiadomość, co zostało powiedziane, zbiór informacji zakodowanych przez emitenta. Treść tekstu pisanego.
• Kod, ten idiom w którym dokonano pisania.

Przykłady języka pisanego

Przykłady języka pisanego to:

• Wysyłam e-mail z jednej skrzynki cyfrowej do drugiej.
• Książka napisana przez jej autora i przeczytana wieki później przez nieznanego czytelnika.
• Czytanie broszury reklamowej na drogach publicznych.
• Intymny pamiętnik zakochanej nastolatki.
• Pisanie listu osobistego do wysłania pocztą.
• Na pewnej powierzchni widoczny z daleka napis z przesłaniem pomocy.
• ten hieroglify które pojawiają się u podstawy piramid w Egipcie.
• Instrukcja obsługi uruchomienia pralki.
• A wiersz, a fabuła lub próba opublikowane w czasopiśmie.

Różnica między językiem ustnym a pisanym

Język ustny i język pisany różnią się pod wieloma względami, mimo że są naszymi głównymi sposobami komunikowania się werbalnego, to znaczy, że oba polegają na użyciu słowa należące do kodu (języka) współdzielonego przez nadawcę i odbiorcę.

Wiemy na przykład, że mowa istniała przed pisaniem, czyli że ludzie najpierw nauczyli się komunikować się ustnie a następnie, pod presją jego istnienia, zmuszony był wymyślać różne rodzaje trwałego zapisu, który mógłby zawierać informacje wykraczające poza chwilę i doraźne.

Podsumowując, różnice między językiem mówionym a językiem pisanym to:

Oralność	Pismo
To naturalne: człowiek rodzi się już z mocą do mowy.	Jest sztuczny: musimy nauczyć się pisać, ponieważ jest to ludzka technologia.
Jest twarzą w twarz i bezpośredni: wymaga, aby nadawca i odbiorca dzielili tę samą przestrzeń (chyba że za pomocą technologii).	Nie jest twarzą w twarz: nadawca i odbiorca mogą znajdować się w dużej odległości lub nawet w różnym czasie. Tak więc komunikacja odbywa się pośrednio.
Jest efemeryczny: gubi się w czasie i nie można go odzyskać.	Jest trwały: pisemna wiadomość może przez wieki czekać na odbiorcę.
Jest dwukierunkowy: pozwala nadawcy i odbiorcy na szybką i łatwą zamianę ról.	Jest jednokierunkowa: nadawca i odbiorca rzadko zamieniają się rolami.
Jest improwizowana: na ogół mówimy w chwili, gdy mówimy, to, co myślimy.	Jest to zaplanowane: przed napisaniem zazwyczaj zastanawiamy się, co i jak chcemy powiedzieć, aby osiągnąć pożądany efekt.
Umożliwia sprostowanie, doprecyzowanie i wyjaśnienie, ponieważ nadawca jest obecny w momencie odbioru Twojej wiadomości.	Nie pozwala na sprostowanie, doprecyzowanie ani wyjaśnienie, a zatem raz napisany komunikat nie wiemy, jak może być zinterpretowany przez odbiorcę, ponieważ nadawca nie będzie przy nim, gdy go przeczyta, aby wyjaśnić, co miał na myśli .