• Jaka jest metoda naukowa?
• Dlaczego metoda naukowa?
• Charakterystyka metody naukowej
• Etapy metody naukowej
• Przykłady metody naukowej

Wyjaśniamy, czym jest metoda naukowa, jej etapy i cechy. Również przykłady zastosowań krok po kroku.

Metodę naukową można zastosować w naukach tak odmiennych jak chemia czy psychologia.

Jaka jest metoda naukowa?

tenmetoda naukowiec jestproces Jego celem jest ustalenie relacji między faktami, aby wypowiadać prawa i teorie, które wyjaśniają i wspierają funkcjonowanie świata.

Jest to rygorystyczny system, który składa się z szeregu kroków i którego celem jest generowanie wiedzy naukowej poprzez empiryczną weryfikację zjawisk i faktów. W metodzie naukowej obserwacja zaproponować hipoteza który następnie próbuje się sprawdzić przez eksperymentowanie.

Wiele odkryć, które znamy dzisiaj, opierało się na hipotezie, która została potwierdzona tą metodą. Jest używany w większości Nauki jak chemia, ten fizyczny, ten psychologia; i może być stosowany do wyjaśniania zjawisk życia codziennego.

Galileo Galilei był jednym z pionierów wykorzystania eksperymentalnej metody naukowej. Przez lata jego zastosowanie było wielokrotnie interpretowane przez niezliczonych myślicieli, w tym Johna Locke'a, Isaaca Newtona, Davida Hume'a, Immanuela Kanta i Karla Hegla. w Dyskurs metody René Descartes ustanowił pewne zasady kierujące rozumem, dopóki nie został oświecony prawda w nauce.

Zobacz też:Metodologia

Dlaczego metoda naukowa?

Ponieważistota ludzka wykorzystuje rozum do rozwoju, potrzebuje wyjaśnienia pewnych zjawisk rządzących światem. W zależności od pola działania i implikacji badania, istnieje wiele metod ułatwiających odkrywanie. Metoda historyczna to nie to samo, co metoda logiczna, podobnie jak indukcyjny albo dedukcyjny.

Jednak metoda naukowa dominuje i może być ekstrapolowana na prawie wszystkie nauki, ponieważ opiera się na dwóch fundamentalnych filarach: falsyfikowalności i odtwarzalności:

• Falsyfikowalność Jakość posiadana przez twierdzenia, prawa lub teorie (które metoda naukowa uważa za prawdziwe) przewartościowania jako fałszywej. Pomysł ten został zaproponowany przez austriackiego filozofa Karla Poppera i pozwala na rozróżnienie wiedza naukowa których tak nie jest.
• Odtwarzalność Zdolność pewnej wiedzy naukowej do powielenia przez inną osoba a innym razem w tych samych warunkach uzyskując ten sam wynik.

Charakterystyka metody naukowej

Metoda naukowa jest weryfikowalna i wyjaśniająca.

• Rygorystyczny. Badacz musi postępować zgodnie z kolejnością wszystkich kroków metody, nie zmieniając żadnego z nich.
• Cel. Opiera się na konkretnych i sprawdzalnych faktach, a nie na życzeniach, wierzenia lub opinie. Obowiązkiem naukowca lub badacza jest utrzymywanie jego subiektywnej wizji poza Badania.
• Progresywny. ten wiedza, umiejętności uzyskane są skumulowane. Mogą wzmacniać lub uzupełniać istniejące badania i ustalenia, a nawet je korygować.
• Racjonalny. Wykorzystuje powód do dokonywania odliczeń i opiera się na logika a nie na opiniach lub przekonaniach.
• Sprawdzalny. Proponowana hipoteza musi być możliwa do zastosowania i empirycznej weryfikacji poprzez eksperymenty.

Etapy metody naukowej

• Obserwacja. Poprzez czułą aktywność człowiek uświadamia sobie przedstawiane mu zjawiska. W tym pierwszym kroku zjawiskarzeczywistość. Ważne jest, aby pamiętać o obiektywnych faktach i odłożyć na bok subiektywne lub osobiste opinie.
• Wprowadzenie i pytania. Zaobserwowane zjawiska mogą mieć pewną regularność lub specyfikę, która je łączy. Ta obserwacja rodzi pytania i pytania dotyczące jakiegoś faktu lub zjawiska.
• Hipoteza. Po zadaniu pytania hipoteza jest możliwym wyjaśnieniem zadanego pytania. Ta hipoteza musi być możliwa do sprawdzenia empirycznie.
• Eksperymentowanie. Hipotezę testuje się wystarczającą liczbę razy, aby ustalić prawidłowość.
• Demonstracja. Dzięki dwóm poprzednim krokom możliwe będzie ustalenie, czy postawiona hipoteza była prawdziwa, fałszywa czy nieprawidłowa. W przypadku braku możliwości weryfikacji hipotezy można sformułować nową.
• Praca dyplomowa. Jeśli hipoteza nie zostanie obalona, ​​ponieważ jest udowodniona we wszystkich przypadkach, są one rozwijanewnioski dyktować prawa i teorie naukowe.

Przykłady metody naukowej

Szczepionka przeciw polio - Jonas Salk

• Obserwacja. W 1947 roku polio było bardzo powszechną chorobą wywoływaną przez wirusa polio w Stanach Zjednoczonych i na świecie.
• Wprowadzenie i pytania. W poprzednich badaniach udało się wyhodować wirus w laboratorium. Jonas Salk, przy wsparciu amerykańskiej Narodowej Fundacji ds. Paraliżu Dziecięcego, postanowił opracować prototyp szczepionki.
• Hipoteza. Opracowanie pierwszej szczepionki przeciwko polio można uzyskać za pomocą zabitego wirusa.
• Eksperymentowanie. Salk przez osiem lat eksperymentował w laboratorium. Pierwsza szczepionka została przetestowana przez Salka, członków jego rodziny i grupę ochotników. Po tym pierwszym teście Salk rozpoczął badania kliniczne na dwóch milionach dzieci.
• Demonstracja. W 1955 roku, po wynikach badań na dzieciach, szczepionka okazała się bezpieczna i skuteczna w zapobieganiu polio w 90% przypadków.
• Praca dyplomowa. Salk opracował szczepionkę do wstrzykiwania opartą na trzech odmianach wirusa hodowanych w tkance małpy i inaktywowanych w formaldehydzie. Od razu rozpoczęły się masowe szczepienia, a przypadki polio zaczęły znacznie spadać.

Szczepionka przeciw polio - Albert Sabin

• Obserwacja. W tym samym czasie, gdy Salk badał swoją szczepionkę, Albert Sabin próbował opracować szczepionkę na polio.
• Wprowadzenie i pytania. Jak opracować prototyp szczepionki?
• Hipoteza. Szczepionka opracowana z żywego wirusa może zagwarantować pacjentowi odporność na dłuższy czas.
• Eksperymentowanie. Albert Sabin przeprowadził pierwsze testy swojej szczepionki ze sobą, swoimi krewnymi, grupą badaczy i osadzonymi w więzieniu. Masowy test przeprowadziło Ministerstwo Zdrowia Związku Radzieckiego w 1957 roku.
• Demonstracja. W 1962 roku Amerykańska Publiczna Służba Zdrowia zatwierdziła szczepionkę opracowaną przez Sabina i Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaczął go używać.
• Praca dyplomowa. Opracowano szczepionkę w postaci syropu podawanego doustnie. Ta szczepionka nie tylko zdołała ochronić ludzi przed polio, ale także sprawiła, że ​​nie są nosicielami choroby, a zatem nie są zaraźliwe (to jest główna różnica w porównaniu ze szczepionką Salka). Jest to dziś najszerzej stosowana szczepionka w walce z tą chorobą.