Neuropatia

Tak jak Neuropatia oznacza szereg chorób obwodowego układu nerwowego. Ale zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, takie jak dysfunkcja wegetatywna, również mieszczą się pod tym określeniem. Czasami neuropatia jest wynikiem innych chorób, takich jak cukrzyca lub spożywanie substancji neurotoksycznych, takich jak alkohol lub leki.

Co to jest neuropatia?

O etiologii pierwotnych neuropatii: te pierwotne pochodzące z samych nerwów Neuropatie są zwykle dziedziczone. Do pierwotnych neuropatii należą dziedziczne neuropatie ruchowo-wrażliwe (wpływające na układ ruchowy), dziedziczne neuropatie czuciowe, dziedziczna neuropatia czuciowo-autonomiczna (zaburzenia odczuwania bólu i temperatury), dziedziczne neuropatie ruchowe oraz dziedziczne neuropatie z tendencją do zmian uciskowych.

O etiologii neuropatii wtórnych: Należą do nich choroby zapalne, choroby autoimmunologiczne, np. Zespół Guillain-Barré (układ odpornościowy atakuje organizm, zwłaszcza nerwy), choroby metaboliczne (zaburzenia metaboliczne układu nerwowego) oraz konsekwencje przyjmowania substancji neurotoksycznych (takich jak benzen, fenol, narkotyki, alkohol czy chemioterapeutyki) .

przyczyny

Przyczyny: Układ nerwowy dzieli się na ośrodkowy układ nerwowy (mózg i rdzeń kręgowy) i obwodowy układ nerwowy (są to nerwy od rdzenia kręgowego do odpowiednich narządów, które mają być zasilane).

Głównym zadaniem nerwów jest przekazywanie impulsów, które mózg wysyła w sposób zmotoryzowany - np. jako ruch mięśnia lub do przekazywania informacji i wrażeń do mózgu. Uszkodzenie nerwów, takie jak neuropatia, prowadzi do zaburzeń tych funkcji. Przyczyny są wielorakie i obejmują zaburzenia krążenia, stany zapalne i zatrucia, a także chorobę materiału genetycznego lub zaburzenia metaboliczne.

Cukrzyca może również wywołać neuropatię: ze względu na wyższy poziom cukru we krwi ścianki żył, które wzbogacają krwią nerwy obwodowe ramion i nóg, pogrubiają się - prowadzi to do zaburzeń krążenia we włóknach nerwowych. Kolejnymi przyczynami neuropatii są nadczynność i niedoczynność tarczycy, choroby wątroby, akromegalia, zapalenie nerwów i niedożywienie.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy wywoływane przez neuropatie zależą od choroby podstawowej i dotkniętych nerwów. Objawy często zmieniają charakter, intensywność i częstotliwość. Neuropatie obwodowe prowadzą przede wszystkim do uszkodzenia nerwów rąk, nóg, dłoni i stóp.

Ból nerwu jest bardzo stresujący dla osób dotkniętych chorobą. Opisywane jest jako kłucie, pieczenie, mrowienie, strzelanie lub promieniowanie. Zwykle pojawia się spontanicznie w spoczynku i często ustępuje wraz z aktywnością. Zaburzenia wrażliwości są postrzegane jako irytujące. Skóra wydaje się odrętwiała.

Rozpoznawanie dotyku i temperatury, a także zmysł dotyku mogą ulec pogorszeniu. Niektórzy pacjenci zgłaszają osłabienie lub skurcze mięśni. Czasami dochodzi do paraliżu, który prowadzi do niestabilnego chodu i zaburzeń równowagi.

Neuropatie autonomiczne wywołują objawy w przypadku funkcji organizmu, których nie można świadomie kontrolować. Mogą wystąpić zmiany krążenia i rytmu serca. Może dojść do zakłócenia funkcji całego układu pokarmowego. Możliwe są również objawy ze strony układu moczowego i narządów płciowych. Silne pocenie się prowadzi do wysuszenia, popękanej skóry w okolicach stóp i podudzi. Czasami występuje retencja wody.

Pierwotne neuropatie są wrodzone i dziedziczne. Są rzadkie i pojawiają się przed dwudziestym rokiem życia. Możliwe objawy obejmują nieprawidłowy ruch lub czucie i ból. Rzadziej występują zaburzenia narządów wewnętrznych, a także brak odczuwania bólu.

Diagnoza i przebieg

Diagnoza i przebieg: Po przeprowadzeniu wywiadu neurolog przeprowadza badanie kliniczne. Ustala się stan neurologiczny pacjenta. Następnie następuje szczegółowa anamneza.

Badany jest refleks, koordynacja, zdolności motoryczne i wrażliwość. Aby dowiedzieć się więcej o porażeniu obwodowym, można wykorzystać elektromiografię, w której przeprowadza się badanie mięśni.

Dzięki tej metodzie możesz odróżnić zanik mięśni spowodowany nerwami od własnych chorób mięśni. Odkrywcze może też być elektronurografia. Przebieg i czas trwania choroby są różne i trudne do przewidzenia.

Komplikacje

Podobnie jak przyczyny neuropatii, skutki mogą być różne. Często naprawienie przyczyny wystarczy, aby przywrócić funkcję nerwu. Jednak to nie zawsze działa. Dzieje się tak, gdy komórki nerwowe zostały już nieodwracalnie zniszczone. W takich przypadkach utrzymuje się dyskomfort i drętwienie.

Jednak ponieważ neuropatia może wpływać na każdy narząd, rodzaj powikłań, które często występują, zależy od tego narządu. Oprócz zaburzeń rytmu serca, jako powikłania mogą również wystąpić nietrzymanie stolca lub nietrzymanie moczu. Znanym powikłaniem neuropatii jest tzw. Stopa cukrzycowa, w przypadku stopy cukrzycowej na pierwszym planie jest polineuropatia cukrzycowa.

Wpływa na zaopatrzenie stopy, tak że przy najmniejszym urazie pojawiają się tam ogromne problemy z gojeniem się ran. Początkowo polineuropatia prowadzi do paraliżu mięśni stopy, co powoduje nieprawidłową postawę stopy. Z powodu nieprawidłowego obciążenia kostna podstawa śródstopia stale tonie. Najpierw powstają większe warstwy rogówki, które z czasem prowadzą do łez na skórze.

Jednak rany te często nie są zauważane przez osoby dotknięte chorobą, ponieważ nie odczuwają bólu z powodu ograniczonych funkcji nerwowych. Rany, które goją się słabo, mogą wtedy pojawić się niezauważone, co w dłuższej perspektywie czasami prowadzi nawet do martwicy stopy. W skrajnych przypadkach dotknięta stopą może być nawet konieczna amputacja.

Kiedy należy iść do lekarza?

Jeśli występuje ból kończyn i mięśni, skurcze łydek lub nieprawidłowe odczucia, przyczyną może być neuropatia. Porada lekarska jest potrzebna, jeśli objawy te utrzymują się przez długi czas lub szybko się nasilają. Jeśli dolegliwościom nie można przypisać wyraźnej przyczyny, należy skonsultować się z lekarzem. Drżenie lub nieprawidłowe odczucia wskazują na zaawansowaną neuropatię i należy je szybko wyjaśnić. W razie wątpliwości chory musi zostać zabrany do szpitala na badanie fizykalne oraz zdiagnozowany i leczony stan.

Grupy ryzyka obejmują osoby z przewlekłymi infekcjami, uszkodzeniem nerek lub długotrwałymi niedoborami żywieniowymi. Pacjenci z cukrzycą i osoby, które cierpią na nowotwór lub miały kontakt z neurotoksyną, muszą również porozmawiać z odpowiedzialnym lekarzem, jeśli wystąpią u nich którykolwiek z wymienionych objawów. Oprócz lekarza rodzinnego neuropatię leczą różni interniści, dermatolodzy, nefrolodzy i inni specjaliści. Poważne choroby zawsze wymagają leczenia szpitalnego w poradni specjalistycznej.

Leczenie i terapia

W przypadku terapii neuropatii: W zależności od wzorca zajęcia rozróżnia się mononeuropatię, polineuropatię, neuropatię autonomiczną, multipleksowe zapalenie mononeurii i neuropatie radykalne. Terapia zależy od wzorca infestacji, choroby podstawowej.

W wrodzonym Neuropatie możliwa jest tylko terapia objawowa. Jeśli przyczyną jest infekcja bakteryjna, podaje się antybiotykoterapię. Toksyczne trucizny można wyleczyć, jeśli zostaną pominięte. Pomocne mogą być również metody naturopatyczne, homeopatyczne i alternatywne metody medyczne, takie jak terapia polem magnetycznym lub akupunktura. Czy neuropatia jest metaboliczna, np. Z powodu cukrzycy pomocne może być kontrolowanie poziomu cukru we krwi za pomocą leków.

Zaawansowanych neuropatii zwykle nie można już całkowicie odwrócić, ale można je dobrze stłumić za pomocą środków przeciwbólowych, które są również skuteczne w leczeniu depresji lub epilepsji. Należy unikać palenia i alkoholu.

W przypadku paraliżu z zanikiem mięśni metodą leczenia jest fizjoterapia z lekkim treningiem siłowym. Należy unikać niewspółosiowości stawów. Staranny masaż i ćwiczenia oddechowe również mogą zdziałać wiele.

W zaawansowanym stadium choroby pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem, jakie środki pomocnicze, takie jak buty ortopedyczne, chodziki czy wózki inwalidzkie, należy zastosować. W ciężkich przypadkach pacjenci mogą zostać przykuta do łóżka. Następnie należy zlecić usługę pielęgniarską.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w neuropatii zależy od przyczyn zaburzenia zdrowia. W przypadku wrodzonej choroby nie ma szans na wyleczenie. W opiece medycznej indywidualne objawy są leczone najlepiej, jak to możliwe. Najlepszy długoterminowy sukces osiąga się przy jak najwcześniejszym rozpoczęciu terapii. Niemniej jednak, gdy tylko przerwane zostaną podjęte działania medyczne, dochodzi do nawrotu choroby.

Jeśli istnieje bakteryjna przyczyna neuropatii, patogeny są próbowane, aby zapobiec ich rozprzestrzenianiu się i zabijane przez podawanie leków. Organizm może wtedy samodzielnie transportować i wydalać zarazki. Następuje stopniowa poprawa stanu zdrowia, aż do udokumentowania ustąpienia objawów.

U wielu pacjentów złagodzenie objawów można również zaobserwować poprzez zastosowanie alternatywnych metod leczenia. W dziedzinie leczenia naturopatycznego istnieją różne podejścia, które sprawdziły się w przeszłości. Należy to jednak ocenić na podstawie ogólnej sytuacji.

Jeśli przyczyny zaburzenia można przypisać nieprawidłowościom w metabolizmie, leczenie farmakologiczne może prowadzić do wyraźnej poprawy stanu zdrowia. Ponadto należy zoptymalizować styl życia, aby zmniejszyć dolegliwości. Jeśli neuropatia jest bardzo wyraźna, osoba dotknięta chorobą wymaga codziennej opieki i wsparcia w radzeniu sobie z codziennym życiem.

zapobieganie

Profilaktyka: Jakie efekty profilaktyczne to umiarkowane ćwiczenia, zdrowa dieta i dostosowanie poziomu cukru we krwi, jeśli jest to konieczne z powodu zmiany patologicznej. Zwłaszcza gdy można rozpoznać skłonność rodziny, należy uważać na neurotoksyny, takie jak alkohol i leki. Pacjenci z cukrzycą muszą być szczególnie ostrożni i natychmiast sprawdzać poziom cukru we krwi.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków osoba dotknięta neuropatią ma bardzo niewiele dostępnych i zwykle bardzo ograniczonych środków kontrolnych. Z tego powodu osoba poszkodowana powinna na wczesnym etapie skonsultować się z lekarzem, aby zapobiec i ograniczyć występowanie innych powikłań. Im wcześniej skontaktujemy się z lekarzem, tym zwykle będzie lepszy dalszy przebieg choroby.

Dlatego przy pierwszych objawach i oznakach tej choroby należy skonsultować się z lekarzem. Większość pacjentów z tą chorobą jest uzależniona od przyjmowania różnych leków w celu trwałego złagodzenia objawów. Zainteresowana osoba powinna zawsze zwracać uwagę na regularne przyjmowanie, a także na przepisaną dawkę leku.

W przypadku wystąpienia skutków ubocznych lub niejasności należy najpierw skonsultować się z lekarzem. W celu złagodzenia objawów często konieczne są środki fizjoterapeutyczne. Wiele ćwiczeń można wykonać we własnym domu, co może przyspieszyć leczenie. Jeśli to możliwe, osoba poszkodowana powinna powstrzymać się od alkoholu i palenia. Oczekiwana długość życia może być również ograniczona z powodu neuropatii.

Możesz to zrobić sam

W przypadku uszkodzenia nerwów przyczyny są skrajnie różne. Najskuteczniejszą formą samopomocy jest uważny, zdrowy tryb życia. Należy unikać wszystkiego, co dosłownie „działa Ci na nerwy”. Obejmuje to w szczególności palenie i nadmierne spożywanie alkoholu.

Istnieją alternatywy dla farmakoterapii bólu. Imponujące wyniki osiągnięto dzięki elektrycznej, przezskórnej stymulacji nerwów (TENS). Należy regularnie sprawdzać poziom cukru we krwi i ciśnienie krwi, ponieważ optymalne ustawienia są niezwykle ważne w polineuropatii. Możliwe jest również naturalne zmniejszenie tego zjawiska poprzez dietę. Chorym na cukrzycę zaleca się regularną profesjonalną pielęgnację stóp oraz codzienne badanie własnych stóp za pomocą małego lusterka. Każdy, kto cierpi na „chorobę wielu nerwów”, powinien nosić dobre buty, które są bezpieczne do chodzenia, mają dobrą wkładkę i chronią przed kontuzjami.

Sporty obciążające stopy, takie jak bieganie, bieganie lub gra w tenisa, nie są zalecane. Bardziej odpowiednim sportem dla wszystkich pacjentów z neuropatią jest jazda na rowerze lub pływanie. Ze względu na rozpowszechnienie neuropatii istnieje wiele grup wsparcia, w których pacjenci mogą uzyskać poradę i wsparcie.