Osmometria to procedura medyczna i farmaceutyczna, która określa wartość osmotyczną lub ciśnienie substancji. Na przykład może służyć do pomiaru osmolalności plazmy. Aby móc je wykonywać, a Osmometr potrzebne.
Co to jest osmometr?
Osmometria ma długą historię, która jest związana nie tylko z medycyną - ponieważ proces ten jest również wykorzystywany w wielu innych obszarach zastosowań. Mówi się, że w 1828 roku botanik Henri Dutrochet udokumentował pierwszy osmometr. Statyczne i dynamiczne, bezpośrednie i pośrednie metody pomiaru sprawiają, że obecnie dostępnych jest wiele różnych metod.
Osmometr mierzy wartość osmotyczną lub ciśnienie osmotyczne substancji. W biologii osmoza to dyfuzja wody lub innych cieczy przez półprzepuszczalną membranę.
W organizmie człowieka procesy osmotyczne odgrywają ważną rolę w wielu procesach na poziomie mikro i makro. Zakłócenie równowagi osmotycznej może na przykład prowadzić do zatrzymywania wody w tkance (obrzęk) lub upośledzać wymianę cząsteczek między komórkami a ich otoczeniem.
Osmometria to metoda pomiarowa stosowana również w medycynie. Wykorzystuje ją na przykład do określenia osmolalności osocza, która jest właściwością osocza krwi i odnosi się do liczby cząstek, które mają efekt osmotyczny.
Osmometria nie mierzy osmolalności jako wartości bezwzględnej, ale raczej zapewnia porównanie między próbką, która jest dostępna do badania, a substancją odniesienia, taką jak czysta woda (H2O). Obie substancje powinny mieć tę samą temperaturę, w przeciwnym razie wyniki pomiarów mogą wykazywać niedokładności i mogą być nieprzydatne. Po wyeliminowaniu tego możliwego źródła błędu jedynym istotnym czynnikiem wpływającym na osmolalność jest stężenie substancji osmotycznie czynnych w próbce.
Kształty, typy i typy
W osmometrii można zastosować różne metody w celu uzyskania poszukiwanych wyników pomiarów. Aby określić osmolalność, osmometry wykorzystują wartość odniesienia, z którą porównują określony wynik pomiaru próbki. Jako odniesienie mogą służyć różne substancje; Jednak osmometry często używają czystej wody, która nie zawiera żadnych dodatkowych substancji. Oznacza to, że ma temperaturę krzepnięcia 0 ° C i pozwala na wyciągnięcie wniosków na temat próbki porównawczej.
W wielu przypadkach medycyna i farmacja wykorzystują osmometry, które określają osmolalność metodą osmometrii punktu zamarzania. Jest to specjalna procedura, która porównuje temperaturę zamarzania próbki z temperaturą wody. Temperatura krzepnięcia roztworów zmienia się w zależności od rozpuszczonych w nich substancji. Roztwory słonej wody lub próbki krwi o dużej zawartości soli zamrażają się tylko w znacznie niższej temperaturze niż czysta woda.
Struktura i funkcjonalność
Z zewnątrz typowe osmometry to proste pudełka, które mają punkt pomiarowy do umieszczenia próbki. W medycynie taka próbka jest zwykle próbką krwi, na przykład w celu obliczenia osmolalności osocza krwi. Pomiar zajmuje niewiele czasu, a zatem umożliwia ekonomicznie rozsądną procedurę.
W zależności od projektu technicznego osmometru można badać substancje o różnych stanach skupienia (ciało stałe, ciecz lub gaz). Niektóre osmometry można podłączyć do komputera za pomocą wtyczki USB lub innego złącza, umożliwiając w ten sposób szybką ocenę danych i niemal natychmiastowe przeglądanie wyników pomiarów. W przypadku wielu urządzeń możliwe są również pomiary seryjne i pomiary z niewielkimi ilościami materiału testowego (np. Próbki krwi).
Korzyści medyczne i zdrowotne
Osmometria może być przydatna w medycynie praktycznie stosowanej, a także w badaniach medycznych i dostarczyć ważnych informacji o procesach osmotycznych w organizmie człowieka. Na przykład może służyć do diagnozowania osmolalności osocza. Osmolalność osocza jest cechą charakterystyczną osocza krwi. Właściwość opisuje, ile cząstek w osoczu krwi ma działanie osmotyczne.
Lekarze mogą obliczyć osmolalność osocza za pomocą wzoru, który jest zwykle przybliżonym szacunkiem. Aby to zrobić, mnożymy współczynnik 1,86 przez zmierzoną wartość sodu, po czym równanie dodaje wartości mocznika i glukozy. Na koniec dodano summand 9. Wzór podaje przybliżony trend w osmolalności.
Jednak bezpośredni pomiar tej właściwości krwi może dać dokładniejsze wyniki. Na przykład formuła nie uwzględnia ewentualnych substancji osmotycznych, które mogą znajdować się we krwi. Ten i inne czynniki wpływające powodują powstanie tak zwanej luki osmotycznej, która opisuje różnicę między obliczoną (czyli raczej oszacowaną) a faktycznie zmierzoną wartością osmolalności. U zdrowych ludzi ta luka osmotyczna jest mniejsza niż 10.
Uważa się, że osmolalność 275-320 mosmoli na kg masy ciała jest normalna. Jeśli zmierzona wartość znacznie przekracza tę normalną wartość, może to wskazywać na chorobę. Niektóre choroby mają charakterystyczny wzór objawów, które lekarze mogą wykorzystać do ich identyfikacji. Prawidłowa diagnoza jest warunkiem wstępnym możliwie najskuteczniejszego leczenia.
