Niewydolność jajników

ZA Niewydolność jajników jest zaburzeniem czynnościowym jajników (jajników), które można przypisać różnym przyczynom i przejawia się w różnych formach. Nieleczona dysfunkcja jajników często skutkuje bezpłodnością (niepłodnością) u danej kobiety i niespełnionym pragnieniem posiadania dzieci.

Co to jest niewydolność jajników?

Typowe objawy niewydolności jajników to plamienie, uczucie ucisku w piersiach i zatrzymywanie wody w tkankach (obrzęk). W łagodnych postaciach niewydolności jajników krwawienie miesiączkowe może wystąpić pomimo braku owulacji, ale chęć posiadania dzieci pozostaje niespełniona.
© Ella - stock.adobe.com

Tak jak Niewydolność jajników jest zaburzeniem czynnościowym jajników w wyniku hormonalnej dysregulacji dojrzewania pęcherzyków lub przedwczesnego wyczerpania się pęcherzyków w jajnikach.

W łagodniejszej postaci niewydolność jajników objawia się niewydolnością ciałka żółtego (osłabienie ciałka żółtego), w której zachodzi owulacja, ale synteza progesteronu jest ograniczona. Plamienie przedmiesiączkowe, tkliwość piersi i / lub obrzęk (zatrzymanie wody) są objawami tej łagodnej postaci.

Bardziej wyraźna niewydolność jajników charakteryzuje się brakiem owulacji (brakiem owulacji) i prowadzi do całkowitego braku produkcji progesteronu. Kobiecy organizm narażony jest na działanie nadmiaru estrogenów, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zmian w endometrium (wyściółce macicy), trwałego krwawienia i raka endometrium.

Najcięższym wariantem niewydolności jajników jest brak miesiączki (brak krwawienia miesiączkowego) z całkowitym brakiem dojrzewania pęcherzyków, co oznacza, że ​​synteza estrogenu spada na tyle, że powstaje niedobór hormonu płciowego, co może powodować osteoporozę, choroby układu krążenia i klimakterium (w tym zaburzenia snu, uderzenia gorąca) .

przyczyny

ZA Niewydolność jajników jest podzielony na różne formy w zależności od przyczyny. Pierwotna niewydolność jajników to albo genetyczna dysfunkcja (zespół Turnera, dysgeneza gonad, zespół Swyera), albo przedwcześnie wyczerpana podaż pęcherzyków w wyniku chemioterapii lub radioterapii, spożycia nikotyny, ciężkich chorób zakaźnych lub autoimmunologicznych samych jajników.

Wtórne postacie niewydolności jajników wynikają z upośledzenia funkcji przysadki lub podwzgórza. W przypadku niewydolności przysadki jajnikowej spowodowanej dysfunkcją przysadki, która m.in. prolactinoma (łagodne guzy przysadki), niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy) lub stres, zwiększone stężenie prolaktyny.

Hiperandrogenemiczna niewydolność jajników charakteryzuje się podwyższonym poziomem testosteronu, który prowadzi do upośledzenia dojrzewania pęcherzyków i jest spowodowany przez PCO (policystyczne jajniki), hiperteksozę jajników lub zespół nadnerczowo-płciowy.

Wariant podwzgórza jest zwykle spowodowany zaburzeniami odżywiania (bulimia, anoreksja), sportem wyczynowym, stresem psychologicznym lub genetycznie tzw. Zespołem Kallmanna i wiąże się z rozregulowanym uwalnianiem gonadoliberyny z podwzgórza, co zaburza syntezę gonadotropin (w tym FSH) .

Objawy, dolegliwości i oznaki

Typowe objawy niewydolności jajników to plamienie, uczucie ucisku w piersiach i zatrzymywanie wody w tkankach (obrzęk). W łagodnych postaciach niewydolności jajników krwawienie miesiączkowe może wystąpić pomimo braku owulacji, ale chęć posiadania dzieci pozostaje niespełniona. Jeśli funkcja jajników jest poważnie osłabiona, miesiączka ustaje całkowicie (brak miesiączki).

Jeśli do 15 roku życia nie ma miesiączki, należy również wziąć pod uwagę pierwotną niewydolność jajników. Chore kobiety często cierpią z powodu charakterystycznych objawów menopauzy, takich jak uderzenia gorąca, bezsenność, nocne poty i chroniczne zmęczenie. W wielu przypadkach pojawiają się nastroje depresyjne, lęk i silne wahania nastroju, suchość pochwy i spadek libido mogą poważnie upośledzać życie seksualne.

Często dochodzi do mimowolnego wycieku moczu; spadek gęstości kości w wyniku braku estrogenu może objawiać się zwiększoną skłonnością do złamań kości. Zespół Turnera charakteryzuje się słabym wzrostem włosów łonowych, zmniejszonym wzrostem ciała, skrzydłowymi fałdami skórnymi na szyi (pterygium colli), szeroko rozstawionymi sutkami i klatką piersiową w kształcie tarczy. W zespole Swyera drugorzędne cechy płciowe nie rozwijają się w okresie dojrzewania.

Wtórna niewydolność jajników może objawiać się zwiększonym wzrostem włosów, wypryskami skóry, spadkiem częstotliwości głosu i zwiększonym tworzeniem się mięśni (hiperandrogenna niewydolność jajników), zaburzenia cyklu miesiączkowego występują zarówno w podwzgórzu, jak i hiperprolaktynemicznej niewydolności jajników.

Diagnoza i przebieg

Podejrzenie jednego Niewydolność jajników wywodzi się w większości przypadków z nieregularnego cyklu miesiączkowego. Aby określić konkretną obecną formę, m.in. określa poziom hormonów w surowicy.

W przypadku pierwotnej niewydolności jajników dochodzi do podwyższenia stężenia LH i FSH, w przysadce prolaktyny, aw hiperandrogenemii stężenia testosteronu i DHEAS w surowicy. W tym ostatnim przypadku na sonogramie (obraz USG) często można wykryć policystyczne jajniki. Z drugiej strony, w niewydolności jajników w podwzgórzu wszystkie stężenia hormonów (LH, FSH, progesteron, estradiol) są zmniejszone lub mieszczą się w normie.

Dalsze obniżone poziomy hormonów (gonadotropiny, insulina, prolaktyna) wskazują na zespół Kallmanna. Rokowanie i przebieg niewydolności jajników zależą w dużej mierze od przyczyny. Chociaż obecnie nie ma obiecujących środków terapeutycznych dla postaci pierwotnej, a chęć posiadania dzieci często pozostaje niespełniona, powodzenie terapii wtórnych postaci niewydolności jajników zależy głównie od zaangażowania osób dotkniętych chorobą i terapii przyczynowej.

Komplikacje

Powikłania związane z niewydolnością jajników zwykle pojawiają się, jeśli stan nie jest leczony. W takim przypadku kobieta może stać się całkowicie bezpłodna, tak że pragnienia posiadania dzieci nie można już zaspokajać w konwencjonalny sposób. Może to również prowadzić do różnych dolegliwości psychologicznych, a nawet do depresji.

Niewydolność jajników znacząco obniża jakość życia pacjentki. Chore kobiety również cierpią na plamienie, a także na zaburzenia miesiączkowania. W rezultacie wahania nastroju lub zatrzymywanie wody często występują w różnych częściach ciała. Niepłodność może również prowadzić do komplikacji lub napięcia z partnerem. Z reguły niewydolność jajników nie może być leczona przyczynowo.

Jeśli kobieta jest już bezpłodna, niestety nie można się już zająć tą dolegliwością. Ponadto tę niewydolność można leczyć hormonami. Nie ma żadnych komplikacji. Pragnienie posiadania dzieci można również zaspokoić za pomocą odpowiedniego leczenia. Niewydolność jajników nie ma wpływu na oczekiwaną długość życia osób dotkniętych chorobą. Jeśli jednak niewydolność jajników wystąpi z powodu innej choroby podstawowej lub zaburzenia odżywiania, należy najpierw zdiagnozować i leczyć tę chorobę.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli dojrzałe seksualnie kobiety mają niespełnione pragnienie posiadania dzieci, powinny wraz z partnerem skonsultować się z lekarzem w celu wizyty kontrolnej. Chociaż partner nie może doświadczyć choroby, należy zbadać i ocenić ogólną płodność pary, aby można było dokonać ogólnej oceny. Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem, jeśli ciąża nie wystąpiła przez kilka cykli, mimo że aktywność seksualna wystąpiła w fazie owulacji.

W przypadku zmian w libido kobiety, zmian w osobowości lub gdy kobieta z niespełnioną chęcią posiadania dzieci ma poważne problemy emocjonalne, wskazana jest wizyta u lekarza. Należy zgłosić się do lekarza w sprawie plamienia, obrzęku piersi lub zatrzymywania wody na ciele. Zaburzenia miesiączkowania lub brak miesiączki to oznaki problemu zdrowotnego. Wizyta lekarska jest niezbędna, aby można było rozpocząć badanie przyczyny i dalsze leczenie. Objawy, takie jak suchość pochwy, mimowolne oddawanie moczu lub nocne poty, powinny zostać zbadane przez lekarza.

Wyczerpanie, ogólne złe samopoczucie, apatia czy zmniejszona chęć do życia to także objawy, które powinien wyjaśnić lekarz. Depresja lub wahania nastroju to kolejne oznaki nieprawidłowości zdrowotnych. Jeśli utrzymują się przez kilka tygodni lub miesięcy, potrzebny jest lekarz.

Leczenie i terapia

W przypadku niewydolności jajników postępowanie terapeutyczne zależy od konkretnej postaci. Podstawowy Niewydolność jajników jest zwykle nieodwracalne i nie można go leczyć, jeśli chcesz mieć dzieci.

Chorym kobietom w wieku poniżej 40 lat zaleca się stosowanie hormonalnej terapii zastępczej w celu wyrównania niedoboru estrogenów. Terapia przysadkowej niewydolności jajników ma na celu normalizację poziomu prolaktyny przy użyciu leków hamujących syntezę prolaktyny, a tym samym przywracających cykl miesiączkowy. Jeśli przyczyną nieprawidłowości jest prolactinoma, leczy się go agonistami dopaminy.

Interwencja chirurgiczna jest wskazana tylko wtedy, gdy dotyczy sąsiednich struktur. Wariant hiperandrogenemiczny można leczyć hormonalnie pigułką antyandrogenową. Jeśli istnieje chęć posiadania dzieci, domyślnie wskazana jest dodatkowa terapia stymulacji jajników. Terapia niewydolności podwzgórza jajników ma na celu leczenie przyczynowe indywidualnej przyczyny.

Ponadto, jeśli kobiety nie chcą mieć dzieci, zaleca się hormonalną terapię zastępczą, aby uniknąć osteoporozy i chorób układu krążenia. Jeśli chcesz mieć dzieci, zaburzone uwalnianie gonadoliberyny można zasymulować za pomocą małej mikropompki zakładanej na ciało, wywołując w ten sposób początek ciąży.

Jeśli niewydolność jajników wynika z zaburzeń odżywiania lub stresu psychicznego, chore kobiety powinny otrzymać dodatkową opiekę psychologiczną lub psychiatryczną.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na bóle menstruacyjne

Perspektywy i prognozy

Perspektywy niewydolności jajników są bardzo zróżnicowane i zależą od postaci i przyczyny choroby. W większości przypadków pierwotna niewydolność jajników nie może być skutecznie leczona. Z reguły pacjenci nie mogą rodzić własnych dzieci. Jednak niektóre kobiety dotknięte chorobą urodziły zdrowe dzieci po otrzymaniu jaja. Jednak ta metoda jest prawnie i moralnie kontrowersyjna. Po chirurgicznym usunięciu jajników ciąża jest całkowicie wykluczona. Jednak około dziesięciu procent dotkniętych nią kobiet leczy się samoistnie bez leczenia. Te pacjentki mogą oczywiście zajść w ciążę.

Rokowanie jest inne w przypadku wtórnej postaci niewydolności jajników. W większości przypadków można to dobrze leczyć. Gdy poziom hormonów wróci do normy, kobiety często wracają do normalnych cykli menstruacyjnych. W większości przypadków osoby dotknięte chorobą mogą zajść w ciążę w sposób naturalny. W niektórych przypadkach konieczny jest sztuczny strach (IVF) lub intracytoplazmatyczne wstrzyknięcie plemnika (ICSI). Chore kobiety rzadko pozostają bezpłodne.

W każdym razie niewydolność jajników nie wpływa na przebieg ciąży. Wpływa tylko na płodność kobiet dotkniętych chorobą.

zapobieganie

Jeden Niewydolność jajników można zapobiec jedynie w ograniczonym zakresie. Powstrzymanie się od spożywania nikotyny, unikanie niedowagi lub nadwagi, nauka technik radzenia sobie ze stresem i konsekwentne leczenie chorób, które mogą zaburzać równowagę hormonalną, minimalizują ryzyko dysfunkcji jajników.

Opieka postpenitencjarna

W przypadku niewydolności jajników, osoba dotknięta chorobą ma zwykle tylko kilka i zwykle ograniczone środki kontrolne. Z tego powodu wczesne rozpoznanie tego stanu jest bardzo ważne, aby zapobiec wystąpieniu innych objawów i powikłań. W przypadku niewydolności jajników zwykle nie ma niezależnego wyleczenia, więc osoby dotknięte chorobą zawsze muszą udać się do lekarza.

Chorobę można stosunkowo dobrze leczyć za pomocą różnych leków. Zawsze ważne jest, aby zapewnić prawidłowe dawkowanie i przepisane spożycie leku. Jeśli coś jest niejasne lub jeśli masz jakiekolwiek pytania lub skutki uboczne, zawsze powinieneś najpierw skonsultować się z lekarzem.

Podobnie większość osób z niewydolnością jajników polega na pomocy i wsparciu partnera. Może to również zapobiec rozwojowi depresji. Pacjent zwykle nie ma możliwości podjęcia dalszych działań kontrolnych. Sama choroba nie skraca średniej długości życia chorego. Nie można jednak przewidzieć dalszego przebiegu wydarzeń.

Możesz to zrobić sam

Zdiagnozowana pierwotna niewydolność jajników jest zwykle traumatycznym doświadczeniem dla zainteresowanych kobiet. W celu ustalenia diagnozy, rozmowy z partnerem, innymi chorymi oraz z pomocą ginekologa. Oprócz leczenia, które koncentruje się na łagodzeniu przyczyn, kobiety dotknięte chorobą muszą otrzymać opiekę psychologiczną.

W przypadku niewydolności podwzgórza jajników leczenie przyczynowe jest możliwe pod warunkiem podjęcia przez pacjentkę niezbędnych środków towarzyszących. Obejmuje to odpoczynek i odpoczynek, zmianę diety i obserwację objawów. W przypadku wystąpienia nietypowych objawów należy poinformować lekarza. Po operacji pacjent musi odpoczywać co najmniej od trzech do czterech tygodni. Ważne jest również, aby korzystać z regularnych kontroli.

Ciąża często nie jest już możliwa po niewydolności jajników, dlatego kobiety chore powinny rozważyć alternatywne opcje, jeśli chcą mieć dzieci. W szczególności u młodszych kobiet pierwotna niewydolność jajników może powodować poważne problemy emocjonalne, które należy leczyć zarówno terapeutycznie, jak i za pomocą leków.Kobiety powyżej 40 roku życia powinny poddawać się profilaktycznym badaniom kontrolnym, aby wykluczyć powikłania.