Pneumokoki

Wśród mikroorganizmów bakterie zajmują Pneumokoki oddzielna pozycja. Pneumokoki są naturalnie obecne w organizmie człowieka. Pneumokoki powodują choroby w różnych okolicznościach.

Co to są pneumokoki?

Oznaczenie Pneumokoki jest wybierany na podstawie ich kształtu morfologicznego. Wszystkie bakterie, które pod mikroskopem mają kulisty kształt podobny do rolki, należą do tak zwanych ziarniaków. Można również dodać pneumokoki, ponieważ bakterie te osadzają się głównie w płucach. Termin Streptococcus pneumoniae jest często używany w kręgach medycznych.

W obrębie pneumokoków znanych jest ponad 80 różnych typów, które są chorobotwórcze. Możliwe jest wyróżnienie poszczególnych typów przez porównanie otoczki przypominającej kapsułkę bakterii pod mikroskopem. Pneumokoki wnikają do organizmu człowieka różnymi drogami przenoszenia.

Znaczenie i funkcja

Zasadniczo są Pneumokoki podobnie jak wiele innych rodzajów bakterii, są one na stałe „u siebie” w niektórych układach narządów ludzkiego ciała. U zdrowej osoby ograniczona ich liczba znajduje się w błonach śluzowych nosogardzieli i przylegających do niej dróg oddechowych.

Jeśli jednak pneumokoki namnażają się z powodu uszczerbku na zdrowiu lub osłabienia układu odpornościowego, pojawiają się poważne choroby, które mogą zagrażać życiu. Pneumokoki wywołują dobrze znane zapalenie płuc, które jest szczególnie dużym zagrożeniem dla zdrowia małych dzieci i osłabionych osób starszych.

Pneumokoki jako podgatunek paciorkowców są również uważane za patogenne zarazki zapalenia opon mózgowych, zapalenia opon mózgowych i zapalenia ucha środkowego, zapalenia ucha wewnętrznego. Inne choroby, które mogą być wywoływane przez pneumokoki, obejmują uszkodzenie wewnętrznej wyściółki serca, zapalenie otrzewnej i stawów. W tym kontekście zakłada się, że pneumokoki są również ważne w zapaleniu stawów.

Pojawienie się ropy jest typowe dla infekcji pneumokokowej. Pneumokoki nie są niebezpieczne u zdrowej osoby, więc nieuchronnie nie prowadzą do chorób. Dlatego pneumokoki nie są bezpośrednio uważane za przyczynę choroby, ponieważ nienaruszony układ odpornościowy zapobiega ich nieskrępowanemu rozmnażaniu.

Chociaż te bakterie są zawarte w wymazie z nosogardzieli, nie ma się czym martwić. Dlatego nie jest konieczna całkowita eliminacja pneumokoków. Przenoszenie pneumokoków z człowieka na człowieka można wykazać zarówno u osób chorych, jak i zdrowych.

Choroby

Jeśli wystąpi choroba Pneumokoki zwykle kompetencje odpornościowe organizmu są zaburzone lub są niewystarczające. Bakterie nie są w wystarczającym stopniu zwalczane przez układ odpornościowy i są zwalczane przez własne mechanizmy obronne organizmu. Mogą rozprzestrzeniać się bez przeszkód.

Dzieje się tak dość często u osób o ograniczonej kondycji fizycznej. Dzieje się tak z powodu okoliczności związanych z wiekiem lub istniejącą wcześniejszą chorobą. Pogorszenie układu odpornościowego spowodowane leczeniem, takim jak chemioterapia lub operacja, może również powodować infekcje pneumokokowe.

Czas, który upływa od spożycia patogenu do wystąpienia choroby, w medycynie nazywa się inkubacją. W przeciwieństwie do innych chorób bakteriobójczych, choroba pneumokokowa jest zupełnie inna. Okres inkubacji zależy w dużej mierze od budowy ciała osoby.

Noworodki i małe dzieci, a także osoby starsze są narażone na ogromne ryzyko. Układ odpornościowy w tych grupach jest albo niedostatecznie rozwinięty, albo osłabiony. Kolejnym problemem, który pojawia się w związku z celowanym leczeniem zakażeń wywołanych przez pneumokoki, jest często ich tzw. Inwazyjne rozprzestrzenianie się w organizmie.

Ponadto pneumokoki prowadzą do chorób miejscowych, które są niezwykle bolesne i zwykle charakteryzują się nawracającym przebiegiem. Na przykład u dorosłych pneumokoki mogą przyczyniać się do bakteriemii lub posocznicy, które wpływają na cały organizm.

Pneumokoki są również trudne do zwalczenia, ponieważ wiele szczepów bakterii stało się niewrażliwych na antybiotyki. Przy specjalnych typach pneumokoków istnieje zwyczaj przyzwyczajania się do antybiotyków, co bardzo utrudnia terapię. Ten opór stale rośnie.