Tak jak wrażliwość protopatyczna będzie Gruba percepcja określane mianem jakości sensorycznej skóry, która rozpoznaje zagrożenia dla sfery witalnej. Oprócz bólu i temperatury ludzie odczuwają bodźce mechaniczne, które docierają do ośrodkowego układu nerwowego przez przewód rdzeniowo-wzgórzowy. Powiązane dolegliwości często pochodzą ze stwardnienia rozsianego.
Co to jest wrażliwość protopatyczna?
Czułość można dalej podzielić w zależności od rodzaju bodźca, lokalizacji pobudzenia, transmisji dośrodkowej i wzajemnych połączeń w różnych obszarach rdzeniowych. Ta ostatnia grupa obejmuje wrażliwość protopatyczną, epikrytyczną i proprioceptywną.
Wrażliwość protopatyczna jest również znana jako percepcja zgrubna i obejmuje wszystkie wrażenia zmysłowe skóry, które ujawniają zagrożenie dla sfery witalnej. Należą do nich nocycepcja, odbiór termiczny i grubsza mechanorecepcja. Nocycepcja odpowiada percepcji bólu, termorecepcja - percepcji temperatury, a mechanorecepcja - percepcji bodźców mechanicznych, takich jak ciśnienie.
Zaangażowane komórki czuciowe skóry to nocyceptory, mechanoreceptory lub termoreceptory. Te komórki czuciowe to otwarte zakończenia nerwowe, które wychwytują bodziec i przekształcają go w pobudzenie bioelektryczne. Przekładają zagrożenie dla sfery życiowej na język ośrodkowego układu nerwowego. Receptory tworzą potencjał czynnościowy tylko wtedy, gdy przekroczony jest pewien próg bodźca.
Funkcja i zadanie
Zmysł skóry lub dotyku to jeden z pięciu systemów sensorycznych w ludzkim organizmie. Dzięki skórze ludzie są wrażliwi na bodźce zewnętrzne, takie jak ucisk, dotyk, temperatura i ból. W przypadku skóry rozróżnia się aktywne i bierne właściwości sensoryczne. Cechy aktywne odgrywają rolę w dotyku i są znane jako zmysł dotyku. Cechy pasywne są określane terminem dotykowym.
Oprócz delikatnej percepcji skóra jest również szorstka. Drobna percepcja odpowiada ostrości dotyku, a tym samym epicrytycznej wrażliwości, ponieważ ma kluczowe znaczenie dla aktywnych kompetencji zmysłów skóry. Z drugiej strony szorstkie postrzeganie skóry pozwala ludzkiemu mózgowi rozpoznać zagrożenie dla własnej sfery życiowej i odgrywa rolę w biernych właściwościach systemu.
Ból, temperatura i bodźce mechaniczne mogą być tolerowane do pewnego progu. Powyżej tego progu organizm rozpoznaje je jako wyraźne zagrożenie. Transmisja wszystkich informacji protopatycznych odbywa się następnie przez przewód rdzeniowo-wzgórzowy. Wiązki włókien tego nerwu doprowadzającego odpowiadają tractus spinothalamicus lateralis w zakresie odczuwania bólu i temperatury, a tractus spinothalamicus przednim w celu odczuwania szorstkiego dotyku i wrażeń dotykowych.
Natychmiast po wejściu do rdzenia kręgowego, aferentne przewodu rdzeniowo-wzgórzowego przecinają przednią spoidło alby i przesuwają się w stronę przeciwną. Wyciski protopatyczne są ze sobą połączone polineuronalnie. Pierwszy neuron obwodu znajduje się w zwoju korzenia grzbietowego. Drugi neuron znajduje się w tylnym rogu rdzenia kręgowego. Natychmiast po przełączeniu się z pierwszego do drugiego neuronu, aerencja przechodzi na drugą stronę. Z tej strony odcinek przedniego pasma biegnie do pnia mózgu.
Jak lemniscus spinalis, ścieżka prowadzi dalej do wzgórza. Przełączenie do trzeciego neuronu następuje w tylno-bocznym jądrze brzusznym. Aksony tego trzeciego neuronu biegną przez wewnętrzną torebkę do kory mózgowej (cortex cerebri). Czwarta zmiana ma miejsce w korze czuciowej (zakręt postcentralny), który służy do świadomej percepcji.
W żadnym wypadku nie wszystkie informacje protopatyczne są postrzegane świadomie. Mózg byłby przeciążony nadmierną stymulacją. Prawdopodobnie dlatego receptory protopatyczne generują potencjał czynnościowy do przekazania świadomości jedynie powyżej pewnego progu.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciw zaczerwienieniu i egzemyChoroby i dolegliwości
Neurologia zajmuje się uszkodzeniami szlaków protopatycznych. W większości przypadków są to zmiany w obrębie bocznego i przedniego odcinka rdzenia kręgowo-wzgórzowego. Izolowane zmiany w odcinku przednim lub bocznym są prawie niemożliwe ze względu na ścisły związek przestrzenny. Jeśli któryś ze szlaków zostanie uszkodzony, prawie wszystkie wrażenia percepcji protopatycznej zostaną utracone. W indywidualnych przypadkach spostrzeżenia są bardzo ograniczone. Uszkodzenie może znajdować się na dowolnej wysokości między pierwszym a czwartym neuronem.
Niezależnie od tego deficyty w percepcji protopatycznej można zidentyfikować tylko po przypisanej stronie ciała pierwszego neuronu. W tego typu zmianach zmysł dotyku nie zawsze jest osłabiony. Chociaż nadrzędny przypadek zmysłu skórnego jest zdolny zarówno do aktywnego dotyku, jak i biernego odczuwania wrażeń, zmiany w odczuciu skóry mogą się różnić w zależności od ich lokalizacji w ośrodkowym układzie nerwowym.
Aktywne percepcyjne właściwości skóry odpowiadają epikrytycznej wrażliwości. Ta subtelna percepcja jest ze sobą połączona w inny sposób niż wrażliwość protopatyczna. W pojedynczych przypadkach zmiany mogą jednak upośledzać obie cechy sensoryczne.
Chorobą, w której występują zarówno zmiany protopatyczne, jak i epicrytyczne, jest stwardnienie rozsiane (SM). Choroba autoimmunologiczna powoduje immunologiczne zapalenie w ośrodkowej tkance nerwowej i może spowodować trwałe uszkodzenie. Nieprawidłowe odczucia protopatyczne są częstym wczesnym objawem choroby. Na przykład chory na SM może postrzegać zimną wodę jako gorącą i to samo może mieć zastosowanie odwrotnie. Najprostszy dotyk może być odczuwalny jako bolesny po zmianach w ośrodkowym układzie nerwowym związanych z SM. Można również wyobrazić sobie uczucie ciężkości kończyn w połączeniu z percepcją proprioceptywną.
SM nie jest jedyną chorobą neurologiczną, która wpływa na poznanie protopatyczne. Niemniej jest to jedna z najczęstszych chorób z upośledzeniem protopatycznym.
.jpg)
