Łatwe oddychanie

ZA Łatwe oddychanie jest miarą regulującą organizm w celu uniknięcia bólu. Prowadzi to do obniżenia wydajności i może prowadzić do poważnych komplikacji.

Co to jest delikatne oddychanie?

Delikatne oddychanie charakteryzuje się tym, że głębokość oddychania jest zmniejszona, aby uniknąć nasilenia bólu spowodowanego rozszerzeniem klatki piersiowej. Wyzwalający ból może mieć różne przyczyny.

Płytkie oddechy powodują zmniejszenie objętości oddechowej. Zwykle jest to średnio 500 ml w stanie spoczynku, co razem z częstotliwością spoczynkową 12-15 oddechów / minutę daje objętość minutową około 7,5 litra.

Zmniejszenie głębokości oddechu oznacza, że ​​płuca są słabo wentylowane, a do pęcherzyków płucnych może docierać niedostateczna ilość powietrza nasyconego tlenem. Zachodzi tam wymiana gazowa i spada nasycenie krwi tlenem, co ma bezpośredni wpływ na wydajność.

W przeciwieństwie do płytkiego oddychania z przyczyn mechanicznych, możliwość kompensacji poprzez zwiększenie częstotliwości nie jest już możliwa w przypadku braku oddychania, ponieważ jest to związane z bólem. Zmniejszona wentylacja, znana również jako hipowentylacja, zapewnia dobre warunki dla patogenów wnikania do płuc, zwłaszcza pneumokoków.

Funkcja i zadanie

Zadaniem delikatnego oddychania jest uniknięcie bólu, który może się pojawić lub nasilić w wyniku ekspansji klatki piersiowej lub brzucha podczas wdechu. Przyczyny bólu mogą być różne. Podczas inhalacji klatka piersiowa jest rozszerzana w spoczynku za pomocą przepony i mięśni międzyżebrowych. Zewnętrzna część płuc jest pokryta cienką skórą, opłucną (opłucną trzewną), która jest połączona z opłucną (opłucną ciemieniową), która wyściela klatkę piersiową wewnątrz. W szczelinie pomiędzy nimi znajduje się ciecz, która sprawia, że ​​obie skórki sklejają się ze sobą. Dzięki tej konstrukcji płuca są wciągane i rozszerzane wraz z rozszerzaniem klatki piersiowej, a powietrze może napływać do nich z zewnątrz. To sięga do najmniejszych jednostek, pęcherzyków płucnych, w których zachodzi wymiana gazowa.

Podczas delikatnego oddychania zmniejsza się rozszerzanie klatki piersiowej. Pęcherzyki płucne są tylko częściowo rozszerzone lub wcale. Nie dociera do niego zbyt mało świeżego, wzbogaconego tlenem powietrza. Zmniejsza się wchłanianie O2 do krwi, a wraz z nim podaż komórek. Osoby dotknięte chorobą muszą ograniczyć swoją aktywność, ich wydajność spada.

W tym przypadku mechanizmy regulacyjne, które kontrolują systemy, stawiają na pierwszym miejscu unikanie bólu, ze szkodą dla dostarczania tlenu do narządów i komórek. Mechanizmy kompensacyjne, takie jak wzrost częstotliwości, które w przeciwnym razie są uruchamiane przy płytkim oddychaniu, są tłumione.

Ośrodek oddechowy w wydłużonym rdzeniu kręgowym (rdzeń przedłużony) normalnie reguluje oddychanie na podstawie poziomu tlenu i dwutlenku węgla we krwi, które są mierzone przez określone receptory. Oddychanie jest regulowane zgodnie z wymaganiami, aby wartości te pozostawały stałe w wąskich granicach. Ból, który jest przyczyną łatwego oddychania, przerywa ten mechanizm. Mięśnie wdechowe są hamowane w celu utrzymania niskiej intensywności ich aktywności, choć niekorzystnie zmienia to skład krwi, spada zawartość tlenu, a wzrasta zawartość dwutlenku węgla.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Przyczyną braku oddychania mogą być choroby, urazy lub operacje płuc, otaczającej tkanki, klatki piersiowej lub brzucha. Zapalenie płuc (zapalenie płuc) lub zapalenie oskrzeli powoduje ból płuc, który nasila się w miarę rozszerzania się płuc. Podczas gdy zapalenie płuc jest typową chorobą bakteryjną (pneumokoki), wirusy są najczęściej przyczyną zapalenia oskrzeli.

Zapalne podrażnienie obu opłucnej, zwane zapaleniem opłucnej, jest niezwykle bolesne. Często powstają w wyniku urazów klatki piersiowej w postaci mechanicznego podrażnienia, rzadziej w wyniku wtórnej infekcji bakteryjnej. Jeśli dotknięte obszary są lokalnie ograniczone, można zrekompensować powściągliwy oddech, kierując oddech poprzez intensywniejsze oddychanie w inne nienaruszone obszary.

Urazy w okolicy klatki piersiowej są również bardzo bolesne i mogą wpływać na oddychanie w dłuższej perspektywie. Obejmuje to złamane żebra, a także siniaki na żebrach i klatce piersiowej, upośledzenie oddychania w zależności od wielkości dotkniętego obszaru i rodzaju urazu. Złamania pojedynczego żebra tylko nieznacznie ograniczają zdolność oddychania w przeciwieństwie do złamań żeber. Złamania, w których końce złamania są dociskane do płuc i błony płucnej podczas ruchu oddechowego i mogą je przebić, są szczególnie niebezpieczne i upośledzające. Siniaki w klatce piersiowej często mają długotrwały negatywny wpływ na oddychanie. W tym przypadku szczególnie ważne jest dobre leczenie bólu, aby uniknąć powikłań.

Ból brzucha spowodowany przejściowym dyskomfortem można skompensować poprzez zmianę kierunku oddychania i nie prowadzi to do długotrwałego braku oddychania. W tym przypadku unika się oddychania brzusznego i zwiększa się oddychanie klatką piersiową i bokami.

Wszystkie operacje wykonywane w obszarach dotkniętych rozszerzaniem podczas oddychania mogą prowadzić do łatwego oddychania, ponieważ obszar operacji i blizny są boleśnie rozciągane przez ekspansję. Obejmują one operacje płuc, a także zabiegi na otwartym sercu i jamy brzusznej.

W wyniku samego braku oddychania mogą wystąpić powikłania związane z hipowentalacją i zmianami w składzie krwi. Słaba wentylacja płuc sprawia, że ​​pneumokoki łatwo atakują tkanki płucne i może rozwinąć się zapalenie płuc. Dlatego zapalenie płuc może być zarówno przyczyną, jak i konsekwencją braku oddychania. Zmiana wartości pH krwi w wyniku zaburzonej wymiany gazowej zwiększa ryzyko zakrzepicy i związane z tym ryzyko zatorowości płucnej.