Dwie zastawki serca, które łączą lewy przedsionek z lewą komorą i prawy przedsionek z prawą komorą, nazywane są ze względów anatomicznych Klapy żaglowe wyznaczony. Dwie zastawki płatkowe działają na zasadzie bezzwrotnej i razem z dwoma pozostałymi zastawkami serca, które są zaprojektowane jako tak zwane zastawki kieszonkowe, zapewniają uporządkowane krążenie krwi, które jest utrzymywane przez poszczególne fazy bicia serca.
Co to jest klapa żagla?
Dwie z czterech zastawek serca są zaprojektowane jako tak zwane zastawki płatkowe. Pełniąc podwójną funkcję zaworu wlotowego i wylotowego, każdy z nich tworzy połączenie między lewym przedsionkiem (przedsionkiem) a lewą komorą (komorą) lub prawym przedsionkiem i prawą komorą.
Z funkcjonalnego punktu widzenia nazywane są również dwie klapy Zastawki przedsionkowo-komorowe lub Zawory AV wyznaczony. Zastawka płatkowa w prawej połowie serca ma trzy listki (cuspis), jak już wskazuje jej nazwa, zastawka trójdzielna. Jej odpowiednik w lewej połowie serca ma tylko dwa guzki i nazywany jest zastawką mitralną lub zastawką dwupłatkową. Nazwa zastawka mitralna wraca do swojego podobieństwa do czapki biskupa, mitry.
Dwie zastawki płatkowe otwierają się podczas fazy relaksacji komór (rozkurczu), która odbywa się prawie jednocześnie z fazą napięcia przedsionków. W rezultacie krew przepływa z przedsionków do komór i je wypełnia. Podczas kolejnej fazy napięcia komór (skurczu), dwie zastawki płatkowe zamykają się, tak że krew jest pompowana z prawej komory do tętnicy płucnej. W tym samym czasie lewa komora kurczy się i pompuje krew do aorty, tętnicy ciała, z której odchodzą wszystkie tętnice wielkiego krążenia krwi.
Anatomia i budowa
Ze względu na swoją funkcję te dwie zastawki płatkowe są również nazywane zastawkami przedsionkowo-komorowymi lub w skrócie zastawkami AV. Zastawka AV prawej połowy serca składa się z trzech płatków, zwanych cuspis, co nadało jej nazwę zastawka trójdzielna.
Zastawka płatkowa lewej połowy serca składa się tylko z dwóch płatków, od których pochodzi jej nazwa - zastawka dwupłatkowa. Jednak bardziej znana jest pod nazwą zastawka mitralna, ponieważ swoim wyglądem przypomina nieco mitrę, czyli nakrycie głowy biskupów katolickich. Brzegi poszczególnych guzków są połączone z mięśniami brodawkowatymi częściowo rozgałęzionymi nitkami ścięgnistymi, strunowcami ścięgnistymi. Są to niewielkie uniesienia mięśni, które powstają z mięśnia sercowego komór i mają zdolność kurczenia się, tak że nici ścięgien są napięte i zapobiegają wnikaniu do odpowiedniego przedsionka, gdy zastawki płatkowe są zamknięte.
Ponieważ każdy płatek jest połączony z „własnym” mięśniem brodawkowatym, trzy z nich znajdują się w prawej, a dwa w lewej komorze. Każdy żagiel składa się z czterech warstw. Jako ostatnią warstwę służy warstwa komórek śródbłonka, które powstają z wsierdzia przedsionka lub komory. Pod spodem znajduje się cienka warstwa komórek tkanki łącznej, która zawiera również komórki mięśni gładkich po stronie zwróconej do przedsionka. Pod warstwą tkanki łącznej znajduje się warstwa gąbki z osadzonymi włóknami kolagenowymi i elastycznymi.
Funkcja i zadania
Zadaniem zastawek płatków jest regulacja przepływu krwi między lewym przedsionkiem a lewą komorą lub między prawym przedsionkiem a prawą komorą. Podczas fazy napięcia przedsionków, która zbiega się prawie jednocześnie z fazą relaksacji (rozkurczu) komór, zastawki płatkowe są otwarte, tak że obie komory wypełniają się krwią.
Podczas kolejnej fazy napięcia (skurczu) komór zastawki płatków zamykają się - podobnie jak zastawka zwrotna - i w ten sposób uniemożliwiają przepływ krwi z powrotem do odpowiednich przedsionków. Aby guzki nie wnikały do przedsionków z powodu wzrostu ciśnienia w komorach, mięśnie brodawkowate również kurczą się, tak że napięte nici ścięgien „trzymają” guzki, że tak powiem.
Zamknięte klapki płatkowe umożliwiają prawej komorze pompowanie ubogiej w tlen i wzbogaconej w dwutlenek węgla krwi z układu krążenia do tętnicy płucnej, a lewej komory pompowanie bogatej w tlen krwi z układu płucnego do aorty, dużej tętnicy ciała, a tym samym do układu krążenia. Uporządkowany przepływ krwi wymaga nie tylko prawidłowego funkcjonowania dwóch zastawek płatkowych, ale także dwóch zastawek kieszonkowych, które znajdują się w lewej komorze przy wejściu do aorty oraz w prawej komorze przy wejściu do tętnicy płucnej.
Choroby
Zasadniczo na obu klapach skrzydeł mogą wystąpić dwa różne błędy funkcjonalne. Jeśli podczas fazy otwierania jeden z zastawek płatkowych otwiera niewystarczająco duży otwór dla przepływu krwi z odpowiedniego przedsionka do komory, występuje zwężenie z mniej lub bardziej poważnymi skutkami.
Jeśli zamknięta zastawka płatka nie zamyka się całkowicie podczas skurczu komór, występuje niewydolność zastawki, którą można podzielić na różne klasy niewydolności w zależności od jej ciężkości. Część krwi przepływa z powrotem do odpowiedniej przedsionka, tak że rzut serca jest ograniczony przez „promocję” w kole. W zależności od ciężkości niewydolności zastawki występuje zauważalna lub poważna utrata sprawności i duszność. W szczególnych przypadkach na tym samym zaworze może wystąpić kombinacja obu błędów zaworu.
Występujące wady zastawki mogą być nabyte lub istnieć od urodzenia z powodu wady genetycznej. Nabyta wada zastawki w jednej z zastawek płatka jest zwykle spowodowana zapaleniem wsierdzia, zapaleniem wewnętrznej wyściółki serca, ponieważ na płatkach zastawek nadal występuje stan zapalny nabłonka. Z reguły zapalenie wsierdzia powoduje blizny lub sklejanie guzków, co skutkuje zwężeniem lub niewydolnością lub nawet połączeniem obu zaburzeń czynnościowych.
Dziedziczna wada zaworu może powodować podobne objawy. W rzadkich przypadkach, na przykład, zastawka trójdzielna jest całkowicie nieobecna po urodzeniu, co prowadzi do niebezpiecznego mieszania się krwi z dwóch przedsionków przez wciąż otwarty otwór owalny, który łączy oba przedsionki w okresie prenatalnym.
