splayfoot

Z splayfoot lub Pes transversoplanus to możliwe do uniknięcia rozprzestrzenienie się przodostopia, które jest często spowodowane otyłością i niewłaściwym obuwiem.

Co to jest splayfoot?

Splayfoot można najpierw rozpoznać po charakterystycznej deformacji jednej lub obu stóp. Zazwyczaj przednia część stopy jest poszerzona i obniżona, podczas gdy duże palce wysuwają się na zewnątrz.
© Aksana - stock.adobe.com

Pod splayfoot rozumiemy widoczną i mierzalną deformację całej przodostopia. Jest to spowodowane obniżeniem przedniego łuku stopy.

W wyniku obniżenia kości palców stóp wyraźnie się rozchodzą. Powstają chroniczne przeciążenia stawów palców u małych i dużych palców oraz charakterystyczne modzele.

W wyniku dalszego stresu płaskostopia przekształca się w bolesną stopę, po której następują typowe nierówności i objawy nadmiernego obciążenia palców.

przyczyny

Wśród przyczyn, które prowadzą do rozwoju splayfoot mają nadwagę, nieodpowiednie obuwie bez odpowiedniego podparcia łuku stopy, słabość do szpilek lub dziedziczne osłabienie tkanki łącznej. Niektóre złamania kości w okolicy przodostopia mogą również sprzyjać rozluźnieniu stopy.

Szczególnie należy tu wspomnieć o tzw. „Pęknięciu marszowym”. Jest to złamanie zmęczeniowe kości śródstopia. Może powstać w przypadku przeciążenia lub nieznanych ładunków, takich jak długie spacery. Splayfoot jest około czterokrotnie częściej diagnozowany u kobiet niż u mężczyzn. Powodem jest to, że kobiety częściej noszą nieodpowiednie buty na wysokim obcasie.

W rezultacie przednia część stopy jest bardziej obciążona. Ciasne buty - podobnie jak buty, które są zbyt szerokie - nie mogą w dłuższej perspektywie zapobiec pękaniu stopy, jeśli łuk stopy nie jest podparty. Splayfoot często pozostaje bezobjawowy przez kilka pierwszych lat.

Jednak w wyniku rozszerzania się przodostopia mogą wystąpić zmiany nawyków chodu i wynikające z tego powtarzające się nieprawidłowe obciążenia. Nasilający się proces rozprzestrzeniania się może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia palców u nóg lub chorób stawów stopy. Słynny paluch koślawy, tak zwany paluch młotkowaty, choroba zwyrodnieniowa stawów palców, odciski czy nerwiak Mortona przypisuje się płaskostopiu.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Splayfoot można najpierw rozpoznać po charakterystycznej deformacji jednej lub obu stóp. Zazwyczaj przednia część stopy jest poszerzona i obniżona, podczas gdy duże palce wysuwają się na zewnątrz. Ból pojawia się głównie podczas chodzenia i stania. W spoczynku nie ma żadnych skarg, o ile nie ma kolejnych skarg.

Jednak zmieniona pozycja stopy może prowadzić do rozwoju palców pazurów lub palców młotkowatych. Z biegiem czasu płaskostopie może prowadzić do bólu i odcisków na podeszwie stopy. Normalne chodzenie zwykle nie jest już możliwe, co może skutkować zachowaniami unikania i innymi nieprawidłowościami u osób dotkniętych chorobą. Splayfoot można rozpoznać po nietypowym, toczącym się ruchu podeszwy, podczas którego dotknięci toczą stopę po zewnętrznej stopie.

W związku z tym obrzęk i tworzenie się modzeli występują głównie na zewnątrz stopy. Jeśli splayfoot jest operowany wcześnie, objawy można całkowicie wyeliminować. Jeśli leczenie jest za późne, mogło już dojść do trwałego uszkodzenia stopy. Możliwe objawy następcze to zużycie stawów, uszkodzenie kości, zmiany skórne lub zaburzenia chodzenia. Szczególnie w przypadku wrodzonej płaskostopia w dzieciństwie może dojść do nieprawidłowego chodu, co wpływa na postawę.

Komplikacje

Splayfoot może nadmiernie rozciągnąć mięśnie i więzadła. Może to skutkować przewlekłym nieprawidłowym obciążeniem dotkniętych kości i stawów. Pod skórą podeszwy często tworzą się grube, bolesne zrogowacenia. Typowym powikłaniem jest tak zwana nerwoból Mortona, czyli trwałe podrażnienie nerwów, które w dłuższej perspektywie prowadzi do powstania węzłów nerwowych.

Te węzłowe zgrubienia powodują silny ból i często wiążą się z ograniczoną ruchomością i zaburzeniami wrażliwości. Splayfoot sprzyja również powstawaniu deformacji palców, takich jak paluch koślawy, paluch młotkowaty lub szponiasta. Po utworzeniu dalsze deformacje mogą prowadzić do daleko idących komplikacji i chronicznych ograniczeń ruchowych, które w pewnych okolicznościach mogą również prowadzić do chorób psychicznych, takich jak nastroje depresyjne lub kompleksy niższości.

Leczenie wiąże się również z ryzykiem. Źle dobrane pomoce mogą w pewnych okolicznościach zintensyfikować stopę i spowodować dalszy ból. Interwencja chirurgiczna niesie ze sobą typowe ryzyko: krwawienie, krwawienie wtórne, urazy nerwów, blizny i stany zapalne. Przepisane leki mogą wywoływać skutki uboczne i wywoływać alergie.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są dolegliwości żołądkowo-jelitowe, obrzęki i zaburzenia krzepnięcia krwi. Rzadko mogą wystąpić wrzody żołądka i choroby nerek. Nie można wykluczyć nietolerancji na przepisane leki przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Kiedy należy iść do lekarza?

Jeśli pojawi się splayfoot, zwykle należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli splayfoot nie jest leczony prawidłowo lub na czas, może to doprowadzić do poważnych, a przede wszystkim nieodwracalnych uszkodzeń stóp, których nie można już leczyć. Należy również leczyć podstawowy stan.

W przypadku znacznych deformacji stóp należy skonsultować się z lekarzem. Można je zobaczyć gołym okiem i mogą pojawić się na jednej lub obu stopach. Ponadto wady rozwojowe palców stóp mogą również wskazywać na płaskostopie i powinny być leczone przez lekarza. Większość pacjentów ma również podniesioną rogówkę lub bardzo silny obrzęk stóp. Zaburzenia chodzenia mogą również wskazywać na splayfoot. Jeśli te objawy utrzymują się i nie ustępują same, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem.

Splayfoot może być leczony przez lekarza pierwszego kontaktu lub chirurga ortopedę. Z reguły kładzie się nacisk na leczenie choroby podstawowej, tak aby nie można było podać ogólnej prognozy dotyczącej dalszego przebiegu choroby.

Leczenie i zapobieganie

Możesz to zrobić operacyjnie splayfoot nie leczyć. Ale niektóre z chorób wtórnych - na przykład palucha koślawego - można skorygować chirurgicznie. Aby rozwiązać główny problem, splayfoot musi być odpowiednio wcześnie obsługiwany. Jednak kontrowersyjne pytanie brzmi: jaki rodzaj buta zdrowotnego, wkładki lub wkładki jest do tego używany.

Według ortopedów, tak zwane obuwie zdrowotne, ze względu na nadmierną szerokość w okolicy przodostopia, sprzyja płaskostopiu. Nawet z wkładką w takich butach przednia część stopy może być zbyt mocno rozstawiona - na przykład jeśli masz nadwagę lub wykonujesz pracę na stojąco. U dzieci chodzenie boso może pomóc wzmocnić łuk stopy.

Dorośli z płaskostopiem powinni najpierw schudnąć, używać wkładek ortopedycznych, chodzić boso i uprawiać gimnastykę stóp. Jeśli w okolicy palca są już stany zapalne, pomocne jest unieruchomienie stopy. Zmiana obuwia ma sens podczas używania splayfoot.

Powstawaniu modzeli można przeciwdziałać ciepłymi kąpielami stóp i zgrzytami kalusa. Bardziej sensowne jest jednak powstrzymanie odcisków na płaskiej stopie za pomocą odpowiedniego obuwia. W przypadku płaskostopia wskazane są płaskie buty z wystarczającą ilością miejsca na palce.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków osoba dotknięta chorobą ma tylko kilka i bardzo ograniczone środki do bezpośredniej dalszej opieki. Dlatego chora osoba powinna przede wszystkim skonsultować się z lekarzem na wczesnym etapie i rozpocząć leczenie, aby zapobiec dalszym objawom lub powikłaniom. Nie ma też niezależnego leczenia, dlatego zawsze konieczne jest leczenie przez lekarza.

Generalnie zdrowy tryb życia ma również bardzo pozytywny wpływ na dalszy przebieg tej choroby. W miarę możliwości należy również unikać otyłości, przy czym osoba dotknięta chorobą powinna również uprawiać sport, aby przeciwdziałać objawom. W wielu przypadkach odpowiednie obuwie może również złagodzić i ograniczyć objawy.

Dlatego należy robić i nosić specjalne buty. Bardzo ważne są również regularne kontrole i badania lekarskie. Z reguły objawy mogą być dobrze ograniczone, tak że oczekiwana długość życia osoby dotkniętej chorobą nie jest zmniejszona. Jednak stopy powinny być bardzo dokładnie zbadane przez lekarza, aby w odpowiednim czasie zidentyfikować wszelkie objawy i uszkodzenia.

Możesz to zrobić sam

W życiu codziennym należy zwrócić szczególną uwagę na dobór obuwia. To nie powinno być zbyt ciasne ani mieć wysokich obcasów. Rozmiar butów powinien odpowiadać rozmiarom stóp. Przed zakupem nowych butów należy je zawsze przymierzyć. Warto również sprawdzić materiały użyte do wykonania butów.

Noszenie plastikowych butów okazało się niewygodne. Bardzo płaskie buty z cienką podeszwą mogą również prowadzić do zakłóceń w życiu codziennym i również należy ich unikać. Gdy tylko osoba zainteresowana odczuje dyskomfort podczas noszenia butów, powinna je zdjąć i założyć inne. Dla optymalnej lokomocji ważne są zamknięte buty i noszenie bawełnianych pończoch.

Aby zmniejszyć objawy, ważne jest również, aby unikać otyłości. Zdrowa i bogata w witaminy dieta oraz kontrola kalorii spożywanych w ciągu dnia pomagają w utrzymaniu prawidłowej wagi. Słodycze i spożycie słodkich produktów należy codziennie sprawdzać. Odpowiednia ilość ćwiczeń i aktywność fizyczna są również ważne, aby uniknąć otyłości. Gdy tylko pojawią się objawy zmęczenia lub objawy, należy przejść do fazy regeneracji. Stopy mają być wypoczęte i oszczędzone.