Z Koniczyna rana, też popularnie koniczyna zwyczajna, Koniczyna niedźwiedzia lub Zioło rany zwana, jest szeroko rozpowszechniona jako cenna roślina lecznicza w całej Europie. W tradycyjnej medycynie ludowej koniczyna ma długą tradycję.
Występowanie i uprawa koniczyny rany
Zbieracze ziół leczniczych znajdują koniczynę ranną głównie na zboczach lub na obrzeżach dróg. Oprócz Europy roślina lecznicza pochodzi również z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Korzenie mogą wiązać azot w ziemi. Jakość gleby jest zdecydowanie poprawiana przez wzrost koniczyny. Ponieważ koniczyna rana może chronić glebę przed nadmierną erozją.
Ponadto koniczyna jest rośliną pastewną dla dzikich zwierząt, a także ceniona przez pszczoły miodne w okresie kwitnienia. Wundklee to roślina wieloletnia, osiągająca wysokość do 40 centymetrów. Efektowny jest delikatny, jedwabisty włos rośliny. Strąki rośliny leczniczej są samotne, koniec pozostawia duży. Żółte kielichy z typowymi czerwonymi końcówkami pojawiają się między czerwcem a wrześniem. Przy dłuższej ekspozycji na silne światło słoneczne kwiaty stają się coraz bardziej czerwone.
Efekt i aplikacja
W ogrodzie można sadzić i uprawiać koniczynę ranną na własny użytek. Podczas uprawy najlepiej wysiewać, gdy wczesną wiosną można spodziewać się kilku tygodni chłodnej pogody. Nasiona należy namoczyć w niewielkiej ilości letniej wody na dzień przed siewem. Kiełkowanie jest powolne i może trwać do 2 miesięcy.
Najczęstszym błędem podczas uprawy we własnym ogrodzie jest wybieranie zbyt zacienionych miejsc do uprawy. Jednak zioło lecznicze nie rośnie w tych warunkach. Niestety, roślina lecznicza ma coraz mniejszy charakter. Dlatego zaleca się powstrzymanie się od zbierania, a raczej samodzielną uprawę, co nie jest trudne przy odpowiednim doborze lokalizacji z dużą ilością słońca lub w szklarni.
Każdy, kto nadal zbiera ranę koniczyny na wolności, powinien postępować ostrożnie i ostrożnie zrywać liście i kwiaty, aby nie uszkodzić całej rośliny, ponieważ koniczyna rana jest kwiatem wieloletnim. Po zebraniu kwiatów i liści należy je natychmiast rozłożyć w zacienionym miejscu do wyschnięcia.
Farmaceuci zalecają przechowywanie kwiatów i liści osobno i mieszanie ich tylko jako napar z herbaty podczas przygotowywania. Jako uniwersalne zioło lecznicze, koniczyna może być używana nie tylko do parzenia herbaty. Powszechnie stosowane są również świeże soki, sałatki lub tradycyjny preparat maściowy ze smalcem do leczenia ran. Przygotowując herbatę, łyżkę suszonych kwiatów z kilkoma liśćmi parzy się 250 mililitrami wrzącej wody.
Należy zachować czas parzenia 15 minut, aby wszystkie cenne składniki przeszły do naparu. Herbata z koniczyny na ranę może być stosowana jako lekarstwo z 2 filiżankami dziennie rano i wieczorem. Schłodzona herbata może być również z powodzeniem stosowana jako płyn do płukania gardła w chorobach i wadach błony śluzowej jamy ustnej i gardła.
Zewnętrznie preparat herbaciany można również aplikować w postaci okładów na słabo gojące się rany lub odmrożenia. Do gojenia się ran zalecany jest suplement z żebrnicą.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Koniczyna jako tradycyjna roślina lecznicza zawsze wykazywała duży potencjał prozdrowotny, a zwłaszcza gojenia ran w medycynie naturalnej. Udokumentowano również pomyślne wyleczenie wielu różnych problemów jelitowych lub suchego kaszlu. Również w pediatrii pomocne okazały się preparaty z koniczyny rany. Wpływ na gojenie się ran potwierdzała także tzw. Teoria sygnaturowa.
W starożytności koniczyna rana była również nazywana Beschreikraut i była powszechnie używana do ochrony przed złymi wpływami. Chociaż działanie lecznicze zostało udowodnione ponad wszelką wątpliwość z botanicznego punktu widzenia, znaczenie koniczyny na rany w leczeniu znacznie spadło w ostatnich dziesięcioleciach. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy może być coraz częstsze wypieranie roślin leczniczych przez nowoczesne rolnictwo.
Zwłaszcza wędrowcy mogą skorzystać z leczniczej mocy koniczyny w przypadku drobnych urazów i otarć. Aby to zrobić, ranę wystarczy skropić świeżo uzyskanym sokiem z kilku liści rośliny leczniczej. Świeży sok nadaje się również do leczenia opryszczki lub pęcherzy na stopach. Sałatkę z koniczyny na rany należy przygotowywać z liści i kwiatów; służy to również jako środek zapobiegawczy wzmacniający przewód pokarmowy i ogólnie stymulujący metabolizm.
Badania botaniczne umożliwiły wykrycie rozległej mieszaniny różnych grup substancji, w tym katechin, flawonoidów, kwasu garbnikowego, saponin i śluzów koniczyny antropoidalnej. Wydaje się, że symfonia i całość tych wszystkich składników, które składają się na rzeczywisty efekt leczniczy. Główne wskazania do jednej aplikacji to suchy kaszel i wszelkiego rodzaju zaburzenia gojenia ran.
Udokumentowano pomyślne wyleczenie nawet w przypadku dużych, ropnych ran lub głębokich wrzodów ze zgorzelą. Ponadto koniczyna stosowana wewnętrznie działa moczopędnie i tonizująco na żołądek. Gotowe do użycia preparaty herbaciane zawierające koniczynę rany są również dostępne w sklepach specjalistycznych pod nazwą herbata do oczyszczania krwi. W przypadku bólu gardła objawy szybko ustępują dzięki antybakteryjnym właściwościom rany koniczyny.
.jpg)
