Herpes zoster oticus

W Herpes zoster oticus jest to druga choroba związana z wirusem ospy wietrznej-półpaśca. Objawy pojawiają się w okolicy ucha.

Co to jest półpasiec?

Herpes zoster oticus to szczególna postać półpaśca (półpasiec), czyli choroba zakaźna, w przebiegu której w zwojach ośrodkowego układu nerwowego (OUN) ponownie uaktywniają się nieaktywne wirusy opryszczki. Około 90 procent populacji cierpi na wirusa ospy wietrznej i półpaśca.

Początkowa infekcja występuje w postaci ospy wietrznej (ospy wietrznej). Istnieje wtedy odporność na ospę wietrzną, która utrzymuje się do końca życia. Jednak około 20 procent wszystkich pacjentów może później rozwinąć półpasiec. Szczególnie dotknięte są osoby w wieku powyżej 40 lat. W niektórych przypadkach półpasiec towarzyszy półpaśca. Nie ma różnic między kobietami i mężczyznami.

przyczyny

Zoster oticus jest wywoływany przez wirus ospy wietrznej i półpaśca. Nazywa się to również ludzkim wirusem opryszczki 3. Należy do grupy wirusów opryszczki. Występujący na całym świecie patogen jest wyposażony w dwuniciowy DNA, w tym powłokę lipidową. Wirus ospy wietrznej półpaśca atakuje przede wszystkim komórki nerwowe.

Zarodek jest w stanie przetrwać w węzłach nerwowych kanału kręgowego przez kilka lat. Przenoszenie na ludzi odbywa się poprzez infekcję kropelkową. Po początkowej infekcji ospą wietrzną wirusy wywołujące migrację wzdłuż włókien nerwowych do zwojów rdzeniowych. Tam mogą przetrwać i reaktywować się dopiero po latach, a nawet dziesięcioleciach.

Ponieważ podczas reaktywacji niszczone są większe obszary zwojów rdzeniowych, powoduje to ostry ból, zwany również bólem półpaśca. Możliwe przyczyny reaktywacji wirusa to zaburzenia układu odpornościowego, osłabienie układu odpornościowego spowodowane wiekiem lub immunosupresja, w której układ odpornościowy jest celowo osłabiany w ramach przeszczepu.

Choroby układu odpornościowego, takie jak AIDS (HIV), również mogą skutkować uszkodzeniem układu odpornościowego. Innymi możliwymi wyzwalaczami są substancje toksyczne, ciężkie infekcje, takie jak wścieklizna, promienie UV lub promienie rentgenowskie. Ponadto trwa przenoszenie wirusa ospy wietrznej i półpaśca Możliwe są osoby, które jeszcze nie chorowały na ospę wietrzną.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Półpasiec ucha jest zauważalny we wczesnych stadiach poprzez zmęczenie, a także bóle głowy i ciała. Typowym objawem choroby jest pojawienie się pęcherzyków na płatkach usznych. Pojawiają się również w zewnętrznym przewodzie słuchowym, a czasem w wewnętrznej błonie bębenkowej.

Czasami pojawiają się również na języku, podniebieniu miękkim i bokach szyi. Bąbelki osiągają rozmiar główki szpilki lub ziarenka ryżu. Przeźroczyste, napięte i pulchne pęcherzyki przypominają perły. Pojawiają się jako ostre zaczerwienienie skóry i pojawiają się w ciągu dwóch do trzech dni.

Po okresie od dwóch do siedmiu dni zawartość pęcherzyków nabiera żółtawego, ropnego koloru, a zaczerwienienie powoli ustępuje. Po wyschnięciu pęcherzyków po około tygodniu pojawia się żółtawa lub brązowawa skorupa. Choroba trwa około dwóch do trzech tygodni, a następnie powraca. Nierzadko zdarza się, że blizny pojawiają się w postaci jasnych lub ciemnych plam na skórze.

Ból tzw. Półpaśca pojawia się podczas choroby w obrębie ucha, szyi lub boku twarzy. Około dwie trzecie wszystkich pacjentów cierpi również na porażenie twarzy po jednej stronie twarzy. Kąciki ust opadają, powieki nie można całkowicie zamknąć, a czoło nie może być pomarszczone.

Diagnoza i przebieg choroby

Aby zdiagnozować półpaśca, lekarz zwraca uwagę na objawy pacjenta. Typowe objawy to zaczerwienienie i tworzenie się pęcherzy na uchu. Dalsze badania są wymagane tylko w przypadkach problematycznych. Możliwe jest również wykrycie czynnika sprawczego.

Proces ten zachodzi poprzez reakcję łańcuchową polimerazy z zawartości pęcherzyków lub z dotkniętej tkanki. Możliwe jest również wykrycie specyficznych przeciwciał patogenu, ale nie jest to uważane za szczególnie znaczące, ponieważ wirusy są już obecne w organizmie.

W większości przypadków herpes zoster oticus ma pozytywny przebieg. U dwóch trzecich wszystkich pacjentów gojenie przebiega bezproblemowo. Nawroty są rzadkie. Jednak u osób powyżej 60 roku życia choroba może trwać długo. Przebieg choroby uważa się za niekorzystny, jeśli osoby z niedoborem odporności są dotknięte półpaścem ucha.

Komplikacje

Herpes zoster oticus może powodować różne komplikacje. Typowe objawy wtórne obejmują bóle głowy i ciała. Większość ludzi ma również pęcherzyki na płatkach uszu, które mogą ulec zakażeniu. Jeśli pęcherzyki rozprzestrzeniają się do błony bębenkowej wewnętrznej, mogą wystąpić problemy ze słuchem i czasowa głuchota. Jeśli pęcherzyki pojawią się na języku lub podniebieniu, spowoduje to problemy z jedzeniem.

Może to wynikać z niedożywienia z typowymi powikłaniami i konsekwencjami. Jeśli pęcherze zostaną porysowane, może to prowadzić do powstania blizn. Objawom tym towarzyszy tak zwany ból półpaśca.

Ten charakterystyczny ból twarzy i szyi nasila się wraz z postępem choroby i jest związany z wadami pola widzenia, takimi jak opadające kąciki ust. Podczas leczenia półpaśca jest mało prawdopodobne, aby wystąpiły poważne powikłania. Problemy mogą się pojawić, jeśli dana osoba ma reakcję alergiczną na sprawdzone leki, takie jak walacyklowir lub brywudyna.

Ponadto mogą wystąpić skutki uboczne i interakcje, na przykład w pojedynczych przypadkach, nastroje depresyjne lub dolegliwości fizyczne, takie jak bóle głowy i ciała oraz problemy żołądkowo-jelitowe. Poważne powikłania wymagają leczenia szpitalnego.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli dana osoba cierpi na niewytłumaczalne zmęczenie, ogólne uczucie choroby lub zmęczenia, istnieje powód do niepokoju. Jeżeli nieprawidłowości te nie ustępują przez kilka dni lub nasilają się, należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku obolałych kończyn, spadku wydolności fizycznej lub rozproszonego wyczerpania wskazana jest konsultacja z lekarzem. Zmiany w wyglądzie skóry, a zwłaszcza tworzenie się pęcherzy na twarzy, są oznakami choroby.

Ponieważ półpaśca ucha jest chorobą wirusową, patogeny mogą się rozmnażać w organizmie w stanie nieleczonym i powodować nasilenie objawów. Jeśli w okolicy ucha lub w jamie ustnej utworzą się pęcherzyki, należy skonsultować się z lekarzem.

Im szybciej można rozpocząć opiekę medyczną, tym lepszy jest proces gojenia i tym więcej powikłań można uniknąć. Jeśli pojawiają się dolegliwości w okolicy twarzy lub szyi, wymagane jest działanie. Jeśli odczuwasz ból lub zaburzenia widzenia, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Należy zbadać i leczyć wewnętrzne osłabienie, zmiany emocjonalne spowodowane wadą wzroku i zaczerwienienie skóry. W wielu przypadkach cera zmienia się szybko w ciągu kilku godzin.

Leczenie i terapia

Leczenie półpaśca ucha jest przeciwwirusowe. Ważne jest, aby rozpocząć kurację nie później niż 72 godziny od wystąpienia objawów skórnych. Zwykle podaje się acyklowir, który można podawać w postaci tabletek lub w postaci wlewu. Inne sprawdzone środki to walacyklowir, famcyklowir i brywudyna, które również działają przeciwwirusowo.

Te aktywne składniki zwalczają wzrost i rozmnażanie wirusów opryszczki poprzez przeciwdziałanie strukturze DNA wirusa. Już po kilku godzinach objawy skórne i ból są skutecznie tłumione. W celu leczenia bólu pacjentowi podaje się leki przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, takie jak gabapentyna lub leki przeciwdepresyjne. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne są szczególnie przydatne w przypadku neuralgii półpaśca. W przypadku poważnych powikłań wymagane jest leczenie szpitalne.

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Szczepienie przeciwko ospie wietrznej jest uważane za najbardziej sensowny środek zapobiegawczy przeciwko półpaścowi ucha. Jeśli ospa wietrzna nie wybuchnie, herpes zoster oticus nie może wystąpić później. Szczepienie przeciwko ospie wietrznej jest jedną ze standardowych procedur szczepień dzieci i młodzieży.

Opieka postpenitencjarna

Dalsze postępowanie w przypadku półpaśca ucha obejmuje to, co zostało już powiedziane o samopomocy: zdrowy styl życia pomaga pacjentom wspierać układ odpornościowy, aby mógł on przeciwdziałać kolejnemu wybuchowi infekcji. Jest to ważne, ponieważ wirusy ospy wietrznej-półpaśca zadomowiły się w organizmie i nadal są w nim ukryte, nawet po udanym zwalczeniu epidemii.

Jeśli teraz układ odpornościowy słabnie - czy to z powodu innych poważnych chorób, takich jak rak, z wiekiem, terapiami osłabiającymi układ odpornościowy lub infekcjami, takimi jak infekcje grypy lub choroby żołądkowo-jelitowe, wirusy półpaśca znów są łatwe Uciec. Dlatego zaleca się pacjentom ograniczenie spożycia alkoholu i całkowite unikanie nikotyny.

Dla układu odpornościowego niezbędna jest zbilansowana, świeża dieta, podobnie jak ćwiczenia fizyczne na świeżym powietrzu, w których trenowane jest serce i krążenie. W przypadku niedoborów składników odżywczych pomocne jest podawanie odpowiednich suplementów diety. Tutaj pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem rodzinnym. W Niemczech szczepionki przeciwko półpasiec są dostępne od jakiegoś czasu. Chronią one również przed epidemią półpaśca, ponieważ zarówno półpasiec, jak i półpasiec ucha są wywoływane przez te same wirusy opryszczki. Większość ubezpieczeń zdrowotnych zwraca koszty tej szczepionki, zwłaszcza jeśli pacjent ma ponad pięćdziesiąt lat.

Możesz to zrobić sam

W większości przypadków półpaśca ucha poważne komplikacje pojawiają się tylko wtedy, gdy układ odpornościowy jest bardzo słaby. Dlatego szczególnie ważne jest dla chorych pacjentów zapewnienie stabilnego układu odpornościowego. Dotyczy to zwłaszcza osób powyżej sześćdziesiątki.

System odpornościowy jest pozytywnie stymulowany poprzez rezygnację z leków pobudzających, takich jak alkohol i nikotyna, a zamiast tego stosowanie zbilansowanej diety, zapewniającej dłuższe okresy odpoczynku i jak najwięcej ćwiczeń na świeżym powietrzu. Wskazane jest również codzienne picie od półtora do dwóch litrów niegazowanej wody, ponieważ wspomaga ona pracę narządów wydalniczych i pomaga wydalać szkodliwe substancje.

W ostrej fazie półpaśca ucha bolesne owrzodzenie półpaśca ucha może utrudniać pacjentowi jedzenie. Ale szczególnie u pacjentów z obniżoną odpornością może to szybko doprowadzić do niedożywienia. Szczególnie ważne jest dla nich stosowanie świeżej, zbilansowanej diety. Jeśli ci pacjenci nie mogą jeść trzy do pięciu razy dziennie, powinni poinformować o tym lekarza. Może starać się uzupełniać niedobory suplementami diety lub sztucznym odżywianiem.

W fazie choroby pacjent może wpaść w depresję. W takim przypadku lekarz przepisze lek przeciwdepresyjny. Możliwa jest również psychoterapeutyczna interwencja kryzysowa.