Test na afazję Aachen

Z Test na afazję Aachen (AAT) to metoda diagnostyczna służąca do wykrywania i klasyfikacji nabytych, czyli niewrodzonych zaburzeń językowych, tzw. afazji. Test sprawdza umiejętności językowe pacjenta w kilku obszarach, umożliwiając tym samym rzetelny opis rodzaju afazji.

Co to jest test na afazję Aachen?

Nabyte zaburzenia językowe są często wynikiem choroby dominującej półkuli mózgu, np. Urazów, guzów, krwotoku mózgowego, zapalenia czy udaru. W zależności od rodzaju choroby podstawowej pacjenci wykazują różny stopień zaburzeń w różnych obszarach językowych.

Dlatego przy pomocy testu na afazję z Aachen bada się nie tylko powtarzanie, rozumienie języka i nazywanie rzeczy, ale także możliwe nieprawidłowości podczas czytania i pisania. Nadaje się zarówno do jednorazowego zastosowania, jak i do wielokrotnego stosowania w celu kontrolowania przebiegu choroby lub terapii.

Funkcja, efekt i cele

Test na afazję z Aachen znajduje zastosowanie nie tylko w praktyce lekarskiej, ale także w psychologii klinicznej, lingwistyce klinicznej i logopedii. Jest odpowiedni dla pacjentów w wieku od 14 lat i trwa 60-90 minut. Ponieważ procedura testowa została opracowana dla języka niemieckiego, może być stosowana tylko dla pacjentów z odpowiednim przygotowaniem językowym.

W międzyczasie jednak AAT przetłumaczono również na język włoski i niderlandzki. Prowadzona jest korespondencja w języku angielskim i francuskim. Procedura testu jest zawsze identyczna i podzielona na sześć części, w których sprawdzane są umiejętności językowe osoby testującej w różnych obszarach. W pierwszej części badania, podczas dziesięciominutowego wywiadu, pacjent jest analizowany z osobistymi pytaniami dotyczącymi rodziny, pracy, zainteresowań i zdrowia w odniesieniu do jego mowy spontanicznej, czyli języka potocznego.

Szczególną uwagę zwraca się na zachowania komunikacyjne w rozmowie z ankieterą oraz strukturę i znaczenie tego, co się mówi. Ale wymowa, automatyzm, intonacja i melodia mowy również wpływają na analizę. W następnym teście symbolicznym pacjent jest proszony o wybranie poszczególnych pozycji z kilku pozycji. Dzięki tym dwóm pierwszym sekcjom AAT istniejące afazje można określić ze względną pewnością, ale nie można ich sklasyfikować bardziej szczegółowo.

Sekcje testowe od trzeciego do szóstego pozwalają następnie na dokładniejszą klasyfikację rodzaju zaburzenia afazowego. Trzecia część testu na afazję z Akwizgranu bada zdolność respondenta do powtarzania pojedynczych dźwięków oraz prostych i trudnych słów i zdań, natomiast czwarta wymaga czytania i pisania wypowiadanych słów i części słów. W części piątej osoba testująca musi poprawnie nazwać obiekty, kolory lub czynności za pomocą rysunków. Wreszcie szósta część testu służy analizie rozumienia ze słuchu: respondent wybiera z kilku różnych obrazów ten, który jego zdaniem najlepiej pasuje do zdania lub słowa odczytanego na głos.

W trakcie testu poziom trudności poszczególnych zadań stale rośnie. Odpowiedzi są oceniane za pomocą komputerowego systemu punktów. Na podstawie uzyskanych w ten sposób wyników badań można rzetelnie stwierdzić występowanie ewentualnej afazji i określić jej nasilenie. Ponadto objawy można sklasyfikować według czterech różnych postaci afazji Global, Broca, Wernicke i Amnestisch. W ten sposób można również rozpoznać szczególne formy afazji, takie jak afazja transkortykalna i afazja przewodzeniowa.

Można go również odróżnić od innych zaburzeń językowych, które zostały błędnie zakwalifikowane jako afazja. Test na afazję z Aachen to wystandaryzowana i przetestowana procedura testowa, która może wnieść znaczący wkład w rozpoznanie i ujawnia często przeoczaną afazję u pacjentów z guzem mózgu. Obecność agrafii lub aleksji jest również możliwa dzięki wykonaniu testu.

Bez udziału dalszych badań i procedur testowych oraz dokładnej anamnezy wyniki samej AAT nie nadają się do postawienia diagnozy. Dalsze procedury testowe dla ostrej afazji to na przykład test na afazję Aachen przy łóżku i lista kontrolna afazji.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Ponieważ ankieter nie wpływa na pacjenta podczas przeprowadzania testu na afazję Aachen, można go ogólnie zaklasyfikować jako nieszkodliwy.

W trakcie testu respondenci mogą jednak mieć niepewność co do własnych zdolności poznawczych, jeśli odpowiedź na pytania jest trudna. Rozpoznanie odstępstw od normy we własnym języku lub percepcji może być dla pacjenta bardzo niepokojące i wymaga empatii i doświadczenia ze strony ankietera. Dlatego test powinien być przeprowadzany wyłącznie przez personel przeszkolony w zakresie psychologii lub logopedii, aby uniknąć nadmiernych wymagań wobec pacjenta i zidentyfikować możliwe następstwa emocjonalne.

Ważne jest również, aby upewnić się, że środowisko testowe jest odpowiednio skonfigurowane. W przypadku pacjentów z ciężkimi lub ostrymi obrazami klinicznymi wykonanie testu na afazję w Aachen może czasami być bardzo wyczerpujące. Ankieter powinien zwrócić na to uwagę i upewnić się, że dostępna jest odpowiednia opieka następcza. Wyniki testu należy zawsze oceniać w połączeniu z innymi odpowiednimi metodami diagnostycznymi, aby móc ocenić istniejące zaburzenia mowy i znaleźć ich przyczyny.

Dopiero wtedy można rozpocząć odpowiednią terapię. Struktura testu jest zgodna ze standardową procedurą i nie można jej zmieniać ani w kolejności pytań, ani w zakresie ogólnym, ponieważ może to prowadzić do sfałszowanych wyników, a tym samym do przeoczenia lub nieprawidłowej klasyfikacji afazji. Możliwe jest jednak wykonanie sekcji AAT w celach logopedycznych.