Adipocyty

Adipocyty to komórki tkanki tłuszczowej. Oprócz magazynowania tłuszczu wykonują również wiele innych zadań. Tkanka tłuszczowa wytwarza wiele hormonów i jest największym narządem wydzielania wewnętrznego w ludzkim organizmie.

Co to są adipocyty

Adipocyty to nie tylko komórki przechowujące tłuszcz. Biorą bardzo aktywny udział w ogólnym metabolizmie. W ten sposób łączą się, tworząc komórki wielojądrowe, przy czym poszczególne komórki sieci są połączone za pomocą tak zwanych połączeń szczelinowych.

Istnieją dwa rodzaje adipocytów. Są to adipocyty jednokierunkowe i wielowodorotlenowe. Jednolite adipocyty reprezentują białą tkankę tłuszczową i zawierają tylko jedną wakuolę, której zadaniem jest magazynowanie tłuszczu. Wakuola może zajmować do 95 procent objętości komórki i dociska inne organelle komórkowe oraz jądro komórkowe do krawędzi komórki. Zatem komórka składa się w większości z tłuszczu spichrzowego. Wielopoziomowe adipocyty należą do brązowej tkanki tłuszczowej i mają kilka wakuoli, które mogą być wypełnione tłuszczem zapasowym. Jednak nie wypychają one innych organelli do krawędzi komórki.

Mają wiele mitochondriów, które spalają tłuszcz bezpośrednio w komórce, a tym samym wytwarzają ciepło. Na przykład brązowa tkanka tłuszczowa staje się aktywna po ochłodzeniu. Organizm spalając tłuszcz zapewnia utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała. Stosunek brązowej do białej tkanki tłuszczowej ma kluczowe znaczenie dla zużycia energii. Jednak brązowa tkanka tłuszczowa prawie nie odgrywa roli u dorosłych ludzi, więc redukcja tłuszczu nie może opierać się na jej aktywacji.

Funkcja, efekt i zadania

Najważniejszym zadaniem adipocytów jest magazynowanie tkanki tłuszczowej. Odpowiada za to głównie biała tkanka tłuszczowa. W brązowej tkance tłuszczowej energia jest wytwarzana w niewielkim stopniu poprzez spalanie tłuszczu. Produkcja energii w tych komórkach odbywa się niezależnie od ogólnego metabolizmu energetycznego organizmu.

Służą do utrzymania temperatury ciała tylko wtedy, gdy temperatura zewnętrzna spada. Aby to zrobić, tłuszcz przechowywany w adipocytach jest spalany bezpośrednio. U ludzi funkcja ta jest zwykle istotna tylko u niemowląt. Później zanika brązowa tkanka tłuszczowa. Jednak mogą istnieć osoby, które nie mogą przybrać na wadze, ponieważ nadal mają stosunkowo dużą ilość brązowej tkanki tłuszczowej. Jednak badania wykazały, że rola adipocytów jest znacznie bardziej złożona niż sugeruje funkcja magazynowania tłuszczu. Tkanka tłuszczowa jest największym narządem endokrynologicznym, który bardzo aktywnie uczestniczy w metabolizmie. Ilość zgromadzonego tłuszczu odgrywa bardzo ważną rolę.

Między innymi adipocyty oprócz setek substancji aktywnych wytwarzają trzy ważne hormony regulujące przemianę materii. Są to hormony leptyna, rezystyna i adiponektyna. Leptyna hamuje uczucie głodu. Im więcej tłuszczu zapasowego zawierają adipocyty, tym więcej wydzielanej leptyny. Dodatkowa dawka leptyny wywołująca uczucie sytości jest jednak nieskuteczna, ponieważ zawartość leptyny u osoby otyłej jest już wysoka, a dodatkowa dawka już nie przynosi efektu. Resistyna i adiponektyna kontrolują insulinooporność.

Im więcej tłuszczu gromadzi się w adipocytach, tym mniejsze jest stężenie adiponektyny. Jednak adiponektyna sprzyja wrażliwości na insulinę. I odwrotnie, rezystyna zwiększa insulinooporność. To, w jaki sposób te hormony można nadal stosować terapeutycznie w cukrzycy, wymaga dalszych badań.

Edukacja, występowanie, właściwości i optymalne wartości

Z reguły liczba adipocytów pozostaje taka sama przez całe życie. Tylko objętość komórek zmienia się, gdy tłuszcz jest magazynowany lub uwalniany. Adipocyt może przechowywać maksymalnie 1 mikrogram tłuszczu. Po osiągnięciu zdolności wchłaniania wszystkich adipocytów obecnych w organizmie, gdy więcej tłuszczu jest nadal budowane niż rozkładane, w preadipocytach, tzw. Steatoblastach, uruchamiane są podziały komórkowe.

Z steatoblastów powstają nowe adipocyty. W tym przypadku wzrasta liczba komórek tłuszczowych. Jednak liczba adipocytów pozostaje taka sama przy redukcji tłuszczu. W przeciwieństwie do istniejących adipocytów, nowo utworzone małe komórki tłuszczowe są wrażliwe na insulinę. Po zróżnicowaniu nowych komórek tłuszczowych ponownie stają się one oporne na insulinę.

Choroby i zaburzenia

Otyłość stała się powszechną chorobą. Im więcej tłuszczu jest przechowywane w adipocytach, tym większe jest ryzyko rozwoju cukrzycy typu II.

Cukrzyca z kolei jest chorobą leżącą u podstaw wielu procesów zwyrodnieniowych organizmu. Wreszcie zespół metaboliczny może rozwinąć się wraz z zespołem chorób, takich jak otyłość, cukrzyca, zaburzenia metabolizmu lipidów, miażdżyca tętnic i choroby sercowo-naczyniowe. Wraz z rozwojem otyłości insulinooporność z czasem maleje. Insulina zapewnia, że ​​cukier we krwi, kwasy tłuszczowe i aminokwasy są kierowane do komórek ciała, aby tam wytworzyć energię lub zadbać o strukturę organizmu. Adipocyty magazynują nadmiar energii, która nie jest wykorzystywana w postaci tłuszczu. Z kolei procesy hormonalne w komórkach tłuszczowych kontrolują insulinooporność w celu ograniczenia nieograniczonej podaży glukozy.

Ten proces jest w rzeczywistości normalny. Jednak wymyka się spod kontroli, jeśli nadal dostarczane są kalorie, których nie można już przechowywać. Insulinooporność przekształca się w stan przewlekły. Prawdą jest, że insulina jest produkowana w dużych ilościach. Jednak staje się to nieskuteczne. Wzrasta poziom cukru we krwi. Trzustka jest jeszcze bardziej stymulowana do produkcji insuliny. Trwa to do wyczerpania produkcji. Teraz względny niedobór insuliny spowodowany opornością na insulinę staje się bezwzględnym niedoborem insuliny. Rozwinęła się jawna cukrzyca ze wszystkimi jej konsekwencjami.