Kwas alendronowy

Kwas alendronowy jest stosowany w leczeniu osteoporozy. Lek na receptę jest dostępny w handlu w postaci tabletek lub roztworu doustnego. Pod nazwą występuje również kwas alendronowy Alendronian znany.

Co to jest kwas alendronowy?

Kwas alendronowy jest substancją leczniczą z grupy bisfosfonianów. Substancja występuje zwykle w postaci alendronianu sodu w postaci soli. Lek jest sprzedawany głównie w postaci tabletek Alendronic Acid AL 10 mg i 70 mg. Dostępny jest również roztwór doustny zawierający 70 ml kwasu alendronowego w 100 ml, którego moc i postać dawkowania ustala lekarz prowadzący.

Lekarz leczy osteoporozę pomenopauzalną u kobiet i osteoporozę u mężczyzn substancją czynną kwas alendronowy. Preparat zwiększa gęstość kości. Terapia z tym zmniejsza ryzyko złamań biodra i kręgów.

Efekt farmakologiczny

Działanie kwasu alendronowego opiera się na jego strukturalnym podobieństwie do pirofosforanu. W ten sposób kwas alendronowy również szybko integruje się z substancją kostną. Tam gromadzi się preferencyjnie w osteoklastach, których głównym zadaniem jest resorpcja substancji kostnej.

Ten proces, znany również jako osteoliza, stopniowo rozpuszcza tkankę kostną. Zasadniczo proces ten spełnia ważne zadanie w ciągłej przebudowie kości. Jednak w nadmiarze osteoliza prowadzi do rozpadu kości. Kwas alendronowy hamuje takie zdarzenie. Substancja czynna przemyca toksyczne analogi ATP do osteoklastów. ATP to kwas adenozynotrifosforowy. Analogi ATP hamują syntazę pirofosforanu farnezylu, która zachodzi w osteoklastach.

Oznacza to, że osteoklasty tracą swoją funkcję biologiczną. Kwas alendronowy działa nie tylko hamująco na funkcję osteoklastów, ale także pozytywnie wpływa na osteoblasty. Ten typ komórek jest z kolei odpowiedzialny za tworzenie nowej kości. Osteoklasty i osteoblasty są naturalnymi przeciwnikami w budowie i utrzymaniu kości. Kwas alendronowy równoważy oba.

Organizm może wchłonąć około 50% kwasu alendronowego i wbudować go w kości. Druga połowa pozostawia organizm w prawie niezmienionym stanie przez nerki po dobrych 6 godzinach.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Początkowo osteoporoza często nie daje żadnych objawów. Stopniowo rozrzedza i osłabia strukturę kości. Nieleczona osteoporoza stwarza wysokie ryzyko złamań, nawet w wyniku zwykłych codziennych czynności, takich jak prace domowe lub podnoszenie ciężkich przedmiotów. Typowe punkty złamań kości osłabionych osteoporozą to biodro, kręgosłup i nadgarstek. Ograniczona mobilność i tzw. „Wdowie garb” to kolejne konsekwencje nieleczonej osteoporozy.

Terapia kwasem alendronowym skutecznie zapobiega i poprawia już zaistniałe zaburzenia. Pomocne są wspierające zmiany w osobistym stylu życia. Lekarze zalecają ćwiczenia, korektę diety lub rzucenie palenia.

Pacjenci powinni ściśle przestrzegać przepisanych przez lekarza dawek i sposobu przyjmowania kwasu alendronowego, ponieważ został on specjalnie dla nich zaprojektowany. Ze względu na wysoką zawartość kwasu w leku należy przestrzegać terminowego spożycia i zasad postępowania. Na przykład przypadkowe podwójne połknięcie lub refluks z żołądka z powrotem do przełyku może spowodować zwiększony stres. Pozycję siedzącą, stojącą lub chodzącą należy utrzymywać przez co najmniej 30 minut po przyjęciu kwasu alendronowego. W przypadku błędów w przyjęciu lub częstych objawów, takich jak zgaga itp., Należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Kwas alendronowy nie powinien przyjmować dzieci i młodzież, jak również kobiety w ciąży i karmiące piersią. Preparat zawiera laktozę. Osoby z nietolerancją laktozy muszą wyjaśnić podczas konsultacji lekarskiej, czy lek jest odpowiedni dla nich, w zależności od ciężkości.

Zagrożenia i skutki uboczne

Ponieważ połowa kwasu alendronowego wydalana jest przez nerki, jest przeciwwskazany w przewlekłej niewydolności nerek i ostrych infekcjach przewodu pokarmowego. Lek jest również tabu w chorobach górnego odcinka przewodu pokarmowego. Dzieci, młodzież, kobiety w ciąży i karmiące piersią są również zwolnione z leczenia kwasem alendronowym.

Podobnie jak inne bisfosfoniany, kwas alendronowy może podrażniać błony śluzowe górnego odcinka przewodu pokarmowego. Szczególnie w przełyku mogą wystąpić problemy, takie jak stany zapalne, owrzodzenia, nadżerki, a rzadko nawet zwężenia lub perforacje. Zgaga to kolejne zjawisko. W obszarze żołądkowo-jelitowym może rozwinąć się zapalenie błony śluzowej żołądka lub zapalenie dwunastnicy. Zwróć szczególną uwagę na różne objawy, które występują w związku z tym.