Amitryptylina

Amitryptylina jest jednym z pierwszych leków przeciwdepresyjnych obecnych na rynku od wczesnych lat 60. Podaje się go głównie w depresji, która towarzyszy zaburzeniom lękowym. Kolejnym obszarem zastosowania jest terapia bólu.

Co to jest amitryptylina?

Lek przeciwdepresyjny amitryptylina został po raz pierwszy wyprodukowany w 1960 roku i wprowadzony na rynek dwa lata później. Do czasu wprowadzenia inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny amitryptylina była najczęściej przepisywanym lekiem przeciwdepresyjnym na świecie.

I do dziś ten aktywny składnik jest nadal jednym z najczęściej przepisywanych w Niemczech leków psychotropowych. Amitryptylina to trójcykliczny lek przeciwdepresyjny o charakterystycznej budowie chemicznej z trzema skondensowanymi pierścieniami. Preparat zwany polepszaczem nastroju jest przepisywany przede wszystkim na dolegliwości psychiczne, w których na pierwszym planie są lęki lub zły nastrój.

Amitryptylina działa również tłumiąco na układ psychomotoryczny pacjenta. Preparat podaje się zatem również w przypadku zaburzeń snu, które często należą do objawów depresji.

Efekt farmakologiczny

Podobnie jak wszystkie trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, amitryptylina wpływa również na metabolizm mózgu poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego substancji przekaźnikowych noradrenaliny, dopaminy i serotoniny w komórkach nerwowych.

Ma to zrekompensować brak substancji przekaźnikowych, który jest charakterystyczny dla pacjentów z depresją. Substancje przekaźnikowe odgrywają ważną rolę w metabolizmie mózgu, ponieważ kontrolują wszystkie reakcje nerwowe. Substancje przekaźnikowe są zwykle zlokalizowane w małych pęcherzykach na końcach neuronów, skąd są uwalniane, gdy tylko nerw jest pobudzony. W efekcie substancje przekaźnikowe docierają do receptorów innych komórek nerwowych i przekazują dalej bodziec. Substancje przekaźnikowe są następnie rozkładane przez enzymy lub zwracane do pierwotnego magazynu za pośrednictwem specjalnego systemu transportowego.

Amitryptylina zajmuje receptory substancji przekaźnikowych, przez co zmienia się metabolizm mózgu. Ponadto substancja czynna zapobiega powrotnemu transportowi substancji przekaźnikowych. Pozwala im to dłużej przebywać w miejscu działania, co zwiększa ich skuteczność. W ten sposób amitryptylina może złagodzić napięcie i niepokój oraz złagodzić nastroje depresyjne.

Można również poprawić stan pacjentów z przewlekłym bólem. Tutaj również przyczyną jest często zaburzone przetwarzanie sygnałów bólowych w mózgu, przy czym kluczową rolę odgrywa serotonina, substancja przekaźnikowa.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Różne preparaty zawierające substancję czynną amitryptylinę mogą być stosowane przeciwko wszystkim formom depresji ze względu na ich działanie poprawiające nastrój. Są preferowane w przypadku form depresji, które są związane z uczuciem niepokoju i strachu.

Ponieważ często trudno jest wyjaśnić, który objaw jest przyczyną, a który jest konsekwencją, szczególnie w przypadku chorób psychicznych, amitryptylinę podaje się również w przypadku zaburzeń lękowych. Ponieważ mogą one mieć negatywny wpływ na nastrój, co objawia się objawami, które mogą być również związane z depresją. Ponieważ preparat generalnie działa uspokajająco, amitryptylina jest również stosowana przy patologicznych i przewlekłych zaburzeniach snu. Ze względu na działanie uspokajające, które preparat wykazuje we wszystkich wskazaniach, zawsze należy go przyjmować wieczorem.

Innym obszarem zastosowania amitryptyliny jest przewlekły ból. Ponieważ w wielu przypadkach mają one również element psychologiczny. Substancja czynna obejmuje stosunkowo szeroki zakres bólu, od łagodnego do bardzo silnego. Typowe przykłady zastosowań u pacjentów z bólem to leczenie bólów głowy u pacjentów z migreną lub bólu układu mięśniowo-szkieletowego, na który cierpią pacjenci z fibromialgią.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Zagrożenia i skutki uboczne

Pacjenci przyjmujący preparat bardzo często skarżą się na skutki uboczne takie jak suchość w ustach, zawroty głowy, zmęczenie, zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, bóle głowy, drażliwość, zaburzenia mowy i przyrost masy ciała. Uczucie pragnienia, wewnętrzny niepokój, zaburzenia smaku czy brak koncentracji to tak samo częste skutki uboczne, jak utrata libido.

Czasami mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak wysokie ciśnienie krwi, biegunka lub zmiany w morfologii krwi. Ponadto istnieje wiele innych możliwych skutków ubocznych. Dlatego około dwutygodniowe dostosowanie preparatu powinno odbywać się pod nadzorem lekarza.

Ponieważ jeśli skutki uboczne są zbyt poważne, być może będziesz musiał przejść na inny preparat. Ponadto skutki uboczne powinny w znacznym stopniu ustąpić po zakończeniu fazy rekrutacji. Odstawianie od piersi również powinno odbywać się powoli i stopniowo po odstawieniu preparatu.