Chroniczny ból

Chroniczny ból nie są tak postrzegani przez wielu pacjentów, dlatego często nie chodzą do lekarza. Zasadniczo każdy ból trwający dłużej niż dwa tygodnie należy traktować poważnie. Należy unikać samoleczenia środkami przeciwbólowymi, ponieważ przewlekły ból może mieć poważne przyczyny.

Co to jest przewlekły ból?

Ból jest zwykle funkcją ochronną organizmu, aby dostrzec fizyczne zaburzenia. Jeśli pojawia się przewlekły ból, czasami utrzymuje się bez przyczyny fizycznej.

Ból następnie oddzielił się od fizycznego w swojej przewlekłej postaci i nadal istnieje. Ból można podzielić na podstawie różnych cech, na przykład pochodzenia lub natury. Przewlekły ból może być zawsze obecny lub od czasu do czasu ustąpić i powrócić później.

W zależności od miejsca pochodzenia rozróżnia się ból somatyczny mięśni, stawów lub skóry, ból neuropatyczny, będący synonimem nerwobólu, ból głowy i ból narządów wewnętrznych. O przewlekłym bólu mówi się, jeśli trwa co najmniej trzy miesiące, a dana osoba jest upośledzona w jej codziennym życiu.

przyczyny

Przewlekły ból polega na uniezależnieniu się impulsów nerwowych. W przypadku poważnych urazów komórki nerwowe wysyłają impulsy do mózgu przez długi czas, co może zmienić ich metabolizm. Mówi się o pamięci bólu komórek nerwowych. Ta nieprawidłowa biegunowość występuje w rdzeniu kręgowym.

W konsekwencji wiele bodźców, takich jak normalny dotyk, zimno czy ciepło, odbieranych jest jako bolesne. To samo dotyczy bodźców psychologicznych, takich jak stres, żal, strach czy wspomnienie bólu. Innymi przyczynami mogą być choroby, takie jak reumatyzm, przepuklina dysku lub ciężki stan zapalny.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Objawy, dolegliwości i oznaki

Ból przewlekły nie różni się miejscem pochodzenia od bólu ostrego. Raczej w przypadku bólu przewlekłego czas jego trwania określa, że ​​towarzyszące objawy są uważane za przewlekłe. Należy dokonać rozróżnienia między napadami bólu nawracającego a bólem uporczywym. Typowe dla przewlekłego bólu jest to, że utrzymuje się przez długi czas. Objawy bólu mogą być tak różne, jak lokalizacja bólu.

Objawów przewlekłego bólu może być wiele. Zależą od podstawowego problemu. Może to wynikać z operacji lub z innych powodów. We wstępnym stadium bólu przewlekłego może wystąpić ostry ból palący, przeszywający lub tępy. Te nie reagują (dostatecznie) na leczenie objawowe lub wracają.

Po jakimś czasie objawy przewlekłego bólu zaczynają żyć własnym życiem. Są przechowywane w pamięci bólu i po przejściu w stan przewlekły tworzą niezależną chorobę. W zależności od nasilenia przewlekłego bólu może rozwinąć się zespół bólowy. W przypadku bólu przewlekłego poszczególne objawy często nie są już postrzegane jako takie.

W przypadku przewlekłego bólu pleców, zamiast pojedynczych napiętych pasm mięśniowych odczuwa się tylko złożone odczucie bólu. Jeśli ból można przypisać nerwowi, jest to nerwoból. Silnemu przewlekłemu bólowi mogą towarzyszyć takie objawy, jak obrzęk, zaburzenia krążenia, pocenie się, depresja lub wycofanie się z normalnego życia.

Diagnoza i przebieg

Diagnoza jest czasochłonna, ponieważ formy przewlekłego bólu są bardzo zróżnicowane. Aby znaleźć odpowiednią terapię, niezbędna jest wyjątkowo zróżnicowana diagnostyka.

Diagnoza obejmuje obowiązek prowadzenia dziennika bólu przez pacjenta. Rejestruje wszystkie sytuacje, w których pojawia się ból, oraz wszystkie objawy towarzyszące bólowi. W niektórych przypadkach sensowne może być sprawdzenie dokumentacji medycznej pacjenta pod kątem wcześniejszych ustaleń i przyjrzenie się bliżej sytuacji życiowej.

Często uczucia i relacje wpływają na postrzeganie bólu. Ponadto pacjent wypełnia skalę intensywności bólu. Towarzyszy temu dokładne badanie fizykalne, neurologiczne i ortopedyczne, USG, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny oraz w razie potrzeby diagnostyka neurofizjologiczna.

Komplikacje

W przypadku bólu przewlekłego powikłania mogą wystąpić przede wszystkim wtedy, gdy pacjent sam leczy je przez długi czas za pomocą leków przeciwbólowych. Zazwyczaj środki przeciwbólowe uszkadzają żołądek na dłuższą metę i nie powinny być stosowane przez dłuższy czas. Dalsze komplikacje zależą jednak w dużej mierze od przyczyny bólu i nigdy nie można ich jednoznacznie przewidzieć.

Generalnie jednak ból obniża jakość życia. Osoba zainteresowana nie może już aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym i często cierpi na dolegliwości psychiczne. Ból prowadzi również do stresu i agresywnej postawy. Często ból przenosi się z jednego punktu do różnych obszarów i może również prowadzić do dyskomfortu i bólu w obszarach nienaruszonych.

Ból często prowadzi do ograniczenia mobilności lub innych ograniczeń w życiu codziennym. Leczenie bólu jest zawsze przyczynowe, ale może mieć przede wszystkim na celu złagodzenie bólu. W wielu przypadkach konieczna jest terapia, aby uśmierzyć ból.

Nierzadko zdarza się, że fizjoterapia jest wspomagana psychoterapią. Ogólnie rzecz biorąc, nie można przewidzieć, czy oczekiwana długość życia zostanie skrócona przez przewlekły ból.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Przewlekły ból, który może pochodzić z różnych struktur lub narządów ciała, nie zawsze jest powodem regularnych wizyt u lekarza. To, czy warto skonsultować się z lekarzem, zależy w dużej mierze od indywidualnego przypadku.

Wstępna wizyta u lekarza jest ważna przede wszystkim w celu ustalenia przyczyny uporczywego bólu i ustalenia odpowiednich form terapii. Służy to z jednej strony zapewnieniu możliwej diagnozy, z drugiej zaś umożliwieniu pacjentowi podjęcia działań w momencie pojawienia się bólu.

W przypadku stwierdzenia przyczyny lub dobrego przygotowania pacjenta do leczenia bólu, często nie jest konieczna kolejna wizyta u lekarza. Dzieje się tak często, na przykład, gdy znaleziono pomocny lek na migreny lub przewlekły ból nie jest zbyt silny i można go nawet złagodzić domowymi lekami, które nie mają skutków ubocznych.

Wizyta u lekarza jest zawsze wskazana, jeśli zmienia się jakość bólu lub jeśli obecnie dostępne dla pacjenta opcje leczenia nie pomagają lub już nie pomagają. Gatunek ma tutaj kilka opcji. Wizyta u lekarza często rozpoczyna się od obszernego badania w celu ustalenia, czy coś zmieniło się organicznie. Następnie można zmienić terapię lub włączyć alternatywne metody leczenia. W ciężkich przypadkach ponowna wizyta u lekarza z powodu bólu przewlekłego prowadzi do skierowania do wyspecjalizowanego terapeuty bólu.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Przewlekłe leczenie bólu jest ukierunkowane na przyczynę i czynniki, które go nasilają. Można to osiągnąć za pomocą leków, metod fizjologicznych, psychologicznych i społecznych.

Leki przerywają nieprawidłowe przekazywanie impulsów bólowych. Jednocześnie zmienia się postrzeganie bólu przez pacjenta. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są stosowane w przypadku łagodnego bólu, a opioidy w przypadku umiarkowanego, silnego i bardzo silnego bólu. Niektórzy cierpiący na ból są uzależnieni od leków przeciwbólowych.

W takich przypadkach mógł wystąpić ból wywołany lekiem i nastąpiło odstawienie. W niektórych przypadkach, w zależności od rodzaju bólu, leki przeciwdrgawkowe lub przeciwdepresyjne działają przeciwbólowo. Leki przeciwpadaczkowe są często przepisywane na nerwobóle.

Formy leczenia, które mogą uzupełniać terapię lekową to:

• psychoterapia
• Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów
• akupunktura
• Trening autogenny i terapia ruchowa
• fizykoterapia
• Znieczulenie miejscowe
• Operacje
• Zmiana stylu życia

Perspektywy i prognozy

Ból przewlekły jest stanem stałym lub nawracającym, dlatego jego rokowanie zależy od zastosowanej terapii bólu. Ponadto przebieg bólu przewlekłego zależy od choroby podstawowej.

W przypadku chorób zwyrodnieniowych, na które nie można już oczekiwać wyleczenia, przewlekły ból zwykle nasila się w tym samym czasie, gdy choroba postępuje.Z drugiej strony, jeśli przewlekły ból jest spowodowany chorobą, na którą nadal można wpływać w jej przebiegu, to zdecydowanie może wrócić do zdrowia. Z drugiej strony, jeśli są spowodowane trwałą zmianą fizyczną, taką jak utrata części ciała, ból może również stać się trwały i wymagać terapii przeciwbólowej.

W międzyczasie współczesna medycyna zna wiele skutecznych chemicznych środków przeciwbólowych, które przynajmniej przez krótki czas są odpowiednie do zwalczania bólu. Z drugiej strony, w dłuższej perspektywie terapia bólu dostarcza metod, które nie są oparte na lekach, ponieważ wiele wysoce skutecznych środków przeciwbólowych z czasem uzależnia. Jeśli pacjent z przewlekłym bólem jest uzależniony od leków przez dłuższy czas, to oprócz bólu może wystąpić również uzależnienie od narkotyków, a tym samym inny problem wymagający leczenia.

W dłuższej perspektywie leczenie bólu przewlekłego polega głównie na znalezieniu dla pacjenta metod, dzięki którym może nauczyć się znosić ból lub go wyłączyć bez powodowania niepotrzebnego uszkodzenia organizmu czy uzależnienia od leków.

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Zasadniczo ćwiczenia nie mogą wyrządzić żadnej szkody, aby zapobiec przewlekłemu bólowi. Ponadto ważne jest, aby poważnie potraktować długotrwały ból i skonsultować się ze specjalistą zamiast walczyć z nim w autoterapii. Ważne może być również dostrzeżenie własnych potrzeb. Dowiedz się, co jest ogólnie dobre w życiu, a czego lepiej unikać, gdy występują problemy społeczne lub osobiste.

Opieka postpenitencjarna

W zależności od rodzaju i intensywności, lekarz dobierze zabieg. Powinien wyeliminować ewentualne powikłania i wspierać pacjenta w codziennym życiu. Przyczyn przewlekłego bólu zwykle nie można usunąć w ten sposób. Dlatego opieka pooperacyjna nie może mieć na celu zapobiegania nawrotom.

Po wstępnej diagnozie pacjent zgłasza się w ustalonym rytmie. W rozmowach omawiane są przede wszystkim doświadczenia z zapoczątkowanymi działaniami. Decydującą rolę dla dalszego odejścia ma złagodzenie objawów. Niektóre badania są w stanie udokumentować postęp w zależności od obrazu klinicznego.

Odpowiednie są badania krwi, procedury obrazowe (RTG, USG, CT) oraz metody neurologiczne lub internistyczne. Mogą również pojawić się leki. W razie potrzeby można zamówić środek rehabilitacyjny. W ten sposób osoby dotknięte chorobą uczą się technik radzenia sobie z przewlekłym bólem w życiu codziennym.

Ćwiczenia relaksacyjne takie jak joga, trening autogenny czy medytacja wspomagają radzenie sobie z problemem. W niektórych przypadkach rehabilitacja wprowadza również akupunkturę lub wsparcie psychologiczne, które można kontynuować w domu. Zabieg rehabilitacyjny nie musi być jednorazowym wydarzeniem. Może się przydać nawet kilka razy.

Możesz to zrobić sam

Na percepcję bólu duży wpływ ma psychika, zwłaszcza waga, jaką przywiązuje się do bólu i to, jak wiele uwagi poświęca się temu bólowi. Dlatego szczególnie w przypadku łagodnego do umiarkowanego bólu przewlekłego pomocne może być skupienie się na czymś innym w życiu codziennym.

Pomocne mogą być techniki relaksacyjne, takie jak joga lub trening autogenny. Każdy, kto nie jest już zatrudniony, powinien szukać satysfakcjonującego hobby lub zaangażować się w pracę charytatywną. Wytworzona w ten sposób dystrakcja oznacza, że ​​chroniczny ból nie jest już przedmiotem własnej percepcji. Pomaga również wielu pacjentom w wymianie pomysłów z innymi osobami dotkniętymi chorobą. Na miejscu lub w Internecie istnieją grupy samopomocy.

W zależności od przyczyny choroby przewlekłej pomocne mogą być również proste domowe środki zaradcze. Ciepło jest często bardzo skuteczne w przypadku bólu nerwów. Ból nerwowy leczy się zatem lampą z czerwonym światłem lub, dość tradycyjnie, umieszczając na wierzchu gorącego ziemniaka owiniętego ręcznikiem. Kąpiel w ciepłej solance pomaga wielu pacjentom z dolegliwościami reumatycznymi. Kąpiele solankowe oferowane są w wielu uzdrowiskach. W domu do kąpieli można wykorzystać sól z Morza Martwego, która jest dostępna w aptekach, sklepach ze zdrową żywnością i drogeriach.

W medycynie naturalnej stosuje się również szereg łagodnych preparatów ziołowych. W przypadku chorób reumatycznych i dny zaleca się preparaty z diabelskim pazurem. Herbatę z kory wierzby stosuje się jako łagodny środek przeciwbólowy. Przewlekły ból w okolicy ust i szczęki jest leczony olejkiem goździkowym.