Wyjaśniamy, czym był komunizm wojenny, jakie były cele tego systemu i jakie przyniósł konsekwencje.
Czym był komunizm wojenny?
Komunizm wojenny nazwano systemem polityczno-gospodarczym, w którym administrowana była Rosja Sowiecka (przed zaistnieniem ZSRR) między czerwcem 1918 a marcem 1921 w ramach rosyjskiej wojny domowej. Składał się z kierownictwa całkowicie nastawionego na utrzymanie miasta a Armii Czerwonej najlepsze dostawy broni i jedzenie możliwe, biorąc pod uwagę wyjątkowe warunki narzucone przez wojnę.
Komunizm wojenny został zadekretowany przez Wyższą Radę Gospodarczą, znaną jako WSNJ, a kulminacją było ogłoszenie Nowej Polityki Gospodarczej (NEP) zaproponowanej przez Włodzimierza Lenina, która trwała do 1928 roku. metoda Wydarzenie specjalne składało się z szeregu działań gospodarczych i politycznych, takich jak:
- ten rząd Kontrolował wszystkie duże fabryki w Rosji.
- Koleje przeszły pod kontrolę wojskową.
- Rząd planował i kontrolował produkcję zgodnie ze swoimi potrzebami.
- Maksimum było wymagane dyscyplina i posłuszeństwo robotnikom (zakaz strajku).
- Klasy „niepracujące” musiały wykonywać prace obowiązkowe.
- Reglamentacja i kontrolowana dystrybucja żywności i towarów.
- Nielegalność wszelkich form biznes prywatny.
- Podział nadwyżek rolnych chłopów wśród populacja Wszystko.
Należy zauważyć, że środki te zostały podjęte w kontekście wojny domowej, a więc były znacznie mniej skoordynowane i spójne w praktyce. Wiele terytoriów było izolowanych i działało bez instrukcji ze strony rządu centralnego, dlatego często rozumie się komunizm wojna jako desperacki zestaw środków, aby wygrać konflikt zbrojny.
Cele komunizmu wojennego
Trwa debata na temat prawdziwego celu komunizmu wojennego. Dla wielu, w tym bolszewików, była to tylko próba przetrwania wojny domowej i zwycięstwa za wszelką cenę. Postrzegany w ten sposób rząd sowiecki działałby pod presją społeczno-ekonomicznych nieprzewidzianych okoliczności.
Jednak komunizm wojenny jest również oskarżany o to, że był strategia postęp niepopularnych i radykalnych środków gospodarczych i społecznych, takich jak eksterminacja własność prywatna oraz gospodarka rynkowa, będąc w stanie przypisać je pilności, jaką pociągały za sobą wysiłki wojenne.
Konsekwencje komunizmu wojennego
Komunizm wojenny dodatkowo komplikował trudności, jakie wojna domowa pociągnęła za sobą Stan: schorzenie Rosyjski. Odmowa chłopstwa oddania nadwyżek produkcji spowodowała masowy exodus z miasta na wieś, gdzie łatwiej było się wyżywić, co spowodowało, że duże miasta, takie jak Moskwa i Piotrogród, straciły odpowiednio około 50 i 75% populacji w latach 1918-1920.
Niedobór stworzył czarny rynek towarów, mimo że obowiązywał stan wojenny przeciwko spekulacji, a upadek rubla stworzył system wymiany towarów i żywności. 90% z wynagrodzenie zapłacili towarami, a nie pieniędzmi, a w 1921 r. nastąpił ogromny głód, który spowodował od 3 do 10 milionów zgony.
Ta katastrofalna seria wydarzeń dobiegła końca po wybuchu chłopskich strajków i buntów (m.in. Powstanie Tambowa) w całym kraju, przed którymi zdecydowano się wdrożyć model kapitalizm denominowanej przez państwo Nowej Polityki Gospodarczej (NEP), w której zezwalano na zakładanie małych firm prywatnych. Ten ostatni model istniał do 1928 roku, kiedy został zastąpiony przez Pierwszy Plan Pięcioletni Józefa Stalina.