Wyjaśniamy, jakie są cechy osoby, jej związek z ramami moralnymi, różnice z wadami i przykłady obu.
Jakie są cechy osoby?
Kiedy mówimy o cechach osobaOdwołujemy się do jego cech fundamentalnych i tożsamościowych, to znaczy do tego zestawu cech, które go definiują i które w jakiś sposób odróżniają go od otaczających go jednostek.
Cechy te mogą być ich własne (urodzone z daną osobą) lub nabyte (wyuczone z biegiem czasu) i mogą być oceniane pozytywnie (cnoty) lub negatywne (wady); ten ostatni w zależności od frameworka morał i kulturowe, z których się na nie patrzy. Na przykład tradycja chrześcijańska ceni pewne cechy i potępia pewne wady, mniej lub bardziej odmienne od innych. regiony kultury świata można docenić i potępić.
Słowo jakość pochodzi z łaciny jakość, co można przetłumaczyć jako „właściwości szczególne i wyróżniające”. Jednak z biegiem czasu nabrała ona pewnego pozytywnego znaczenia: dlatego dzisiaj zwykle kojarzymy cechy z tymi cechami, które uważamy za niezwykłe w nas samych, to znaczy z tymi definiującymi cechami, których nie wstydzimy się rozpoznać. Z drugiej strony inne są defektami.
W rzeczywistości terminy jakość i jakość są ze sobą etymologicznie powiązane, przy czym ta ostatnia jest znacznie jaśniejsza i bardziej widoczna w pozytywnym uznaniu. Dziś możemy powiedzieć, że jedną z najbardziej pożądanych cech produktu jest na przykład jego jakość.
Mocne i słabe strony
Zazwyczaj rozróżniamy cechy, czyli cechy niezwykłe, od wad, cechy naganne, kiedy mówimy o osobie (zwłaszcza jeśli chodzi o nas samych). Wszystko, co uważamy za pozytywne lub przynajmniej fundamentalne w kimś, będzie cechą; podczas gdy wszystko, co negatywne lub przynajmniej wstydliwe w kimś, jest wadą.
Możliwe przykłady cech osobistych to:
- ten uczciwość, umiejętność powiedzenia prawda i nie kłamać.
- ten odpowiedzialność, chęć przejęcia kontroli nad tym, co zostało powiedziane lub zrobione i poniesienia konsekwencji, jakie to niesie.
- Niezawodność, czyli umiejętność bycia godnym zaufania, to znaczy nie rozczarowania innych i dotrzymywania słowa.
- ten pewność siebie, czyli umiejętność wyrażania opinii i wyrażania siebie w sposób, który nie obraża innych, a raczej zachęca do ich zrozumienia.
- Wdzięczność, chęć oddania tego, co zostało otrzymane i docenienie wysiłków innych, które idą na ich korzyść.
- ten lojalność, zdolność do frontalnego zaangażowania się w sprawę lub komuś i pozostania wiernym, zamiast działania za plecami innych.
- Szczodrość, czyli umiejętność odsunięcia się na korzyść innych w razie potrzeby.
- Roztropność, czyli umiejętność oceny ryzyko przed podjęciem decyzji, aby zrobić to w sposób odpowiedzialny.
- Współczucie, czyli zdolność do wzruszenia się bólem innych.
- ten kreatywność, talent do oryginalnej myśli i pomysłowości.
- Wytrwałość, czyli zdolność do skupienia się na cel Pomimo wad.
- ten dyscyplina, czyli umiejętność rządzenia sobą i niepoddawania się impulsom.
- ten cierpliwość, co to jest tolerancja ku wadom innych i hojności własnym czasem i energią.
- ten odporność, czyli umiejętność pokonywania niedogodności i wychodzenia wzmocniona poprzez uczenie się osobisty.
- ten skromność, to znaczy fakt niewierzenia sobie bardziej niż inni.
Zamiast tego są przykładami osobistych wad:
- Zazdrość, która jest tendencją do zasmucania się sukcesami innych i pragnienia ich dla siebie, mimo że na nie nie zasługuje.
- Nielojalność, przeciwieństwo lojalności, to znaczy tendencja do zmiany stron i spraw w danym momencie.
- Oportunizm, czyli tendencja do wykorzystywania szans bez względu na to, kto jest zraniony i jakie obietnice zostały złożone wcześniej.
- Lekkomyślność, zwana również lekkomyślnością, która polega na: podejmowanie decyzji bez rozważenia ryzyka i bez poświęcania czasu na myślenie przed działaniem lub mówieniem.
- Niewiedza, czyli skłonność do mówienia i wyrażania opinii o tym, czego nie wiadomo.
- Nieudolność, czyli słaba zdolność rozdzielczości problemy w konsekwencji kilku wiedza, umiejętności lub małe osobiste usposobienie.
- Nieodpowiedzialność, skłonność do obwiniania innych za własne błędy i nieprzyjmowania konsekwencji tego, co zostało zrobione lub powiedziane.
- Bezczelność, skłonność do mówienia lub robienia rzeczy w najmniej możliwym momencie lub w najmniejszym możliwym kontekście.
- Małostkowość, przeciwieństwo hojności, to niska zdolność do oderwania się i chęć zmonopolizowania wszystkiego, co dobre dla siebie, ze szkodą dla innych, nawet jeśli chodzi o rzeczy bardzo banalne lub zbyteczne.
- ten duma, zwanej też arogancją, która jest tendencją do wiary w siebie bardziej niż innych, czyli przeciwieństwo pokory.
- Nieszczerość, czyli skłonność do kłamstwa i ukrywania informacji dla własnej korzyści.
- Niezdarność, rozumiana jako mała umiejętność radzenia sobie w sytuacjach fizycznych lub społecznych (w tym ostatnim przypadku brak złych intencji).
- Gniew, zwany również intrygą, czyli zdolność do manipulowania innymi dla własnej korzyści, rozbrajania ludzi, aby zawsze pozostawali jako jedyna neutralna lub szlachetna jednostka.
- ten lenistwo, czyli niska zdolność do pracy lub skłonność do rozluźniania się w ważnych lub ważnych sprawach.
- Drażliwość, czyli skłonność do wpadania w złość i wpadania w złość w sytuacjach, które na to nie zasługują.
- Okrucieństwo, które jest niską zdolnością współczucia dla cierpienia innych i niewrażliwością podczas jego powodowania, albo dla osobistej korzyści, albo czysto bezinteresownie.