• Czym jest różnorodność językowa?
• Charakterystyka różnorodności językowej
• Znaczenie różnorodności językowej
• Przykłady różnorodności językowej
• Różnorodność językowa w Meksyku

Wyjaśniamy, czym jest różnorodność językowa, jej cechy, znaczenie i przykłady. Ponadto różnorodność językowa w Meksyku.

Obszary o największej różnorodności językowej są często oddalone od ośrodków władzy.

Czym jest różnorodność językowa?

Różnorodność językowa jest rozumiana jako proporcja różnych języków używanych w a terytorium określone, co może być kraj lub jeden region geograficzny. Innymi słowy, miejsce, w którym współistnieje wiele języków, będzie miało większą różnorodność językową lub bogactwo językowe niż miejsce, w którym mówi się tylko jednym.

Na świecie są regiony językowo bardzo zróżnicowane, to znaczy, w których mówi się wieloma różnymi językami i są to na ogół regiony bardzo rozległe geograficznie lub bardzo odległe w stosunku do wielkich historycznych ośrodków władzy i wymiany handlowej.

Dystrybucja ta wynika z faktu, że w dużej imperia Kiedyś dominował jedyny język zdobywców, aw regionach intensywnej wymiany handlowej i kulturalnej pojawiły się lingua francas (języki powszechne), które ostatecznie zwyciężyły ze względu na swoje znaczenie gospodarcze.

W rzeczywistości regionami o największym zróżnicowaniu językowym na początku XXI wieku są Papua Nowa Gwinea (832 języków mówionych), Indonezja, Nigeria, Indie, Meksyk, Kamerun, Australia i Brazylia, choć zdecydowana większość z nich niestety mają dziś bardzo mało mówców. Odnośnie UNESCO, z 7000 języków używanych na świecie, 50% jest zagrożonych zniknięciem.

Różnorodność językowa często idzie w parze z różnorodność kulturowaczyli ze współistnieniem kultury inny lub tradycje kwestie kulturowe na tym samym terytorium i jest to cecha, która na ogół stara się zachować jak najwięcej, aby nie zubożyć spuścizny językowej mieszkańców danego terytorium. ten idiom W końcu to żywa historia.

Charakterystyka różnorodności językowej

Cechy różnorodności językowej są następujące:

• Na tym samym terytorium mówi się wieloma różnymi językami, to znaczy różnymi językami (i nie) dialekty tego samego języka).
• Ogólnie jest uważany za znak bogactwa i różnorodności kulturowej, ponieważ języki są częścią dziedzictwa kulturowego narodów.
• Z biegiem czasu ma tendencję do zanikania do tego stopnia, że ​​jeden język jest narzucany ze względów praktycznych, a także z powodu dynamiki władzy, która wywierana jest wokół języka, na przykład nauczanie w języku daje władzę językowi. lub używane do formalnych dokumentów.
• Pomimo tego, że składa się na współistnienie kilku języków, generalnie jeden z języków ma przewagę w sprawach urzędowych (od Stan: schorzenie) lub większy prestiż historyczny (zwłaszcza w kolonie cesarski).

Znaczenie różnorodności językowej

Jak powiedzieliśmy wcześniej, różnorodność językowa jest symptomem pluralizmu i złożoności kulturowej, to znaczy bogactwa kulturowego i ważnej spuścizny. Z tego powodu jest uważany za bagaż historyczny, który warto zachować, a to może nastąpić tylko dzięki utrzymywaniu języków przy życiu i nadaniu im równego znaczenia w życiu codziennym oraz w sprawach biurokratycznych i prestiżowych.

Utrata różnorodności językowej oznacza również utratę unikalnego punktu widzenia wszechświata oraz unikalnej tradycji ustnej i wyobrażonej, tak że zawsze jest to znacznie więcej niż sam fakt kod do komunikacji.

Przykłady różnorodności językowej

Indie to jedna z jednostek geograficznych o największej różnorodności kulturowej i językowej.

Oto kilka przykładów regionów bogatych w różnorodność językową:

• Papua Nowa Gwinea. Jeden z bardzo zróżnicowanych krajów na świecie i kraj, w którym mówi się najwięcej języków na świecie (ponad 800), z których większość jest sklasyfikowana w zestawie języków papuaskich, typowych dla zachodniego Pacyfiku, obejmujących zróżnicowany zestaw unikalnych rodzin językowych. Jest także domem dla języka angielskiego, języka odziedziczonego z kolonialnych powodów historycznych, oraz innych języków hybrydowych między angielskim, niemieckim i rodzimym, znanych jako unserdeutsch („Nasz niemiecki”) i tok pisin.
• Nigeria. Jeden z największych i najważniejszych narodów w Afryka Zachodnia i była kolonia brytyjska, Nigeria to kraj o dużej różnorodności językowej, z ponad 500 różnymi językami, z których zdecydowana większość wciąż żyje. Większość z nich to języki z grupy nigersko-kongijskiej, jak joruba lub igbo, lub afroazjatyckie, jak hausa, czy nilo-saharyjskie, jak kanuri. Obsługiwany jest również angielski pidżin lub „złamany”, język kreolski wywodzący się z języka angielskiego, a w sprawach urzędowych i akademickich – brytyjski angielski.
• Indie. To jeden z największych i najbardziej zaludnionych krajów na świecie, a także jedna z kolebek cywilizacji, w której narodziła się kultura Doliny Indusu. Po całym kontynencie afrykańskim uważana jest za jednostkę geograficzną o największej różnorodności kulturowej, językowej i genetycznej na świecie. Jest domem dla dwóch gigantycznych rodzin własnych języków: indoaryjskich (74% populacji) i drawidyjskich (24% populacji), a także innych języków z rodzin austro-azjatyckich i tybetańsko-birmańskich.

Różnorodność językowa w Meksyku

Meksyk, starożytna kolebka cywilizacji mezoamerykański, jest również dobrym przykładem ogromnej różnorodności językowej. Podobnie jak reszta byłych kolonii latynoskich w Ameryce, traktuje hiszpański jako swój oficjalny i większościowy język, ale jednocześnie zachowuje i twierdzi, że przetrwały języki prekolumbijskie.

Wśród języków ojczystych nadal używanych są nahuatl (używany przez milion 725 tys.), majowie (ponad 859 tys.), tseltal (556 tys.), mikstek (517 tys.), tsotsil (487 tys.) , zapotek ( 479 tys.) czy Otomí (307 tys.), by wymienić tylko te najbardziej dominujące.

Rdzenne języki Meksyku zanikają, mimo wysiłków na rzecz ich zachowania i zachowania ich dziedzictwa, niezależnego od narzucanej przez pięć wieków kultury hiszpańskiej i unikalnej na całym świecie. W tym celu poczyniono inwestycje w edukację dwujęzyczną dla: obywatele ludów tubylczych i prowadzone są kampanie mające na celu podniesienie świadomości na temat tragicznego ryzyka, jakie utrata tych języków stanowiłaby dla ludzkość.