Pamięć fotograficzna

Plik pamięć fotograficzna jest również nazywany eidetic lub kultowa pamięć wyznaczony.

Osoby z pamięcią fotograficzną mają dar przypominania sobie pewnych szczegółów, liczb, liter, obrazów lub nazwisk z pamięci tak dokładnie, jakby patrzyli na fotografię.

Podczas gdy niektórzy ludzie pamiętają tylko pojedyncze przedmioty, obrazy lub sytuacje, inni są w stanie odtworzyć z pamięci całe strony z książek lub gazet.

Co to jest pamięć fotograficzna?

Osoby z pamięcią fotograficzną mają dar przypominania sobie pewnych szczegółów, liczb lub obrazów z pamięci tak dokładnie, jakby patrzyli na fotografię.

Termin pamięć fotograficzna opisuje w języku potocznym szczególną zdolność ludzi do świadomego lub nieświadomego zapamiętywania bezbłędnych sytuacji, obrazów, cyfr, liter lub przedmiotów przez dłuższy czas.

Osoby, którym przypisuje się ten dar, zanurzają się w swojej pamięci jak na zdjęciu, za pomocą którego tworzą dokładną kopię wcześniejszych informacji sensorycznych.

Świadomie trenowane umiejętności pamięciowe, które pomagają szachistom na przykład zapamiętać setki partii, aby z powodzeniem rozegrać partię, nie należą do nich. W tym przypadku badacze mają skłonność do zakładania, że ​​mają talent do łączenia, zapamiętywania pewnych aranżacji gier i używania ich do zapinania znaczących konstelacji postaci.

Psychologia mówi o eidetycznej lub ikonicznej pamięci lub zjawisku.

Funkcja i zadanie

Pamięć ikoniczna przechowuje dokładne informacje wizualne w czuciowej części mózgu przez okres kilku sekund. Niewiele osób jest w stanie przechowywać te informacje wizualne przez dłuższy okres czasu poza ikoniczną pamięcią, a później dokładnie je odtwarzać. Ta część pojemności pamięci jest technicznie nazywana pamięcią ejdetyczną.

Eidetikers mogą odpowiadać na pytania i szczegóły dotyczące obrazu lub scenerii oraz nazywać obiekty. Popularnym przykładem jest osoba, która przegląda książkę i może wtedy dokładnie zapamiętać, która linijka lub fragment znajduje się na której stronie. Fakt, że jest wtedy w stanie zapamiętać poszczególne linijki lub fragmenty czytania dokładnie na stronie, nie oznacza, że ​​zrozumiał treść.

Chociaż ludzie rozsądnie wykorzystują tylko około jednej czwartej pojemności mózgu, zwykle nie mają pamięci fotograficznej, ponieważ zdolność mózgu do wchłaniania jest ograniczona. Ponadto proces zapominania raczej nieistotnych informacji jest istotną częścią pamięci.

Eidetikers zanurzają się w swoich wspomnieniach jak na zdjęciu. Jednak ta pamięć nie jest w pełni odtwarzalna. Od pewnego wieku dzieci często są lepsze od dorosłych dzięki grze pamięciowej „Memory”. Mają specjalny prezent do zapamiętywania obrazów zakrytych kart i ich pozycji. Badania pokazują, że około pięciu do dziesięciu procent dzieci ma pamięć ejdetyczną, którą później tracą, prawdopodobnie z powodu późniejszej rekonstrukcji i redukcji połączeń neuronalnych odpowiedzialnych za zdolność zapamiętywania.

Seria eksperymentów z małpami wielkimi jest jeszcze bardziej pozytywna. Małpy człekokształtne są w stanie lepiej zapamiętać układ rysunków i liczb niż ludzie (co pokazują na przykład eksperymenty Inoue i Matsuzawa, 2007, Matsuzawa, 2009).

Dorośli uwzględniają codzienne życie, które jest obarczone wysokimi wymaganiami i wrażeniami informacyjnymi, i popadają w ekonomię informacyjną, dzięki której zapamiętują tylko te informacje i wrażenia, które są dla nich ważne, a większość innych zapominają z pamięci.

Zanik pamięci ejdetycznej po okresie dojrzewania wiąże się ze zjawiskiem przyspieszenia, przyspieszeniem rozwoju, które gwałtownie wzrosło w drugiej połowie ubiegłego wieku i doprowadziło do głębokich zmian w naszym codziennym życiu.

Zdolność do dokładnego przypominania sobie słów, obrazów, liczb i nazw zależy od neuroplastyczności mózgu i jego zdolności do wielokrotnego przestawiania się i usuwania połączeń. Naukowcy uważają, że nie da się zapamiętać każdego szczegółu jak na „wewnętrznej fotografii” i przypomnieć sobie ją później.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia pamięci i zapominanie

Choroby i dolegliwości

Badania medyczne sugerują, że pamięć ejdetyczna jest powiązana z uszkodzeniem płata skroniowego w mózgu. Uszkodzenie to występuje bardzo wcześnie w fazie rozwoju embrionalnego. Większość osób dotkniętych chorobą to mężczyźni, wielu z nich ma autyzm. Wiadomo, że mają one wyjątkową zdolność zapamiętywania dokładnych informacji i szczegółów oraz przywoływania tych wspomnień w dowolnym momencie.

Ograniczona pojemność ludzkiego mózgu sprawia, że ​​konieczne jest wybieranie ważnych i nieświadomych informacji. Ten mechanizm jest ważny, ponieważ w przeciwnym razie mózg zostałby zalany informacjami, których nie może przetworzyć. Sytuacja ta oznacza zwiększony poziom stresu, który, jeśli trwa dłużej, może objawiać się negatywnymi skutkami, takimi jak nadmierne reakcje emocjonalne i choroby psychiczne.

Termin „pamięć fotograficzna” nie jest używany jednolicie w życiu codziennym. Przez dziesięciolecia wiele osób pamięta prawie wszystkie szczegóły swojego życia i okoliczności, które mu towarzyszą, przy czym wiele wrażeń ma charakter wyłącznie towarzyszący lub nieistotny.

To samo dotyczy amerykańskiej Jill Price, która pamięta każdy dzień swojego życia od 1980 roku. W marcu 2006 roku badacze mózgu z University of California zbadali pozornie fenomenalną pamięć kalifornijskiej kobiety i poświęcili jej badanie w specjalistycznym czasopiśmie „Neurocase”. Jill Price pamięta nie tylko każdy dzień swojego życia z ostatnich 35 lat, ale także okoliczności, które wydarzyły się w tym czasie. W ten sposób może precyzyjnie nazwać pytanie, co wydarzyło się w określonym dniu, na przykład katastrofie lotniczej 19 lipca 1989 r., Którą śledziła w wiadomościach. Przyznała jednak, że szczególnie interesowała się tym tematem i powiedziała, że ​​nie pamięta rzeczy, które są dla niej nieważne, jak zapamiętane wiersze czy dane historyczne z dzieciństwa. Dlatego bardziej prawdopodobne jest, że Jill Price będzie wspomnieniem autobiograficznym, w którym podświadomość przechowuje wrażenia z jej życia, które były dla niej szczególnie ważne.

Badania nad pamięcią ludzką nadal zasadniczo nie opierają się na wiarygodnych podstawach naukowych, ponieważ nie istnieje jeszcze żadna jednolita wiedza.