Podniesienie czoła

Każdy, kto zauważy pierwsze zmarszczki na czole, nie będzie się jeszcze martwić. Jeśli jednak zmarszczki stają się intensywne i przypominają już „bruzdy”, wielu cierpiących na tę chorobę stosuje botoks. Ale jest tylko jeden długotrwały sukces Podniesienie czoła.

Co to jest lifting czoła?

Istnieje wiele różnych typów wind. Lifting czoła, opcja liftingu twarzy, ma na celu usunięcie zmarszczek - jak sama nazwa wskazuje - na czole.

„Lifting górny”, jak często nazywa się lifting czoła, spłyca zmarszczki na czole, aw efekcie zmarszczki na skroniach i brwiach. Lifting czoła wykonywany jest chirurgicznie. Jako alternatywę dla leczenia szpitalnego często przeprowadza się terapie laserowe lub zabiegi botoksem; można to zrobić ambulatoryjnie.

Funkcja, efekt i cele

Istnieją dwie możliwości podniesienia czoła: Lekarze wykonują lifting czoła za pomocą procedury endoskopowej lub metody otwartej. Jeśli lekarz zdecyduje się na endoskopowy lifting czoła, wykonuje dwa do maksymalnie czterech cięć na linii włosów.

Nacięcia są stosunkowo małe i służą głównie do otwierania endoskopu. Lekarz prowadzący może otrzymać obraz czoła na monitorze. W drugim nacięciu lekarz wprowadza instrument, za pomocą którego można zdjąć skórę z tkanki, a także z mięśni. To jest przenoszone do brwi. Dzięki tej metodzie lekarz może wygładzić tkankę pacjenta. Ale może też go usunąć lub zmielić. Jeśli konieczne jest podniesienie brwi, chirurg wciąga cienkie nitki, aby brwi można było unieść, a następnie zakotwiczyć.

Wątek „wbudowany” rozpuszcza się samoczynnie - w ciągu kilku miesięcy. Niektórzy lekarze decydują się również na zakotwiczenie nici za uchem, aby wyniki leczenia pozostały „ustabilizowane”. Nić, która jest przyczepiona za uchem, musi zostać ponownie usunięta przez lekarza - w ramach kontroli kontrolnej.

Jeśli są już wyraźne zmarszczki lub lekarz stwierdzi, że należy usunąć nadmiar skóry, zdecyduje się na zabieg otwarty. Przy zabiegu otwartym lekarz może wykonać nacięcia boczne (tzw. Lifting skroniowy czoła) lub naciąć w okolicy linii włosów, a następnie oderwać skórę aż do łuku brwiowego.

Uniesienie skroniowego czoła - wykonanie bocznych nacięć - jest zalecane, jeśli już miałeś problemy z brwiami. Opadające brwi powodują również powstawanie zmarszczek i zmarszczek, które - jeśli lekarz je podniesie - również można leczyć. Jeśli jednak lekarz otworzy skórę na linii włosów, może ją tak przygotować, aby mieć bezpośredni widok na mięśnie i tkankę podskórną. W ten sposób lekarz prowadzący nie tylko rozpoznaje wgniecenia, ale także usuwa nadmierny narost. Następnie lekarz fałduje skórę i naciąga ją. Nadmiar skóry, który pojawia się w wyniku napięcia skóry, zostaje usunięty. Ranę zamyka się cienkim szwem.

Po zabiegu pacjent otrzymuje opatrunek uciskowy składający się z okładów i kompresów. Dodatkowo pacjenci otrzymują „rękaw”, rurowy bandaż wykonany z siatki, który - podobnie jak czapka - naciągany jest na głowę, aby bandaż uciskowy nie mógł się ześlizgnąć.

Osoby, które zdecydują się na lifting czoła, mogą zminimalizować poprzeczne zmarszczki na czole i między oczami. Można również usunąć pionowe zmarszczki między brwiami i zmarszczki powstające między brwiami. W ramach liftingu można unieść brwi, aby twarz wyglądała młodziej. Pozycje powiek można również pozytywnie zmienić, jeśli brwi były już niskie lub luźne.

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Podniesienie czoła jest teraz rutynową procedurą. Nie ma prawie żadnych komplikacji ani ryzyka. W szczególności, jeśli pacjent ma normalne gojenie się ran, można spodziewać się normalnych blizn; w wielu przypadkach nie pozostają żadne ślady unoszenia czoła. Czasami jednak może to również prowadzić do nieestetycznych blizn.

Zwłaszcza, gdy niedoświadczeni lekarze wykonują napinanie czoła, może dojść do uszkodzenia nerwu, co z kolei prowadzi do objawów paraliżu. Jeśli cebulka włosa zostanie uszkodzona podczas zabiegu, włosy nie mogą już odrosnąć w tym momencie.

Jednym z największych zagrożeń, które są jednak w obszarze estetyki, są nienaturalne, niemal maskowe efekty, które są również znane jako „sztywna twarz”. Po zabiegu brwi wydają się niesymetryczne, twarz skamieniała i „dziwna”. Wynika to z faktu, że lekarz za bardzo napiął skórę. W rezultacie brwi mogą być „zbyt wysoko”, co skutkuje nienaturalną twarzą.

Nawet jeśli podniesienie czoła jest rutynową procedurą, należy wziąć pod uwagę ogólne ryzyko chirurgiczne. Obejmują one wtórne krwawienie, zaburzenia gojenia ran, obrzęki, infekcje, siniaki lub ryzyko zakrzepicy (zakrzepy krwi). Zakrzepica może czasami prowadzić do zatorowości (niedrożności naczynia krwionośnego). Przed zabiegiem lekarz musi poinformować pacjenta o możliwych powikłaniach i zagrożeniach; Nawet jeśli - jak już wspomniano - jest to zabieg rutynowy, a powikłania stanowią wyjątek, to i tak trzeba o nich wspomnieć we wcześniejszej konsultacji.