Berberys pospolity

w Zwykły berberys jest przedstawicielem rodzaju berberysu. Służy do różnych celów terapeutycznych.

Występowanie i uprawa berberysu pospolitego

Berberys jest jednym z ciernistych krzewów i osiąga wysokość nawet do trzech metrów. Plik Berberys pospolity (Berberis vulgaris) jest również pod nazwą Rokitnik zwyczajny znany. Dalsze nazwy rośliny to Prawdziwy berberys , Trzy ciernie lub Ocet jagodowy. Należy do rodziny berberysu (Berberidaceae) na. Nazwa berberysu pochodzi od Rzymian. To ustanowiło połączenie między rośliną a północnoafrykańskimi Berberami, którzy używali kwaśnych owoców do celów kulinarnych.

Berberys jest jednym z ciernistych krzewów i osiąga wysokość nawet do trzech metrów. Podczas gdy małe żółte kwiaty tworzą zwisające grona, liście są ułożone w rozety. Okres kwitnienia rokitnika przypada na maj i czerwiec. W sierpniu i wrześniu berberys wytwarza jadalne jagody, które są czerwone i mięsiste.

Można je odróżnić od innych jagód po ich cylindrycznym kształcie. Uważa się, że to Afryka Północna jest miejscem pochodzenia berberysu pospolitego. Dziś roślina rozwija się od Europy Zachodniej po Kaukaz. Preferowane obszary wzrostu obejmują krzewy, jasne lasy i równiny zalewowe, a także regiony górskie.

Efekt i aplikacja

Berberys ma kilka zalet zdrowotnych. Między innymi działa przeciwbakteryjnie, ściągająco, krążeniowo i moczopędnie. Pobudza również apetyt.

Do terapeutycznego zastosowania berberysu oba owoce (Berberidis fructus), a także root (Berberidis radis) i kora (Kora Beberidis) używanej rośliny.

Ponieważ mają one różny wpływ na organizm ludzki, są stosowane w leczeniu różnych dolegliwości. Podczas gdy owoce zawierają takie składniki, jak witamina C, kwas garbnikowy, kapsantyna i hiperozyd, kora korzenia zawiera jatroryzynę i alkaloid berberynę. Jednak berberyna jest trująca, dlatego kora i korzenie muszą być dozowane w niewielkich ilościach i nie powinny być przyjmowane zbyt długo. Ponieważ alkaloid działa pobudzająco na żółć i trawienie, kora korzenia berberysu jest używana przy problemach z wątrobą i woreczkiem żółciowym oraz niestrawności.

Ponadto naczynia krwionośne rozszerzają się, co z kolei obniża ciśnienie krwi. Kora korzeniowa stymuluje również funkcję nerek.W przypadku zapalenia nerek nie należy jednak spożywać kwasku solnego, ponieważ prowadzi to do negatywnego podrażnienia nerek. Kora korzenia może być przyjmowana w postaci herbaty. Aby to zrobić, użytkownik krótko gotuje pół łyżeczki lub pełną łyżeczkę kory korzeniowej.

Herbata musi następnie parzyć przez około pięć minut. Po odcedzeniu herbatę z kory korzenia można pić małymi łykami. Dzienna porcja to jedna do dwóch filiżanek. Inną postacią dawkowania jest nalewka z kory korzeniowej, stosowana w takich samych celach leczniczych jak herbata z kory korzeniowej. Istnieje również możliwość zażycia nalewki, jeśli masz lumbago lub gorączkę.

Aby wzmocnić dziąsła lub leczyć krwawiące dziąsła, z owoców berberysu można pobrać świeży sok. Aby to zrobić, pacjent po prostu szczotkuje sok dziąsłami. W owocach rokitnika nie ma alkaloidów. Uważani są za zdrowych dawców witamin.

Owoce można przetworzyć na przecier lub dżem lub użyć w postaci syropu. Istnieje również możliwość suszenia owoców, co oznacza, że ​​są dostępne również w miesiącach zimowych. Berberys to również popularny składnik kuchni.

Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania

W dawnych czasach do celów leczniczych używano berberysu pospolitego. Starożytni Egipcjanie używali ich razem z nasionami kopru włoskiego w celu zmniejszenia gorączki. Z drugiej strony Rzymianie używali ich do leczenia biegunki. Kora korzenia była później gotowana w cydrze jabłkowym i była używana do leczenia infekcji brzucha.

Angielski lekarz i farmaceuta Nicholas Culpeper (1616-1654) polecił korę rokitnika do wewnętrznego oczyszczania organizmu, a także do zapobiegania żółtaczce, swędzeniu, czyrakom i porostom. Alkaloidy berberysu, takie jak berberyna i berbamina, mają działanie bakteriobójcze. Kora korzenia powinna być również pomocna w bólu zęba.

Obecnie berberyna jest stosowana w różnych lekach chemicznych w leczeniu chorób oczu. Ponadto alkaloid pozytywnie wpływa na serce, krążenie i witalność człowieka. Uważa się, że roślina jest pomocna w nadciśnieniu. Berberys pobudza również trawienie, łagodzi rozstrój żołądka i poprawia apetyt. Ponadto uważa się, że roślina lecznicza ma działanie przeciwbiegunkowe.

Herbatę z kory korzeni można stosować do płukania gardła w przypadku bólu gardła. Jest również stosowany przy przeziębieniach i łagodzi zatkany nos. Można go nawet stosować przeciwko zapaleniu spojówek oczu. Innymi możliwymi wskazaniami do stosowania berberysu są obrzęki (zatrzymanie wody), uspokojenie akcji serca, przekrwienie wątroby, swędzenie skóry, skurcze miesiączkowe, zapalenie kaszy manny i pęcherzyka żółciowego.

Berberys jest również używany w homeopatii. Tam jest stosowany w leczeniu bólu reumatycznego po wysiłku fizycznym. Niedawne badania zdrowotne wykazały, że berberyna skutecznie zwalcza wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty. Z drugiej strony alkaloid berbamina stymuluje białe krwinki, które działają jako komórki obronne organizmu. Według innego badania, berberyna jest również pomocna w zwalczaniu bakterii E. coli i upartego szpitalnego zarazka Pseudomonas aeruginosa.