- Czym jest sztuka gotycka?
- gotycka architektura
- Malarstwo gotyckie
- narracja gotycka
- Typografia gotycka
- Sztuka romańska i sztuka gotycka
Wyjaśniamy, czym była sztuka gotycka, jej przejawy w architekturze, malarstwie oraz różnice z gotycką narracją i typografią.
Czym jest sztuka gotycka?
Sztuka gotycka, w różnych jej przejawach (obraz, architektura Y rzeźba, głównie), jest to styl artystyczny, który wyłonił się w okresie pełni i kryzysu Średniowiecze (od połowy XII wieku do renesans) w różnych krajach Europa.
Okres ten charakteryzował się zapowiedzią urbanizacja nadchodzi, burżuazja początek i inne cechy czasu ogromnego zmiany na Zachodzie, podobnie jak przejście z feudalizm do kapitalizm. Sztuka gotycka narodziła się we Francji, a później rozprzestrzeniła się na resztę Europy Zachodniej jako ewolucja sztuki romańskiej.
Termin „gotyk” został wymyślony przez renesansowych krytyków tego stylu, którzy używali go jako terminu pejoratywnego, sugerując, że był to wynalazek plemion barbarzyńskich, które oblegały Imperium Rzymskie, Gotów. Ten negatywny pogląd utrzymywał się do XIX wieku, kiedy to nastąpiła krytyczna ponowna ocena architektury gotyckiej.
Termin „gotyk” nabrał od tego czasu nowych znaczeń.
gotycka architektura
Architektura była najbardziej rozwiniętym i oryginalnym medium artystycznym gotyku. Wielkie katedry o dużej wysokości i pełne światło, były jednymi z jego maksymalnych wyrazów, skupionych na architekturze cywilnej. Co więcej, te nowe formy świadczyły o rosnącej separacji sztuki plastyczne (malarstwo, rzeźba) przestrzeni architektonicznych.
Obecność światła w tych budynkach była oznaką stylu, podkreśloną dużymi witrażami i dużymi oknami, które spełniały pewną symbolizm: światło humanizm zanikał średniowieczny obskurantyzm. Jednak pozostałe konstrukcje miały tendencję do zrzucania dekoracji, odsuwając się od barokowy i poszukiwanie czystości żywiołów.
Powszechne były również łuki szpiczaste, zwane też łukami szpiczastymi, które przez długi czas uważane były za „znak” gotyku.
Malarstwo gotyckie
Obraz przedstawiał sceny religijne, w których manifestowały się emocje.Właściwie malarstwo „gotyckie” pojawiło się prawie 50 lat po tym, jak styl ten był powszechny w architekturze i rzeźbie. Jednak później rozwinął się bardziej ponury i emocjonalny styl, decydując się na realizm i naturalizm, w przeciwieństwie do swoich poprzedników, skłonny do uproszczeń obrazu.
Wyobraźnia obrazowa nadal koncentruje się na postaciach religijnych lub klasycznych, ale z dużo bardziej ludzkiej perspektywy, bliższej renesansowi niż średniowieczu. W ten sposób można łatwo docenić swoje emocje, bóle i doznania.
Z drugiej strony dokonuje się postęp w zakresie perspektywy i obróbki podpór malarskich, co pozwoliło malarstwu rozwijać głównie prace w witrażach, miniaturach, malarstwie na stołach oraz freskach czy malowidłach ściennych. Malarstwo olejne nie było jeszcze popularne.
narracja gotycka
ten narracja Gotyk to ruch literacki zrodzony w połowie XVIII wieku w Anglii. Ten ruch literacki interesował się terrorem i suspensem, stylem epistolarnym (listy) i opis, jako sposób na wywołanie większego ładunku realizmu w opowieściach często fantastycznego, naukowo-fikcjonalnego lub nadprzyrodzonego typu.
Należy jednak zauważyć, że nie jest ona związana ze średniowieczną sztuką gotycką, pomimo tego, co sugeruje jej nazwa.
Istnieje podrodzaj znany jako Powieść gotyk, spokrewniony z nim Romantyzm jego zainteresowanie nadprzyrodzonym lub przesądnym ludowym wyobrażeniem i że uległ pewnym potrzebom egzotyki ze strony zachodniej publiczności literackiej.
Najbardziej znanymi przedstawicielami tego ruchu były Mary Shelley, autorka Frankensteina; Bram Stoker, autor Drakuli; Edgara Allana Poe, Roberta Louisa Stevensona, między innymi.
Typografia gotycka
Litera gotycka lub gotycki krój pisma odnoszą się do dwóch rzeczy, które nie są związane ze sztuką gotycką. Przede wszystkim nawiązuje do alfabetu powstałego w IV wieku naszej ery. C. przez biskupa Ulfilasa, który zaprojektował go w celu przetłumaczenia Biblii na język Gotów, w celach ewangelizacyjnych. W tym celu zainspirował się alfabetem greckim, przywłaszczając sobie znaki łacińskie i pismo runiczne.
Po drugie, nawiązuje do typowego średniowiecznego stylu pisma, wywodzącego się z maleńkiej Karoliny i charakteryzującego się pękaniem zaokrąglonych części liter. Ten krój był używany do XX wieku, zwłaszcza w Europie Środkowej, ponieważ został wybrany przez Johannesa Gutemberga na jego druk.
Sztuka romańska i sztuka gotycka
Jak powiedzieliśmy wcześniej, gotyk narodził się z modernizacji i aktualizacji romańskiego. Ten ostatni dominował w Europie w XI i XII wieku i był typowy dla społeczeństwa feudalnego, rozumianego w kategoriach wiejskich i religijnych.
Budynki romańskie były ciemne ze względu na brak okien i otworów. Obficie zdobiły je rzeźby i obrazy, przedstawiające motywy chrześcijańskie w sposób hieratyczny, czyli schematycznie, bez ruchu i uproszczony. ten sztuki plastyczne Realizowali cel pedagogiczny, szerzenie wiary, a nie tyle dekoracyjny czy estetyczny.
Styl gotycki zerwał z wieloma z tego: wejściu światła, symbolu końca ciemnych wieków, towarzyszyły czyste i stylizowane formy, duże budynki oraz wiele okien i witraży. Malarstwo i rzeźba stały się bardziej realistyczne, bardziej mimetyczne i mniej zaangażowane wartości kościelny.