Hydroksykobalamina

Hydroksykobalamina jest jedną z naturalnie występujących substancji kompleksu witaminy B12. Można go stosunkowo łatwo przekształcić w bioaktywną adenozylokobalaminę (koenzym B12) w zaledwie kilku krokach poprzez metabolizm organizmu.

Hydroksykobalamina jest lepsza niż wszystkie inne związki z kompleksu B12 w uzupełnianiu zapasów witaminy B12 w organizmie. Pełni funkcje w tworzeniu krwi i podziałach komórek i jest uważany za detoksykator w przypadku zatrucia cyjanowodorem (HCN).

Co to jest hydroksykobalamina?

Hydroksykobalamina (witamina B12b), znana również jako hydroksykobalamina, jest jedną z nieaktywnych biologicznie form koenzymu B12, który może zostać przekształcony w wyniku metabolizmu organizmu poprzez cyjanokobalaminę w biochemicznie aktywną adenozylokobalaminę (koenzym B12).

Cyjanokobalamina - chociaż również nieaktywna biochemicznie - jest znana jako rzeczywista witamina B12. Hydroksykobalamina, która występuje naturalnie w wielu produktach spożywczych, zwłaszcza w żywności pochodzenia zwierzęcego, dobrze nadaje się do przechowywania w organizmie. Wzór chemiczny C62H89CoN13O15P ujawnia centralny atom kobaltu lub jon kobaltu z jednym do trzech razy dodatnim ładunkiem w złożonej strukturze. Kobalaminy to jedyne znane naturalne substancje z wbudowanym centralnym jonem kobaltu, który jest charakterystyczny dla wszystkich kobalamin.

Hydroksykobalamina nie może być syntetyzowana przez własny metabolizm, ale jest spożywana z pożywieniem. Hydrokobalamina, związek metaloorganiczny, tworzy ciemnoczerwone, bezwonne, krystaliczne igły lub płytki w postaci octanu, które są średnio rozpuszczalne w wodzie (20 g / l). Temperatura topnienia przekracza 300 stopni Celsjusza.

Funkcja, efekt i zadania

Nadrzędną funkcją, jaką pełni bioaktywny koenzym B12 (adenozylokobalamina) w metabolizmie człowieka jest jego udział jako koenzymu w metabolizmie metioniny.

W syntazie metioniny służy do regeneracji S-adenozylometioniny (SAM) oraz do tworzenia metioniny poprzez remetylację szkodliwej homocysteiny. Drugą ważną funkcją koenzymu B12 jest udział w funkcji enzymu mutazy metylomalonylo-CoA (MCM). MCM ma kluczowe znaczenie w metabolizmie niektórych aminokwasów, kwasów tłuszczowych i niektórych cholesteroli. Funkcje te odgrywają szczególną rolę w niezbędnej replikacji lub syntezie nici DNA i RNA podczas podziału komórki i mają wpływ na tworzenie erytrocytów (erytrocytów) i rozwój tkanki nerwowej.

Hydroksykobalamina ma również określone funkcje w niezmienionej postaci, których nie mają inne bioaktywne kobalaminy. To są jego niezwykle dobra funkcja składowania i zdolność przejmowania grup cyjankowych. Substancja działa odtruwająco przy zatruciach kwasem pruskim, dymem i skutecznie odtruwa organizm podczas rzucania palenia. Ponadto hydroksykobalanina działa jako skuteczny zmiatacz rodników NO.

Jest to szczególna forma stresu oksydacyjnego i nazywana jest stresem nitrozacyjnym. Hydroksykobalamina może unieszkodliwić rodniki NO. W przeciwieństwie do tlenku azotu (NO), który jako neuroprzekaźnik pełni ważne fizjologiczne zadania, szkodliwe są rodniki NO i powstający z produktów degradacji nadtlenoazotyn.

Edukacja, występowanie, właściwości i optymalne wartości

Hydroksykobalamina jest syntetyzowana wyłącznie przez różnorodne drobnoustroje, głównie bakterie. Większość drobnoustrojów, które potrafią syntetyzować witaminę B12b, występuje jako symbionty w żołądku przeżuwaczy lub w okrężnicy innych roślinożerców, dzięki czemu dostarczanie witaminy B12 jest zapewnione poprzez symbiozę z wytwarzającymi bakteriami.

Niewielki procent bakterii wytwarzających kobalaminę w ludzkim jelicie grubym, a także u zwierząt wszystkożernych i mięsożernych nie ma wpływu na podaż hydroksykobalaminy, ponieważ hydroksykobalamina może być wchłaniana tylko w jelicie cienkim, tj. W odcinku jelita przed jelitem grubym i dlatego jest wydalana w stanie niewykorzystanym. Odpowiednie ilości wchłanialnej witaminy B12b znajdują się głównie w produktach mięsnych, zwłaszcza w rybach i podrobach (np. Wątroba). Mniejsze ilości nadal można znaleźć w mleku i produktach mlecznych. Pokarmy roślinne prawie nie zawierają hydroksykobalaminy, z wyjątkiem produktów fermentowanych kwasem mlekowym, takich jak kiszona kapusta i niektóre rośliny strączkowe.

Biologiczny okres półtrwania kobalaminy w organizmie wynosi od 450 do 750 dni. Witamina jest stale uwalniana do jelita cienkiego wraz z kwasem żółciowym, ale w dużej mierze ponownie wchłaniana w końcowej części jelita cienkiego, w końcowym odcinku jelita krętego, przy pomocy czynnika wewnętrznego. Dlatego całkowite zapotrzebowanie osoby dorosłej wynosi tylko około 2,5 do 3 µg / dzień. Jeśli zapasy witaminy B12 są pełne, organizm może przez kilka lat uzupełniać niedobór, tak że w niektórych przypadkach objawy niedoboru pojawiają się bardzo późno.

Choroby i zaburzenia

Niedobór kobalaminy wpływa na wiele procesów metabolicznych. Głównymi objawami niedoboru witaminy B12 są anemia, anemia i problemy neurologiczne.

Zasadniczo niedobór witaminy B12 może wynikać z długotrwałego niedoboru, co może wystąpić u wegan, którzy całkowicie powstrzymują się od spożywania produktów pochodzenia zwierzęcego. Częściej niż niedobór witaminy, niedobór występuje z powodu ograniczonego wchłaniania w jelicie cienkim. Dobrze znana choroba autoimmunologiczna, niedokrwistość złośliwa, jest spowodowana stopniowym niszczeniem komórek okładzinowych błony śluzowej żołądka, które syntetyzują specyficzne białko, czynnik wewnętrzny, który chroni hydroksykobalaminę przez przewód pokarmowy niestrawioną, tak aby mogła zostać wchłonięta w końcowym odcinku jelita krętego.

Inne czynniki, które prowadzą do zmniejszonego wchłaniania witaminy to m.in. B. Skutki uboczne leków hamujących wydzielanie kwasu żołądkowego i stosowanie podtlenku azotu jako środka znieczulającego. Z drugiej strony przy normalnej podaży i normalnej resorpcji niedobór może być spowodowany zwiększonym zapotrzebowaniem, np. B. w przewlekłych sytuacjach stresowych, przy nadużywaniu nikotyny, a także przy nadmiernym spożyciu alkoholu.