Modulacja immunologiczna

Pod Modulacja immunologiczna rozumie się częściową reorientację odpowiedzi immunologicznej układu odpornościowego. Modulacja immunologiczna może, szczególnie w przypadku nadmiernych reakcji alergicznych i reakcji autoimmunologicznych skierowanych przeciwko własnej tkance, pomóc powstrzymać niepożądane i szkodliwe odpowiedzi immunologiczne oraz pobudzić pożądane i żywotne reakcje. Modulacje odpornościowe można osiągnąć za pomocą substancji chemicznych i ukierunkowanego „treningu” układu odpornościowego.

Co to jest immunomodulacja?

Rozumie się, że modulacja immunologiczna oznacza częściową reorientację odpowiedzi immunologicznej układu odpornościowego. Podejmuje się próby ograniczenia niepożądanych i szkodliwych odpowiedzi immunologicznych oraz stymulowania pożądanych i żywotnych reakcji.

Reakcje układu odpornościowego na określone bodźce, takie jak substancje chemiczne, patogeny bakteryjne lub wirusowe lub na zdegenerowane komórki własne organizmu, mogą być wywoływane przez wrodzoną, uwarunkowaną genetycznie lub adaptacyjną, wyuczoną obronę immunologiczną.

Układ odpornościowy uosabia niezwykle złożony system opcji reakcji, aby odpędzić zarazki i szkodliwe substancje. Obejmuje to również wykrywanie i niszczenie własnych zdegenerowanych komórek nowotworowych organizmu. Odpowiedzi immunologiczne na określone bodźce zależą od wielu różnych czynników, w tym od siły układu odpornościowego i jego ustawienia.

Wiele wyzwań, z którymi musi się zmierzyć układ odpornościowy, może nagle lub stopniowo doprowadzić do niepożądanych i szkodliwych odpowiedzi immunologicznych. Zazwyczaj w tym kontekście należy wspomnieć o nadmiernych reakcjach alergicznych na określone „alergeny” lub reakcjach autoimmunologicznych, które objawiają się atakiem na własne tkanki organizmu.

W celu uniknięcia szkodliwych reakcji, które w poważnych przypadkach mogą zagrażać życiu, układ odpornościowy jest albo hamowany (stłumiony), albo podejmuje się próbę modulowania układu odpornościowego, czyli zmiany jego specyficznych reakcji na określone bodźce. Na przykład odczulanie układu odpornościowego na określone alergeny odpowiada modulacji immunologicznej.

Funkcja, efekt i cele

Odpowiedzi immunologiczne na atakujące patologiczne zarazki wynikają z niezwykle złożonej interakcji poszczególnych elementów układu odpornościowego.

W przypadku infekcji początkowych wrodzony - mniej swoisty - układ odpornościowy z naturalnymi komórkami zabójczymi (komórkami NK) wskakuje, a adaptacyjny układ odpornościowy rozwija absolutnie specyficzną obronę, której „program” zostaje zachowany po przezwyciężeniu infekcji w postaci komórek pamięci z odpowiednimi antygenami tak, aby układ odpornościowy mógł szybciej zareagować, jeśli infekcja wystąpi ponownie i zostanie ustalona odporność. Dostosowanie układu odpornościowego do określonych patogenów odpowiada własnej modulacji immunologicznej organizmu, ponieważ adaptacyjny lub nabyty układ odpornościowy jest „modulowany” poprzez swego rodzaju samoregulację przedłużonej reakcji. Modulacja odbywa się poprzez złożoną interakcję różnych elementów układu odpornościowego.

Wykrywanie szkodliwych bakterii i wykrywanie własnych komórek ciała zakażonych wirusami odbywa się poprzez selekcję negatywną. Komórki i bakterie zakażone wirusami zwykle nie mają określonego markera na swojej powierzchni. Brakuje im, by tak rzec, identyfikatora, dzięki któremu układ odpornościowy rozpoznałby, że są to własne komórki organizmu. Podobny proces zachodzi, gdy układ odpornościowy nie rozpoznaje już starszych lub zdegenerowanych komórek nowotworowych jako endogennych, a zatem fagocytozuje je i rozkłada na ich składniki, aby uwolnić ich części do recyklingu we własnym metabolizmie organizmu, a pozostałe składniki przez nerki lub wątrobę do utylizacji.

Reakcje immunologiczne mogą wywołać nie tylko chorobotwórcze bakterie czy wirusy, ale także określone substancje - głównie substancje biologicznie czynne, takie jak pyłki, niektóre aerozole lub substancje toksyczne, które mogą wnikać do organizmu na różne sposoby, na przykład przez drogi oddechowe. Również w tych przypadkach układ odpornościowy reaguje fagocytozą. Oznacza to, że wyspecjalizowane limfocyty pochłaniają substancje, unieszkodliwiają je i odprowadzają. U alergików ich układ odpornościowy zbyt silnie reaguje na takie bodźce chemiczne (alergeny). Układ odpornościowy wytwarza większe ilości histamin, a tym samym przyciąga bardziej wyspecjalizowane limfocyty. Powstaje rodzaj reakcji zapalnej, która może prowadzić do ataków astmy i innych poważnych problemów zdrowotnych.

Aby nie tylko objawowo leczyć problem, ale także walczyć z jego przyczyną, należy podjąć próbę ponownej modulacji układu odpornościowego poprzez proces odczulania, tak aby reakcje alergiczne osłabiły się lub wręcz całkowicie zawiodły. Innym problemem mogą być reakcje autoimmunologiczne układu odpornościowego. W takich przypadkach komórki określonej tkanki ciała nie są już rozpoznawane jako własne i są atakowane.Do dobrze znanych chorób opartych na reakcjach autoimmunologicznych należą stwardnienie rozsiane (SM), w którym układ odpornościowy atakuje własny układ nerwowy, oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Zapalenie tarczycy Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną tarczycy.

Dokładne przyczyny chorób autoimmunologicznych nie są (jeszcze) dostatecznie znane. Oprócz pewnych predyspozycji genetycznych, omawia się również przyczyny niedostatecznie „wytrenowanego” układu odpornościowego, tak że trening immunologiczny z zamierzoną modulacją odporności mógłby nawet zwalczyć przyczynę chorób autoimmunologicznych. Modulacje immunologiczne można osiągnąć poprzez „trening” układu odpornościowego i ekspozycję na określone stymulanty, które wywołują odpowiedź immunologiczną, ale także poprzez ćwiczenia relaksacyjne i sauny. W medycynie naturalnej niektórym fitochemikaliom przypisuje się zdolność do immunomodulacji.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki wzmacniające obronę i układ odpornościowy

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Nie są znane żadne bezpośrednie zagrożenia i niebezpieczeństwa związane z ogólnym treningiem odporności lub modulacją odporności. Jeśli immunomodulacje są wspomagane ekstraktami z roślin leczniczych, wskazana jest pewna ostrożność.

Na przykład składniki jeżówki czerwonej są uważane za immunomodulujące. Mówi się, że składniki konopi (konopi) mają podobne działanie. Jednym z największych „zagrożeń” immunomodulacji jest to, że w najgorszym przypadku nie osiąga się celu poprawy reakcji alergicznych lub zahamowania reakcji autoimmunologicznych. Jeśli nie zostaną osiągnięte określone cele związane z treningiem odpornościowym, można spodziewać się wzmocnienia układu odpornościowego przynajmniej jako pozytywnego efektu ubocznego, który powinien objawiać się zmniejszoną podatnością na infekcje i przeziębienia.