kokaina

Narkotyk kokaina uważany jest za jeden z najsilniejszych stymulantów: poprawia nastrój, pobudza i działa wydajnie. I to jest niebezpieczne.

Co to jest kokaina?

kokaina pozyskiwany jest z liści krzewu koki (Erythroxylum coca). Szczególnie rozwija się na andyjskich zboczach Kolumbii, Boliwii i Peru na wysokości od 600 do 1000 metrów. Liście zawierają około 1% alkaloidu znanego jako kokaina.

Alkaloidy to naturalne związki zawierające azot, które zwykle mają odczyn zasadowy. Alkaloid jest ekstrahowany z liści metodami chemicznymi i przetwarzany na pastę koki, a następnie chlorowodorek kokainy.

Na nielegalny rynek narkotyków substancja ta - jest bezbarwna, bezwonna i ma gorzki smak - jest mieszana z dodatkiem. Konsument kupuje go w postaci białego proszku, który wącha przez nos, pali lub wstrzykuje do żyły.

Efekt farmakologiczny

Jak to działa kokaina? Lek wpływa na aktywność neuroprzekaźników w mózgu. Neurotransmitery to przekaźniki chemiczne, z którymi komórki nerwowe w synapsach wchodzą w kontakt z innymi komórkami nerwowymi i przekazują sygnały.

Mówiąc prościej, kokaina zapewnia teraz, że stężenie neuroprzekaźników norepinefryny, dopaminy i serotoniny (często nazywanych „hormonami szczęścia”) wzrasta w szczelinie synaptycznej. Ponadto spowolnienie rozpadu adrenaliny.

Skutek: wzrost akcji serca, tętna i oddechu, wzrost poziomu cukru we krwi, temperatury ciała i ciśnienia krwi, rozszerzenie źrenic, zaburzenie normalnego rytmu snu i czuwania, zahamowanie odczuwania bólu. Osoba używająca kokainy czuje się rozbudzona, zdolna fizycznie i psychicznie oraz wytrzymała. Często jest euforyczny, nadpobudliwy i ma tendencję do przeceniania siebie i swobodnego pływania.

Może również wzrosnąć pożądanie seksualne. Jednak uczucie głodu jest tłumione, prawdopodobnie z powodu wysokiego poziomu cukru we krwi. Ale nawet jeśli konsument je jak zwykle, przybierze na wadze wolniej niż zwykle - ponieważ metabolizm organizmu przebiega na pełnych obrotach. Wreszcie kokaina ma również działanie odrętwiające. Jeśli na przykład zaaplikujesz go na język lub błony śluzowe, bardzo szybko poczujesz się zdrętwiały.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Medycyna wykorzystywała ten paraliżujący wpływ na błony śluzowe od 1884 roku. Lekarze używają kokainy jako środka znieczulającego miejscowo podczas operacji - np. Oka, jamy ustnej czy gardła.

W ten sposób można było zrezygnować ze znieczulenia ogólnego eterem lub chloroformem, co zawsze wiązało się z pewnym ryzykiem. Kolejny pozytywny efekt uboczny kokainy: powoduje skurcz naczyń krwionośnych, co zmniejsza ryzyko krwawienia podczas operacji. Kokaina była również przepisywana na depresję i nastroje.

Na początku XX wieku lek był powszechnie dostępny. Podczas I wojny światowej angielska firma opracowała nawet kokainę w postaci tabletek. Dostarczono go dziesiątkom tysięcy żołnierzy - aby złagodzić strach i głód, móc dłużej maszerować i lepiej ich motywować. Do dziś nie wiadomo, czy wszyscy żołnierze brali kokainę dobrowolnie, czy też dodawali ją do pożywienia. Faktem jest, że po I wojnie światowej było wiele tysięcy żołnierzy uzależnionych od kokainy. Traktat wersalski przewidywał wówczas, że lek może być używany wyłącznie do celów naukowych.

Kokaina jest obecnie rzadko stosowana w medycynie, chociaż nadal jest zatwierdzona jako środek miejscowo znieczulający (szczególnie w chirurgii oka). Ale obecnie istnieje wiele innych narkotyków, które - w przeciwieństwie do kokainy - nie stwarzają ryzyka uzależnienia.

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Ponieważ zwykły kokainaKonsument naraża się na szybkie uzależnienie psychiczne. Ma silne zapotrzebowanie na lek. Inne możliwe konsekwencje emocjonalne nadużywania kokainy: depresja, zaburzenia koncentracji i popędu, paranoja, psychozy, zmiany osobowości i - szczególnie w przypadku kokainy - „złudzenie skórne”, w którym osoba uzależniona ma wrażenie, że owady pełzają pod skórą.

Ciągłe spożywanie nie jest również pozbawione konsekwencji dla organizmu. Często występują zaburzenia rytmu serca i zaburzenia widzenia, uszkodzenie wątroby, problemy z potencją, brak zainteresowania seksualnego, zwiększone ryzyko udaru i krwotoku mózgowego.