• Czym jest strach?
• strach w biologii
• strach według psychologii
• Czemu jest strach?
• Co dzieje się w mózgu, kiedy czujemy strach?
• cielesna ekspresja strachu
• Strategie radzenia sobie ze strachem

Wyjaśniamy, czym jest strach dla biologii i dla psychologii. Również to, co dzieje się w naszym ciele i mózgu, kiedy czujemy strach.

Strach to nieprzyjemna emocja, ściśle powiązana z lękiem.

Czym jest strach?

Strach jest jednym z emocje prawybory istota ludzka i Zwierząt (to jest jedną z jego podstawowych i prymitywnych reakcji) i jest wytwarzana przez obecność (rzeczywistej lub urojonej) zagrożenie, a ryzyko lub groźną sytuację. To nieprzyjemna emocja, ściśle powiązana z lęk, a którego maksymalny stopień reprezentuje terror.

Słowo „strach” pochodzi z łaciny spotkali nas, w tym samym znaczeniu i jest mniej więcej równoważny z przerażeniem, przerażeniem, przerażeniem lub strachem. Od czasów starożytnych strach był obecny w tego rodzaju rozważaniach kulturowych etyczny Tak morał, lub w kodach przeprowadzić i wartości tradycyjnie promowane.

I tak np. w niektórych społecznościach Eskimosów strach jest postrzegany jako pozytywna emocja, oznaka ostrożności i przestrzegania prawa grupy; podczas gdy w wielu innych kulturach jest postrzegana jako wstydliwa emocja, oznaka słabości lub upośledzenia.

Strach zajmuje zresztą poczesne miejsce w sztuka i mitologia. Na przykład starożytni Grecy kojarzyli go z bogiem Fobosem, synem Aresa (boga wojna) i Afrodyta (bogini namiętności) i brat bliźniak Deimosa (boga terroru).

Rzymianie ochrzcili tego samego boga Timor i, podobnie jak jego poprzednicy, połączyli go ze strachem poprzedzającym walkę w wojnach lub ze strachem inspirowanym przez najokrutniejsze stworzenia.Podczas gdy inne ludy, takie jak Wikingowie i nordyckie plemiona Europy, odpędzały strach nieodłączny w ich wojowniczym istnieniu religijnymi opowieściami o życiu pozagrobowym wyłącznie dla tych, którzy polegli w walce.

Z drugiej strony strach jest obecny w historiach, które towarzyszą nam przez całe życie. Inspirują go potwory i stworzenia z dziecięcych bajek, którymi początkowo starał się uczyć lub ostrzegać dzieci o zagrożeniach życia, albo wprowadzać kodeks moralny od najmłodszych lat: wielki zły wilk, wiedźmy lub potwory pod rządami łóżko to tylko niektóre z wczesnych wcieleń strachu.

Badają to także literackie opowieści terroru, takie jak te, które pod koniec XIX wieku obficie kultywowali autorzy romantycy jak Edgar Allan Poe (1809-1849), Howard Phillips Lovecraft (1890-1937) czy Gustavo Adolfo Bécquer (1836-1870).

strach w biologii

Strach pozwala gatunkom zwierząt przygotować się na niebezpieczeństwo i przetrwać.

Lęk był badany w całej historii ludzkość, z wielu perspektyw i różnych dyscyplin, każda na swój sposób. Na przykład biologia Uważa, że ​​jest to schemat adaptacyjny, który pozwala zwierzętom przewidywać i reagować na zagrażające bodźce, co przekłada się na większe marginesy przeżycia.

Przestraszony osobnik z wyprzedzeniem reaguje na nadchodzące niebezpieczeństwo i przygotowuje swoje ciało do szybkich, instynktownych reakcji walki lub ucieczki. Wiele zwierząt w poczuciu zagrożenia reaguje prewencyjną agresją, desperacką ucieczką lub uwolnieniem obronnych płynów ustrojowych.

strach według psychologii

Podejście psychologia rozróżnia dwa podejścia do strachu:

• W zależności od podejścia behawiorystastrach jest emocją nabytą, czyli wyuczoną poprzez doświadczenie bezpośrednie lub pośrednie, tak aby była to reakcja obronna zapobiegająca powtórzeniu się nieprzyjemnego lub niebezpiecznego zdarzenia lub wystąpieniu go po raz pierwszy po zauważeniu go.
• Zgodnie z podejściem psychologii głębi strach jest odzwierciedleniem podstawowego i nieświadomego konfliktu, który nierozwiązany w psychice głębi objawia się w prymitywny i cielesny sposób, często bez osoba Rozumiem, dlaczego to czujesz.

Lęk jest również interpretowany ewolucyjnie jako uzupełnienie funkcji bólu, czyli jako mentalny i emocjonalny alarm o ponownym pojawieniu się bodźców bolesnych, zarówno dla ciała, jak i dla umysłu. Tak więc na przykład lęk przed nieznanym lub lęk przed odrzuceniem są połączone z wcześniejszą traumą i reagują udręką i lękiem na możliwość ponownego doświadczenia czegoś podobnego.

Czemu jest strach?

Zasadniczo strach jest uczuciem czujności, porównywalnym z bólem. Ból odczuwamy, gdy bodziec szkodzi naszemu samopoczuciu, na przykład, gdy nieumyślnie skaleczymy się krawędzią przedmiotu. Otrzymywane fizyczne uszkodzenia są zgłaszane mózgowi w postaci bólu, a mózg próbuje chronić się przed szkodliwym bodźcem.

To samo dzieje się ze strachem: groźna lub ryzykowna sytuacja wywołuje strach przed przygotowaniem ciała i skuteczne radzenie sobie z kontekstem, w którym musimy walczyć lub uciekać. Jest to zatem emocja fundamentalna dla samozachowawczego i przetwarzania traumatycznych przeżyć, do tego stopnia, że ​​wspomnienie bolesnej sytuacji czasami wystarcza, by nieświadomie wywołać strach.

Ale ta „funkcja” strachu nie jest w pełni świadoma i możemy reagować różnymi poziomami strachu lub niepokoju na sytuacje, które nie stanowią realnego lub bezpośredniego zagrożenia, ale są nieświadomie interpretowane tak, jakby były.Tak więc, na przykład, osoba cierpiąca na tremę doświadczy wielkiej udręki i strachu, kiedy będzie musiała przemawiać do zatłoczonej widowni; sytuacja, która dla innych może być raczej źródłem szczęście Tak entuzjazm.

Co dzieje się w mózgu, kiedy czujemy strach?

Strach przygotowuje ciało i umysł do ucieczki i ataku.

Zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, częścią mózgu odpowiedzialną za odczuwanie i przetwarzanie strachu jest tak zwany „mózg gadów”, czyli najbardziej prymitywny, odpowiedzialny za podstawowe funkcje przetrwania, takie jak jedzenie i oddychanie, w połączeniu z mózgowy układ limbiczny, czyli odpowiedzialny za regulację emocji, unikanie bólu i kontrolowanie reakcji walki lub ucieczki.

Te struktury mózgu nieustannie monitorują (nawet podczas snu), co zmysły cielesne rejestrują i oceniają odpowiednią reakcję w strukturze zwanej ciałem migdałowatym mózgu lub ciałem migdałowatym, odpowiedzialnej za wyzwalanie podstawowych emocji, takich jak uczucie, a dokładniej strach. Aktywacja ciała migdałowatego wywołuje natychmiastowe reakcje agresji, paraliżu lub ucieczki, a w tym celu wydziela hormon antydiuretyczny (wazopresynę).

Ta reakcja mózgu wywołuje pewne zmiany fizjologiczne w ciele:

• Zwiększa tempo przemiany materii i ilość glukozy we krwi (aby mieć więcej energii).
• Zwiększa ciśnienie krwi i tętno (dla bardziej intensywnych reakcji fizycznych).
• Adrenalina wystrzeliwuje w górę.
• Nieistotne funkcje organizmu zostają zakłócone.
• Zwiększa krzepliwość krwi (w przypadku kontuzji).
• Zwiększa również aktywność mózgu, choć w bardzo specyficzny sposób, całkowicie skoncentrowany na tym, co wywołuje strach.W efekcie płaty czołowe mózgu (pozwalające świadomej uwadze na ciągłe przenoszenie się z jednego obiektu na drugi) są tymczasowo dezaktywowane, a cały umysł jest zaangażowany w ocenę ryzyka lub zagrożenia.

To ostatnie wyjaśnia, dlaczego ludzie, którzy doznają ataku paniki lub lęku, mają tak duże trudności z odwróceniem uwagi lub zmianą myśli, co paradoksalnie dezaktywowałoby błędne koło udręki i strachu.

cielesna ekspresja strachu

Strach uzewnętrznia się w ludzkim ciele w bardzo charakterystyczny i charakterystyczny sposób:

• Oczy są powiększone, a źrenice rozszerzone, aby zwiększyć widzenie i postrzeganie zagrożeń.
• Zmodyfikowano rysy twarzy: usta rozciągnięte poziomo, usta lekko otwarte, brwi uniesione, czoło pomarszczone.
• Ciało napina się (dla reakcji fizycznych) lub kurczy (by pozostać niezauważonym) i często krzyżuje się ramiona na ciele, jako nieświadoma ochrona tułowia (i ważnych organów).
• Mogą wystąpić niekontrolowane reakcje fizyczne, takie jak drżenie, pocenie się, zwężenie naczyń, nasilony zapach ciała, a nawet utrata kontroli zwieraczy (w obliczu bardzo intensywnych lub bardzo nagłych bodźców).
• Może wystąpić paraliż: ciało pozostaje napięte i nieruchome, a uwaga pozostaje skupiona na zagrożeniu.
• Ruchy ciała są krótkie, gwałtowne i nieregularne.

Strategie radzenia sobie ze strachem

Reakcje emocjonalne, takie jak strach, można wytrenować, aby trzymać się protokołu.

Nie wszystkie lęki są takie same i dlatego nie wszystkie są traktowane w ten sam sposób. Istnieją uzasadnione, naturalne obawy, że każda osoba czułaby się w sytuacji zagrożenia życia, ryzyka śmierci lub poważnych obrażeń, iw takich przypadkach organizm reaguje najlepiej, jak może, aby się chronić.

Reakcje te można jednak wytrenować, tak jak robią to ratownicy i wojsko, aby spróbować trzymać się protokół konkretne działanie w chwilach intensywnych emocji. Jednak co się z nami stanie, gdy staniemy w obliczu takiej sytuacji, w głębi duszy, nie wiadomo z góry.

Z drugiej strony problem objawia się, gdy objawy lęku pojawiają się w sytuacjach, które tak naprawdę nie stanowią istotnego zagrożenia, a tym samym utrudniają nam szczęśliwy rozwój w codziennych lub przyjemnych sytuacjach. W tym przypadku jest to lęk patologiczny, to znaczy lęk, który nie jest normalny i zasługuje na zwalczanie poprzez takie strategie, jak:

• Idź na psychoterapię. Najlepszym sprzymierzeńcem w sytuacjach irracjonalnego strachu jest gabinet specjalisty. Ten ostatni może nam towarzyszyć w procesie stawiania czoła i przezwyciężania naszego strachu, a nawet może pomóc nam zrozumieć, czy jest to rzeczywiście strach irracjonalny, czy też powinniśmy go przeanalizować w inny sposób.
• Znać siebie. Nie ma sensu stawiać czoła strachowi, jeśli nie wiemy, czego się boimy, jak zwykle reagujemy lub jakie rozwiązania są bardziej w naszym zasięgu. Samopoznanie jest niezbędne, aby znaleźć idealną drogę do przezwyciężenia lęków fobicznych.
• Zmierz się ze strachem. Mówi się, że najlepszym sposobem na pokonanie irracjonalnego strachu jest stawienie mu czoła, ale musi to odbywać się stopniowo, w sposób kontrolowany i najlepiej w towarzystwie specjalisty. W przeciwnym razie powtarzanie traumy i brutalne wystawianie się na sytuację, która generuje w nas strach, może nasilić objawy i jeszcze bardziej pogłębić nasz lęk. Zamiast tego stopniowa i stopniowa ekspozycja może stopniowo prowadzić nas do minimalizacji i ostatecznie przezwyciężenia strachu i niepokoju.
• Praktykuj medytację lub uważność.Pewne techniki oddychania i uważności z jogi, uważności lub kierowanej medytacji mogą być przydatne w obliczu sytuacji, która generuje strach, ponieważ uczą nas poprzez kontrolowane oddychanie wywoływać stan względnej normalności w ciele, a z ciała również w umyśle. .
• Połącz się z wiarą. W przypadku, gdy jesteśmy ludźmi religijnymi, możliwe jest użycie wiary jako narzędzia do walki ze strachem, do tego stopnia, że ​​możemy umieścić naszą potrzebę ochrony we wszechobecnym i wszechmocnym bóstwie.
• Unikaj alkoholu i psychotropów. W przypadku irracjonalnych obaw należy unikać substancji, które ograniczają naszą kontrolę nad umysłem i ciałem, takich jak alkohol, narkotyki czy niektóre narkotyki, ponieważ nie da się przewidzieć, jak wpłyną one na wygląd tego ostatniego, ani na postępowanie, które pozwoli zrobić je.