Nerwiak

W a Nerwiak jest to guz wyrastający z komórek Schwanna i jest łagodny. W zależności od umiejscowienia guza objawy mogą się znacznie różnić w zależności od przypadku; Jednak ból i niewydolność nerwów są szczególnie częste. Podstawowe opcje leczenia to chirurgiczne usunięcie nerwiaka i radioterapia.

Co to jest nerwiak?

Na podstawie obrazu klinicznego neurolodzy często mogą z grubsza zawęzić prawdopodobną przyczynę zaburzeń nerwowych, które prowadzą do indywidualnych dolegliwości. Badanie za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) lub innych metod obrazowania uwidacznia guz i może również wykazać inne przyczyny i czynniki, jeśli to konieczne.
© Kzenon - stock.adobe.com

Plik Nerwiak jest specyficznym typem guza i wyrasta z komórek Schwanna. Ten typ komórek glejowych rośnie spiralnie wokół przedłużenia komórek nerwowych, tworząc warstwę elektroizolacyjną, która zwiększa prędkość transmisji sygnału. Nerwiaki, które rozwijają się w tych komórkach Schwanna, upośledzają zatem funkcjonowanie odpowiedniego nerwu.

Większość ludzi ma od 40 do 60 lat; Zasadniczo jednak nerwiak może rozwinąć się w każdej grupie wiekowej. Ze względu na swój łagodny charakter jest również znany jako łagodny guz osłonki nerwów obwodowych (BPNST). Inne nazwy neurinoma to: Schwannoma, guz z komórek Schwanna i neurolemmoma lub neurilemmoma.

W bardzo rzadkich przypadkach (mniej niż jeden procent) łagodny nerwiak może przekształcić się w złośliwego neurofibrosarcoma. Nerwiakomięsak szczególnie często dotyka ramiona i nogi, podczas gdy nerwiak występuje głównie na głowie i szyi.

przyczyny

Podobnie jak wszystkie nowotwory, nerwiak jest również spowodowany nowymi naroślami w dotkniętej tkance. W przypadku neurofibromatozy typu 2 prawdopodobieństwo wystąpienia nerwiaka jest znacznie zwiększone. Choroba dziedziczna prowadzi do powstawania guzów w mózgu, nowotwory grupują się głównie wokół nerwu przedsionkowo-ślimakowego.

Ponadto w wielu przypadkach rdzeń kręgowy i inne nerwy czaszkowe mają inne guzy. W neurofibromatozie typu 2 często występują również wady rozwojowe oczu, zmiany skórne i nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego jako całości. Oprócz ogólnych objawów nerwiaków i, jeśli dotyczy, nerwiaków nerwu słuchowego, istnieją inne objawy związane z tą chorobą, które można przypisać innym nowotworom.

Lekarze rozróżniają dwie podformy nerwiakowłókniakowatości typu 2, typ Feiling-Gardner pojawiający się dopiero w wieku 20 lat i charakteryzujący się wolno rosnącymi, centralnymi guzami, podczas gdy początek choroby w typie Wisharta następuje przed 20 rokiem życia i ta podforma prowadzi do wielu szybko rosnących guzów.

Rzadziej nerwiaki są efektem ubocznym neurofibromatozy typu 1; tam jednak występują one również statystycznie częściej, a choroba jest ogólnie bardziej powszechna niż typ 2. Charakterystyczną cechą nerwiakowłókniakowatości typu 1 są oprócz nerwiakowłókniaków plamki kawy z mlekiem i guzki Lischa w tęczówce.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Ponieważ nerwiak może tworzyć się w różnych miejscach w układzie nerwowym, wygląd choroby jest bardzo zróżnicowany. Często jednym z objawów jest ból; to, który obszar ciała jest dotknięty, zależy od uszkodzonych ścieżek nerwowych.

Nerw, z którego komórek Schwanna wyrasta nerwiak, może w ogóle nie funkcjonować. W tym kontekście może wystąpić paraliż.Zazwyczaj objawy są powolne i zwiększają rozmiar i nasilenie, ponieważ nerwiak często rośnie powoli.

Nerwiak nerwu słuchowego jest specyficzną postacią nerwiaka nerwiaka, który rośnie na nerwie przedsionkowo-ślimakowym. Ósmy nerw czaszkowy unerwia ucho wewnętrzne i jest ważny zarówno dla słuchu, jak i dla zmysłu równowagi.

Nerwiak słuchu objawia się dolegliwościami akustycznymi, takimi jak szum w uszach i problemy ze słuchem, a także zaburzeniami równowagi i zawrotami głowy. Inne możliwe objawy to nudności, wymioty, drętwienie twarzy, paraliż twarzy, zmniejszona wrażliwość na nacisk i dotyk w przewodzie słuchowym zewnętrznym, podwójne widzenie, ból ucha i ból głowy.

Diagnoza i przebieg choroby

Na podstawie obrazu klinicznego neurolodzy często mogą z grubsza zawęzić prawdopodobną przyczynę zaburzeń nerwowych, które prowadzą do indywidualnych dolegliwości. Badanie za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) lub innych metod obrazowania uwidacznia guz i może również wykazać inne przyczyny i czynniki, jeśli to konieczne. Bardzo małe nowe formacje, które jeszcze nie powodują żadnych ograniczeń, nie zawsze mogą zostać rozpoznane ze względu na ograniczoną rozdzielczość obrazu.

Komplikacje

Chociaż nerwiak jest łagodnym i wolno rosnącym guzem, może powodować długotrwałe powikłania wymagające chirurgicznego usunięcia guza. Jeśli guz jest nadal mały, zwykle nie ma żadnych objawów. Jednak większe nerwiaki często wypierają sąsiednie nerwy, co prowadzi do odpowiednich problemów zdrowotnych.

Jeśli nerwiak zlokalizowany jest w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, pojawia się przewlekły ból pleców spowodowany uciskiem sąsiednich nerwów promieniujących do nóg. Jeśli guz nadal rośnie, mięsień zaopatrywany przez dany nerw może osłabnąć. Jeśli nerwiak znajduje się w odcinku szyjnym kręgosłupa, pojawia się długotrwały przewlekły ból i zaburzenia wrażliwości w tym obszarze, które promieniują do ramion.

Nerwiak w kanale kręgowym może nawet prowadzić do paraplegii. W kanale kręgowym jest mało miejsca, więc w skrajnych przypadkach przemieszczenie sąsiednich nerwów może prowadzić do ich funkcjonalnej niewydolności. Jeśli w palcu lub dłoni znajduje się nerwiak, ucisk sąsiednich nerwów może powodować mrowienie i drętwienie.

W przypadku uszkodzenia nerwów słuchowych utrata słuchu może czasami powodować głuchotę, zawroty głowy i szum w uszach. Niebezpiecznym powikłaniem jest wzrost ciśnienia śródczaszkowego aż do przekrwienia płynu w wyniku zwężenia pnia mózgu, w bardzo rzadkich przypadkach dochodzi również do złośliwej degeneracji guza.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Gdy tylko pojawią się pierwsze rozlane nieprawidłowości organizmu, należy skonsultować się z lekarzem. Ponieważ nerwiak jest guzem, zawsze należy zachować ostrożność. Również w przypadku guzów łagodnych należy jak najszybciej postawić diagnozę, aby wykluczyć złośliwe choroby. Każdy obrzęk, ból lub powstanie wrzodów na ciele należy zgłosić lekarzowi. Jeśli występują ograniczenia ruchowe, ogólne zaburzenia ruchomości lub niestabilny chód, wymagany jest lekarz.

Należy zbadać i leczyć utratę funkcji narządów zmysłów, nudności, wymioty, zaburzenia czucia lub drętwienie skóry. Jeśli dana osoba ma zmianę wzroku lub słuchu, istnieje powód do niepokoju. Podwójne widzenie, osłabienie słuchu, ból ucha, ból głowy lub ból głowy to ostrzeżenia ze strony ciała, które należy obserwować. W przypadku wystąpienia paraliżu twarzy, zaburzeń równowagi i nadwrażliwości na bodźce dotykowe konieczna jest konsultacja z lekarzem.

Nerwiak charakteryzuje się powolnym nasilaniem się istniejących objawów. Prowadzi to do pełzającego złego samopoczucia, spadku wydajności i ogólnego poczucia choroby. Jeśli stan pacjenta nie ulegnie poprawie, powinien omówić spostrzeżenia z lekarzem, aby wyjaśnić przyczynę.

Leczenie i terapia

Nie w każdym przypadku wymagane jest natychmiastowe działanie. Nerwiaki zwykle rozwijają się powoli i czasami pozwalają lekarzowi obserwować zachowanie guza przed podjęciem decyzji o rodzaju terapii. Potencjalne ryzyko związane z leczeniem również odgrywa rolę w tej kwestii.

Podobnie jak w przypadku wszystkich podejść terapeutycznych, decydujące znaczenie ma tutaj indywidualne wyważenie kosztów i korzyści dla danego pacjenta; orzeczenie ogólne nie jest możliwe. Lekarze mogą wykonać operację usunięcia nerwiaka, aby zapobiec dalszemu wzrostowi guza, a tym samym rozprzestrzenianiu się objawów.

Jednak nerwiak rośnie z komórek Schwanna, które elektrycznie izolują dotkniętą chorobę komórkę nerwową. Dlatego chirurg może być zmuszony do usunięcia części nerwu z guzem, co może prowadzić do objawów, które już wystąpiły.

Po usunięciu, dokładne badanie histologiczne dostarcza dalszych informacji o rodzaju guza. Radioterapia jest kolejną opcją leczenia nerwiaka, w którym promieniowanie jonizowane działa na dotkniętą tkankę. Dawka promieniowania i czas trwania leczenia różnią się w zależności od pacjenta.

Perspektywy i prognozy

Ponieważ nerwiaki są zwykle łagodne, rokowanie jest na ogół bardzo dobre. Większość guzów można bez problemu usunąć chirurgicznie. Dotyczy to również zaawansowanych lub większych nerwiaków. W kilku przypadkach występują komplikacje, które mogą prowadzić do szkód następczych. Jednak niektóre z tych ograniczeń są krótkotrwałe. Najczęstsze są zaburzenia słuchu. Niezwykle rzadko występują również zaburzenia nerwu równowagowego.

Po kilku tygodniach od zabiegu większość ludzi jest zwykle całkowicie zdrowa. Jeśli nerwiak został całkowicie usunięty w trakcie operacji, zwykle nie powraca. Oczekiwana długość życia osób dotkniętych chorobą jest normalna. Rzadko części guza nie można usunąć chirurgicznie. W takich przypadkach może dojść do nawrotu. Leczenie takiej torebki guza za pomocą radioterapii jest często skuteczne. U około 1% pacjentów nerwiak rozwija się w złośliwy neurofibrosarcoma.

Bez leczenia rokowanie jest znacznie gorsze. Nerwiak często nadal rośnie i zwiększa ciśnienie wewnątrzczaszkowe, co może być niebezpieczne dla osób dotkniętych chorobą. Im wcześniej guz jest leczony, tym lepsze perspektywy leczenia.

zapobieganie

W związku z neurofibromatozą typu 1 i 2 często rozwijają się nerwiaki. Ponieważ obie formy są chorobami genetycznymi, osoby dotknięte chorobą mogą wziąć to pod uwagę podczas planowania rodziny.

Opieka postpenitencjarna

Dalsza opieka nad nerwiakami jest ściśle koordynowana z lekarzami prowadzącymi, ale często także z fizjoterapeutami, logopedami, terapeutami zajęciowymi lub sportowymi. Ważne jest, aby regularnie odwiedzać radiologa, który może wykorzystać obrazy, aby sprawdzić, czy wystąpił nawrót.

Guz często powodował uszkodzenia, które po usunięciu nadal powodują objawy. Na przykład zaburzenia czucia kończyn lub zaburzenia mowy leczy odpowiedni terapeuta. Często dają one pacjentowi ćwiczenia, które można wykonywać w domu jako część późniejszej opieki.

Wsparcie psychologiczne jest również często bardzo ważne dla osób dotkniętych chorobą po leczeniu. Wiedzę o chorobie nowotworowej i strach przed możliwym nawrotem często można znacznie lepiej opanować, rozmawiając z przyjaciółmi i rodziną, a także rozpraszając się w kontaktach społecznych. W tym kontekście grupy samopomocy są często szczególnie pomocnym elementem indywidualnej dalszej opieki nad nerwiakami.

Osoby, które cierpią na tę samą lub podobną chorobę, wnoszą szczególne zrozumienie do wymiany doświadczeń i mają cały szereg praktycznych wskazówek gotowych dla osób szukających porady i pomocy. Stan psychiczny można również ustabilizować metodami relaksacyjnymi, takimi jak trening autogenny czy progresywna relaksacja mięśni, a także uczestnicząc w kursach jogi.

Możesz to zrobić sam

Złośliwy nerwiak zawsze musi być leczony przez lekarza. Aby uniknąć zwyrodnienia i innych powikłań, wzrost należy usunąć chirurgicznie, naświetlaniem lub chemioterapią. W przypadku łagodnego nerwiaka terapię można wspomóc szeregiem środków samopomocy i środków domowych.

Ogólne środki, takie jak zmiana diety i umiarkowane ćwiczenia, okazały się skuteczne. Unikanie soli i glutenu może pozytywnie wpłynąć na wzrost przerostu. Należy również unikać kofeiny, alkoholu i cukru, ponieważ substancje te dodatkowo obciążają organizm.

Po zabiegu chirurgicznym odpoczynek i odpoczynek. Chory nie powinien narażać się na niepotrzebny stres i musi pielęgnować ranę operacyjną zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli wystąpi stan zapalny lub krwawienie, należy poinformować lekarza. Wreszcie ważne jest, aby regularnie chodzić na badania przesiewowe w kierunku raka. Jeśli podejrzewa się nawrót, pacjent musi wezwać lekarza i wyjaśnić nietypowe objawy. Nerwiak zawsze musi zostać wyjaśniony przez lekarza, ponieważ nie jest możliwe samodzielne leczenie przyczyn.