Nawracająca gorączka

Plik Nawracająca gorączka jest przenoszony przez wszy lub kleszcze zakażone bakteriami boreliozy. Zwykle chorobę można dobrze leczyć antybiotykami, ale w przypadku podejrzenia i rozpoznania istnieje obowiązek zgłoszenia się do odpowiednich władz.

Co to jest gorączka nawrotów?

Plik Nawracająca gorączka to infekcja bakteryjna wywołana przez Borrelia. Chociaż choroba była nadal szeroko rozpowszechniona na całym świecie na początku XIX wieku, obecnie występuje tylko na obszarach o bardzo złych warunkach higienicznych.

Istnieją dwa różne rodzaje nawracającej gorączki: gorączka nawracająca od kleszcza i wszy. Ten pierwszy występuje w Ameryce Środkowej i Południowej, Azji i Afryce, a także w Hiszpanii i Portugalii. Ta ostatnia występuje głównie w obozach dla uchodźców lub w więzieniach w Azji, Ameryce Południowej i Afryce. Ogólnie chorobę można znaleźć na obszarach tropikalnych i subtropikalnych.

Gorączka nawracająca wszy jest również znana jako epidemia nawracającej gorączki, a nawracająca gorączka kleszcza jako endemiczna. Choroba należy do grupy borelioz. Został odkryty w 1868 roku przez niemieckiego lekarza Otto Obermeiera.

przyczyny

Plik Wszy nawracająca gorączka jest wywoływana przez bakterie Borrelia recurrentis. Są przenoszone na ludzi przez wszy. Patogeny mogą dostać się do organizmu poprzez drobne uszkodzenia skóry, na przykład drobne zadrapania. Urazy, które są tak małe, że ludzie nawet ich nie zauważają, są wystarczające dla patogenów. Infekcja od osoby do osoby nie jest możliwa.

Osiąga się to poprzez gryzienie skórzanych kleszczy Nawracająca gorączka kleszczowa transfer. Patogenami są tu inne gatunki Borrelia, takie jak Borrelia hermii. Patogeny mogą również dostać się do organizmu poprzez infekcję laboratoryjną lub transfuzję zakażonej krwi, ale zdarza się to bardzo rzadko.

Po wejściu patogenów są one rozprowadzane po całym organizmie poprzez naczynia krwionośne i limfatyczne. Mogą dostać się do różnych narządów, pozostać tam i nadal się rozmnażać.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Po zakażeniu patogenami boreliozy w pierwszej kolejności pojawiają się typowe objawy gorączki: podwyższona temperatura ciała, dreszcze, bóle kończyn, mięśni i głowy, a także zmęczenie. W wyniku powiększenia wątroby i śledziony dochodzi do żółtaczki. Żółtaczka objawia się swędzeniem, zmianami skórnymi i narastającym uczuciem choroby.

Typową cechą nawracającej gorączki jest jej powtarzające się występowanie. Po wystąpieniu silnej gorączki z okazjonalnymi drgawkami gorączkowymi w pierwszej fazie choroby, napady gorączki następnie słabną. W nawracającej gorączce wszy zwykle występują cztery ataki gorączki o malejącej intensywności i czasie trwania.

W przypadku nawracającej gorączki kleszczowej możliwe jest do jedenastu ataków gorączki. Niezależnie od przyczyny, pierwsze oznaki choroby pojawiają się trzy do czterech dni po zakażeniu. Choroba osiąga swój szczyt najpóźniej po 18 dniach. W pojedynczych przypadkach istnieje ryzyko ciężkiej choroby z dalszymi powikłaniami. Raz po raz dochodzi do zmętnienia świadomości i zapalenia opon mózgowych i mięśnia sercowego.

Osoby słabe fizycznie narażone są na zagrażającą życiu niewydolność narządów. Zewnętrznie nawracającej gorączki nie można odróżnić od zwykłej gorączki. Jednak objawy podwyższonej temperatury ciała, żółtaczki i upośledzenia świadomości wskazują na poważną infekcję, która wymaga pilnego wyjaśnienia.

Diagnoza i przebieg

Pierwsza wskazówka Nawracająca gorączka wywoływać nawracające ataki gorączki trwające od trzech do siedmiu dni. Ostateczną diagnozę ustala się na podstawie badania krwi pod mikroskopem. Jednak Borrelia można zobaczyć tylko we krwi podczas ataków gorączki.

Fazy ​​bez gorączki wydłużają się po każdym ataku gorączki, ataki gorączki stają się krótsze i lżejsze. W przypadku nawracającej gorączki wszy, cztery ataki gorączki są normalne, a nawracająca gorączka może wystąpić do jedenastu powtórzeń. Objawy towarzyszące to bóle głowy i ciała, wysypka wielkości główki od szpilki, dreszcze i żółtaczka. Często powiększa się również śledziona i wątroba. Pierwsze objawy pojawiają się około 4-18 dni po zakażeniu.

Możliwe powikłania to zaburzenia świadomości, aw najgorszym przypadku zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, mózgu lub serca. Poważnymi powikłaniami mogą być również niewydolność wątroby lub niewydolność wielonarządowa.

Komplikacje

Z reguły nawracającą gorączkę można leczyć stosunkowo dobrze, tak że powikłania pojawiają się tylko wtedy, gdy choroba nie jest leczona. Osoby dotknięte chorobą cierpią na wysoką gorączkę i zwykłe objawy grypy lub przeziębienia. Prowadzi to do silnego bólu głowy i kończyn.

W dalszym przebiegu choroby może również rozwinąć się żółtaczka, której towarzyszą dreszcze. Osoby dotknięte chorobą cierpią również na wysypkę skórną związaną ze swędzeniem spowodowanym chorobą. Jeśli dana osoba często się drapie, może to prowadzić do powstania blizn. W nawracającej gorączce powiększa się również wątroba i śledziona, co może powodować ból w tych okolicach. Ponadto choroba może prowadzić do zapalenia mózgu, które może nieodwracalnie uszkodzić mózg.

Z reguły nawracającą gorączkę można leczyć łatwo i bez powikłań. Jednak osoba dotknięta chorobą powinna być odizolowana od innych ludzi. Skuteczne leczenie nie skutkuje skróceniem oczekiwanej długości życia chorego. W poważnych przypadkach nawracająca gorączka może również prowadzić do wstrząsu krążeniowego, tak że dana osoba jest uzależniona od pobytu w szpitalu.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Nawracającą gorączkę zawsze powinien leczyć lekarz. Ten stan może mieć poważne komplikacje, jeśli stan nie jest odpowiednio leczony. Jeśli dana osoba ma bardzo wysoką gorączkę, należy zgłosić się do lekarza. Występują również typowe dolegliwości i objawy grypy lub przeziębienia, które bardzo negatywnie wpływają na jakość życia osoby zainteresowanej.

Powoduje również silny świąd, aw niektórych przypadkach żółtaczkę. Nawracająca gorączka może również spowodować powiększenie wątroby i śledziony. Ludzie mogą mieć zaburzenia świadomości, a nawet problemy z sercem.

W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Nawracającą gorączkę może zdiagnozować lekarz ogólny lub w szpitalu. Przy dalszym leczeniu zwykle nie ma żadnych komplikacji.

Leczenie i terapia

Obie formy Nawracająca gorączka są leczeni antybiotykami, tetracykliny i doksycykliny okazały się skuteczne. Leki są przyjmowane przez około tydzień. Zainteresowana osoba może być odizolowana od innych osób. Bez odpowiedniego leczenia nawracająca gorączka może prowadzić do śmierci.

Po podaniu antybiotyków może wystąpić tak zwana reakcja Jarischa-Herxheimera. Po wyeliminowaniu wielu bakterii na raz organizm uwalnia własne substancje, które inicjują reakcje zapalne w organizmie. Te tak zwane „mediatory zapalenia” obejmują na przykład histaminę i serotoninę. Objawy reakcji Jarischa-Herxheimera to wysoka gorączka, nudności, bóle głowy, bóle stawów i mięśni oraz wysypki skórne, tj. Objawy bardzo podobne do objawów nawracającej gorączki.

W większości przypadków te nasilone objawy trwają tylko kilka godzin, ale mogą utrzymywać się przez kilka dni. W szczególnie ciężkich, rzadkich przypadkach może wystąpić wstrząs krążeniowy. W celu zapobieżenia tej reakcji lub przynajmniej jej osłabienia przed podaniem antybiotyku podaje się glikokortykoidy, czyli określone hormony, które w swojej naturalnej funkcji wpływają na metabolizm cukrów.

zapobieganie

Przeciw temu Nawracająca gorączka obecnie nie ma szczepionki. W ramach środków ostrożności należy unikać obszarów o złych standardach higieny, na przykład nieczystych hoteli. Aby uchronić się przed ukąszeniami kleszczy, należy nosić ubranie z długimi rękawami i nogawkami, skarpetki i solidne buty. Środki odstraszające owady, dostępne w postaci balsamów lub sprayów, są również dobrym środkiem zapobiegawczym. Na obszarach, na których często występuje gorączka nawrotowa, zwalczane są gatunki wszy, które przenosi patogen.

Opieka postpenitencjarna

Taka infekcja jest bardzo stresująca dla organizmu pacjenta, zwłaszcza jeśli nie można od razu rozpocząć antybiotykoterapii. Dlatego pacjent nadal jest w trakcie rekonwalescencji, nawet jeśli objawy takie jak gorączka czy swędzenie już się nie pojawiają. Dla osób dotkniętych chorobą oznacza to, że powinni nadal dbać o siebie w okresie obserwacji.

Trzeba odbudować system odpornościowy organizmu. Najlepiej jest to osiągnąć poprzez dłuższe okresy odpoczynku i zdrową, świeżą dietę, która jest przygotowywana codziennie i zawiera wiele witamin, minerałów i błonnika. Ponieważ osiemdziesiąt procent wszystkich komórek odpornościowych znajduje się w jelicie, można rozważyć podanie probiotyków. W aptekach czy drogeriach dostępne są odpowiednie suplementy diety bez recepty.

Zawierają żywe mikroorganizmy (głównie kultury bakterii kwasu mlekowego), które wszczepiają się i namnażają w jelicie, zapewniając w ten sposób zdrowy układ odpornościowy. Niemal tak samo ważny jak higiena jelit, ćwiczenia mają wpływ na budowę układu odpornościowego. Spora ilość ćwiczeń reguluje przemianę materii i stymuluje serce, krążenie i układ odpornościowy.

Jeżeli u pacjenta wystąpiły rozległe wysypki z nawracającą gorączką, zaleca się intensywną pielęgnację skóry w tych okolicach. W zależności od nasilenia pozostałych objawów skórę należy ponownie zaopatrzyć w tłuszcz i / lub nawilżenie. W niektórych przypadkach zaleca się również leczenie blizn odpowiednimi olejkami.

Możesz to zrobić sam

Aby uchronić się przed infekcją, osoba zainteresowana powinna zachować szczególną ostrożność w życiu codziennym. Ponieważ patogeny mogą zaczynać się od jednej osoby do drugiej, nawet przy niewielkich obrażeniach, należy zachować szczególną ostrożność w przypadku otwartych ran, aby nie doszło do przeniesienia. Jest to choroba podlegająca zgłoszeniu, która jest wysoce zaraźliwa.

Oprócz działań profilaktycznych możliwości samopomocy ograniczają się do wzmocnienia własnego systemu obronnego organizmu. Aby organizm był jak najlepiej wspomagany w procesie gojenia, ważna jest zdrowa i zbilansowana dieta. Dieta bogata w witaminy wzmacnia układ odpornościowy i sprzyja regeneracji. Do objawów nawracającej gorączki należy podwyższona temperatura ciała. Objawy można złagodzić zimnymi okładami i odpowiednim nawilżeniem. Chory potrzebuje odpowiedniej ilości tlenu. Dlatego pomieszczenie powinno być wietrzone możliwie najlepiej w regularnych odstępach czasu. Ponadto higiena snu musi być zoptymalizowana i dostosowana do naturalnych potrzeb.

Nadmierny wysiłek, stres lub dodatkowe obciążenie należy trzymać z dala od pacjenta. Aktywność fizyczna ma zostać ograniczona do minimum. W przeciwnym razie może to prowadzić do komplikacji i dalszego pogorszenia stanu zdrowia. Jeśli występuje swędzenie, należy zwrócić szczególną uwagę na możliwe ryzyko infekcji. Jeśli to możliwe, unikaj zarysowań.