Wyjaśniamy, czym jest rasa w biologii, co nazywano rasami ludzkimi i czym jest rasizm. Ponadto różnice między rasą a pochodzeniem etnicznym.
Czym jest rasa?
Termin „rasa” jest używany w biologia aby odróżnić, na pewno gatunek z żyjące istoty, różne grupy, na które można podzielić ten sam gatunek, biorąc pod uwagę jego cechy fenotypowy (Twój wygląd fizyczny) przekazywane przez Dziedzictwo genetyczne.
Był to termin szeroko używany między XVI a XIX wiekiem, używany jako synonim podgatunków, aż w 1990 roku jego użycie zostało odrzucone w wyspecjalizowanych dziedzinach, przetrwało tylko w języku potocznym.
W rzeczywistości użycie tego terminu jest dziś ograniczone do pewnych zwierzęta domowe na przykład psy, krowy czy konie, w których ewolucji istota ludzka ma wiele do zrobienia, poprzez stulecia kontrolowanej reprodukcji i sztucznego zapłodnienia, aby uzyskać zwierzęta o pożądanych cechach, takie jak psy o określonym wyglądzie, krowy, które produkują więcej mleka itp. w botanikaZamiast tego termin nie jest używany.
Rasa u ludzi
Od czasów starożytnych złożone interakcje społeczne człowieka były przyczyną prób zdefiniowania lub scharakteryzowania różnych istniejących grup ludzkich, w dużej mierze na podstawie ich cech fizycznych, ale często także społecznych lub kulturowych.
Na określenie każdego rodzaju społeczności używano wielu nazw, ale dopiero od XVI wieku powstała „rasa”, prawdopodobnie zaczerpnięta z włoskiego razza, którym nazywano zarówno różne szczepy miejscowego wina, jak i ludzi, którzy dzielili zawody.
W ślad za ekspansjonizmem i kolonializm W Europie istniało zainteresowanie racjonalnym i naukowym rozróżnieniem między różnymi kultury znaleźć u innych kontynenty. Tak więc w XVII wieku podjęto pierwsze próby kategoryzacji istot ludzkich według „rasy”.
Pierwsza książka proponująca „naukowe” badanie grup ludzkich została opublikowana w 1684 roku i była Nouvelle Division de la terre dla różnych żyjących gatunków lub ras („Nowy podział Ziemi według różnych gatunków lub ras, które ją zamieszkują”) autorstwa francuskiego podróżnika i lekarza Francois Berniera (1625-1688).
Przez wieki to rasowe spojrzenie przenikało rodzące się nauki społeczne. W ten sposób powstały kierunki studiów poświęcone „rasom”, zwłaszcza tym uważanym za egzotyczne i w głębi duszy prymitywne lub gorsze. Wszystko zawsze mierzone według standardów europejskich wartości społecznych, kulturowych i politycznych.
W XVIII i XIX wieku pojawiły się pierwsze teorie antropologia rasowe, zgodnie z którym wszystko sprowadzano do wyglądu fizycznego: proponowano nawet antropologiczne metody różnicowania rasowego w oparciu o wielkość czaszki, rodzaj włosów i oczywiście kolor skóry.
Wielkie dzieło, które sformalizowało tę biologiczno-rasistowską wizję ludzkość była książka francuskiego pisarza Josepha Arthura de Gobineau (1816-1882) zatytułowana Esej o nierówności ras ludzkich i opublikowany w latach 1853-1855. Ta praca, która ogromnie wpłynęła na ruchy rasistowskie i nacjonaliści XX wieku, takich jak niemiecki narodowy socjalizm.
Pierwszymi, którzy empirycznie zakwestionowali tę rasistowską spuściznę antropologiczną, byli amerykańscy antropolodzy Franz Boas (1858-1942) i Ashley Montagu (1905-1999), którzy odrzucili, że „rasa” jest równoważna „podgatunkowi”, opierając się na danych genetycznych i wpływie środowisko na ludzki fenotyp.
Późniejsze badania w XX wieku wykazały, że domniemana zmienność rasowa odpowiada w większości przypadków 5% całego genomu gatunku, co oznacza, że w żadnym wypadku nie jest to inny podgatunek człowieka.
Jedynym wyjątkiem od tej spuścizny jest użycie „rasy ludzkiej” jako odpowiednika „ludzkości”, to znaczy gatunku ludzkiego jako całości, bez różnicy.
Rasizm
Jak widzieliśmy, rasizm, to jest dyskryminacja ludzi według pochodzenia etnicznego, ma długą i bolesną historię, sięgającą antyk. Zostało to jednak formalnie nazwane „rasizmem” ze względu na użycie terminu „rasa” podczas europejskiego kolonializmu.
Dlatego jest to termin silnie powiązany z historycznymi i społeczno-politycznymi aspektami Europa kolonista, którego spotkanie z kulturami Azja, Afryka Y Ameryka wystąpił w kategoriach egzotyki, uległości i eksploatacja.
Na przykład, duża część potrzeby rozróżnienia między ludzkimi „rasami” była spowodowana rynkiem niewolników, na którym wywyższano pewne cechy fizyczne, takie jak siła i wytrzymałość, lub cechy społeczne, takie jak uległość. Ta całkowicie rasistowska wizja ludzkości, zgodnie z którą jedni urodzili się, by rządzić, a inni, by rządzić, zapanowała z czasem i będzie podstawą społeczeństw kolonialnych XVII i XVIII wieku.
Wreszcie w XIX wieku debata na temat ras zajęła znaczną część intelektualnej produkcji Zachodu, opartej na biologicznych interpretacjach, czyniąc te rozróżnienia czymś rzekomo naturalnym, trwałym i pierwotnym, aby nie można było ich zmienić i żadnej próby obalenia im można go zaklasyfikować jako „wbrew naturze”.
W ten sposób koncepcja „rasy” stała się kwestią ideologiczną, ponieważ każdej „rasie” można było przypisać pewne aspekty kulturowe, polityczne lub moralne, bez uwzględniania historii każdej kultury lub jej własnych cech.
Zgodnie z tym, na przykład, Afrykanie byli silni i prężni, mieli małą inwencję i intelekt, co w gruncie rzeczy było „naukowym” usprawiedliwieniem historycznego znęcania się, jakiego doznali z rąk europejskich zdobywców.
Rasizm dzisiaj nie zniknął, mimo że duża część ludzkości żyje w społecznościach wielokulturowych i że migracja global jest notorycznie wzbogacającym zjawiskiem towarzystwa. Jednak humanistyczna i republikańska spuścizna równości między mężczyznami, inspirowana ideałami rewolucja Francuska, może być długoterminowym rozwiązaniem problemu społecznego tak starego jak rasizm.
Rasa i pochodzenie etniczne
Obecny konsensus naukowy na początku XXI wieku uważa, że kategoria „rasy” zastosowana do człowieka nie należy do sfery biologicznej, ale do sfery społecznej, czyli jest formą historycznej, arbitralnej rozróżnienie, bez wsparcia w naukach ścisłych, co nie oznacza, że nie ma różnic genetycznych, kulturowych, społecznych i innych między grupami ludzkimi zamieszkującymi Ziemię.
Jednak grupa etniczna to grupa ogólnie obdarzona cechami fenotypowymi, które można odziedziczyć po jej potomkach, oraz specyficznymi cechami społeczno-kulturowymi przekazywanymi z pokolenia na pokolenie. Termin ten z greki etnos, „Miasto” lub „naród”.
Cnota powiedział pojęcie chodzi o to, że podkreśla raczej cechy kulturowe niż biologiczne lub anatomiczne różnice, a zatem znacznie lepiej odpowiada zróżnicowanej i złożonej naturze ludzkości.