Zatrucie metalami ciężkimi

ZA Zatrucie metalami ciężkimi mogą być spowodowane różnymi metalami i charakteryzować się ostrym lub przewlekłym przebiegiem.

Co to jest zatrucie metalami ciężkimi

Jedną z przyczyn zatrucia metalami ciężkimi mogą być implanty metalowe, które w stomatologii znane są głównie jako wypełnienia amalgamatowe.
© Tanapat Lek, żyd - stock.adobe.com

w Zatrucie metalami ciężkimi do organizmu przedostały się toksyczne metale, które mają inny efekt zatrucia. W zasadzie zatrucie metalami ciężkimi może spowodować uszkodzenie organizmu poprzez włączenie go do metabolizmu.

Niektóre metale, takie jak arsen, nikiel, cynk, żelazo i miedź, są niezbędne dla organizmu w małych dawkach. Jeśli jednak ich stężenie wzrasta, dochodzi do zatrucia metalami ciężkimi. Inne metale ciężkie, takie jak ołów, kadm, rtęć lub aluminium (metal lekki), mogą natychmiast doprowadzić do zatrucia metalami ciężkimi, gdy zostaną połknięte w małych ilościach.

Zatrucie metalami ciężkimi to nie tylko nieodłączne uszkodzenie zdrowia. Często wywołują inne choroby, które wynikają z objawów zatrucia. Zatrucie metalami ciężkimi można leczyć wspomagająco za pomocą specjalnych metod odwadniania. Zatrucie metalami ciężkimi może wystąpić u dorosłych i dzieci.

przyczyny

Przyczyny Zatrucie metalami ciężkimi są dość zróżnicowane. W medycynie rozróżnia się w szczególności różne zespoły przyczyn.

Oprócz bezpośredniego spożycia metali ciężkich wraz z pożywieniem, co może mieć miejsce np. Podczas spożywania grzybów lub picia wody wzbogaconej ołowiem, możliwe jest gromadzenie się substancji toksycznych, co może prowadzić do zatrucia metalami ciężkimi.

Ponadto ludzie spożywają toksyczne metale ciężkie nie tylko z pożywieniem, ale także poprzez zanieczyszczone powietrze w postaci spalin. Inną przyczyną zatrucia metalami ciężkimi mogą być implanty metalowe, które w stomatologii znane są głównie jako wypełnienia amalgamatowe.

Z biegiem lat prowadzi to do odkładania się rtęci, która osadza się w specjalnych narządach i powoduje zatrucie metalami ciężkimi.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zatrucie metalami ciężkimi może objawiać się różnymi dolegliwościami, objawy zależą głównie od rodzaju i stężenia spożytej toksycznej substancji. Objawami ostrego zatrucia ołowiem mogą być silne skurcze brzucha, bóle głowy i kończyn, a także zmęczenie; postać przewlekła jest zauważalna jako anemia ołowiu związana ze zmęczeniem i zmniejszoną wydajnością, a także problemy z sercem.

Niebiesko-szara obwódka ołowiana na dziąsłach jest typowa, uszkodzenie układu nerwowego może objawiać się bezsennością, nadmierną aktywnością, dezorientacją i zaburzeniami czucia kończyn. W ciężkich przypadkach może prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności sercowo-naczyniowej.

Ostre zatrucie rtęcią występuje bardzo rzadko, z przewlekłym zatruciem rtęcią, początkowo pojawiają się niespecyficzne objawy, takie jak zmęczenie, bóle głowy, zapalenie dziąseł i biegunka. W dalszym przebiegu mogą wystąpić drżenie mięśni, stany lęku i podniecenia, zaburzenia słuchu, wzroku i mowy, a także zaburzenia motoryczne, zaburzenia koncentracji i zmiany osobowości.

Zatrucie kadmem może skutkować zapaleniem płuc, ale także osłabieniem nerek, zwiększoną skłonnością do tworzenia się kamieni moczowych czy rozedmą płuc. Inne niespecyficzne objawy, które mogą wystąpić w przypadku zatrucia metalami ciężkimi to zmiany skórne, takie jak wyprysk lub przebarwienia, drżenie, objawy paraliżu i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby i nerek często staje się zauważalne dopiero w zaawansowanym stadium w postaci zażółcenia skóry i znacznie zwiększonego lub zmniejszonego wydalania moczu.

Diagnoza i przebieg

Jak już opisano, plik Zatrucie metalami ciężkimi podjąć ostry lub nagły kurs. Jednak istnieje również podstępne zatrucie metalami ciężkimi, którego objawy wciąż się powtarzają. Zależy to zawsze od rodzaju zatrucia i ilości spożytego metalu ciężkiego.

Aby móc precyzyjnie wykazać zatrucie metalami ciężkimi, we współczesnej medycynie stosuje się nowatorskie metody i procedury diagnostyczne. Osoby dotknięte chorobą, które czują się źle fizycznie, cierpią na takie objawy, jak przebarwienia skóry, języka i paznokci lub nudności i inne dolegliwości, w pierwszej kolejności kontaktują się ze specjalistą.

Ponieważ objawy, które występują w przypadku zatrucia metalami ciężkimi, mogą być wyjątkowo długotrwałe, a czasem zupełnie niespecyficzne, nie można wykluczyć częstych błędnych diagnoz. Dlatego dokładna diagnoza zatrucia metalami ciężkimi nie zawsze jest łatwa.

Komplikacje

W przypadku zatrucia metalami ciężkimi objawia się to początkowo zaburzeniami świadomości (zwiększona senność i silne zmęczenie) oraz zauważalną wysypką skórną. Nieleczone objawy nasilą się w ciągu dni, tygodni, a nawet lat i spowodują poważne komplikacje. Często początkowe trudności z koncentracją przeradzają się w poważne stany psychologiczne, takie jak zaburzenia lękowe i nadpobudliwość.

Może również wystąpić utrata pamięci. Inne powikłania to zaburzenia rytmu serca i wahania ciśnienia krwi, które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić do zawału serca. Zatrucie metalami ciężkimi może również powodować alergie i choroby żołądkowo-jelitowe. Leczenie zatrucia metalami ciężkimi zwykle przebiega bez większych komplikacji. Jednak przepisane leki mogą powodować działania niepożądane i czasami wywoływać reakcje alergiczne.

Powszechnie stosowany węgiel leczniczy prowadzi w rzadkich przypadkach do zaparć i niedrożności jelit. Nieszkodliwym powikłaniem jest typowy czarny kolor stołka. Płukanie żołądka może spowodować duszność, zapalenie płuc i urazy wewnętrzne. Ogólnie rzecz biorąc, płukanie krwi jest dużym obciążeniem psychicznym i fizycznym pacjenta. Regularna dializa może również sprzyjać chorobom serca oraz uszkodzeniom naczyń i stawów.

Kiedy należy iść do lekarza?

W przypadku zatrucia metalami ciężkimi należy zawsze skonsultować się z lekarzem. Tylko dzięki szybkiej diagnozie i leczeniu można zapobiec dalszym powikłaniom i dolegliwościom, co w najgorszym przypadku może skrócić oczekiwaną długość życia poszkodowanego. W przypadku spożycia dużej ilości metali ciężkich należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle prowadzi to do silnego bólu brzucha i kończyn, co może również prowadzić do silnego zmęczenia i wyczerpania. W przypadku wystąpienia tych dolegliwości należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Problemy z sercem mogą również wskazywać na zatrucie metalami ciężkimi. Osoby dotknięte chorobą nadal cierpią na stany zapalne na całym ciele, często z silnymi drżeniami. W przypadku zatrucia metalami ciężkimi należy niezwłocznie udać się do szpitala lub wezwać lekarza ratunkowego. Dalsze leczenie zależy w dużej mierze od spożytej ilości i lekarza stosującego metal ciężki. W niektórych przypadkach oczekiwana długość życia osób dotkniętych zatruciem metalami ciężkimi jest zmniejszona, jeśli leczenie rozpocznie się późno.

Leczenie i terapia

Leczenie Zatrucie metalami ciężkimi ma nie tylko wysoki priorytet w medycynie konwencjonalnej. Różne alternatywne metody leczenia mogą również pomóc złagodzić lub wyeliminować czynniki wyzwalające i objawy.

Jedną z obecnie praktykowanych form terapii, które znajdują zastosowanie w jasnej diagnostyce zatrucia metalami ciężkimi jest tzw. Chelatacja. Polega na wiązaniu metali ciężkich w organizmie przez EDTA i DMPS. Terapia chelatująca jest uważana za wyjątkowo delikatną aplikację. Zasada tej terapii opiera się na celowym usuwaniu metali ciężkich.

W przypadku ostrych objawów zatrucia metalami ciężkimi, konieczne jest szybkie leczenie, aby ustabilizować funkcjonowanie wszystkich ważnych narządów. Oprócz chelatacji, wiele leków jest przepisywanych na objawy zatrucia metalami ciężkimi, w tym doustne antidotum i węgiel aktywowany jako środki wchłaniające.

Ponadto w przypadku uzasadnionego podejrzenia zatrucia metalami ciężkimi lekarze wykonują płukanie żołądka. W kontekście pierwotnego lub pierwszego możliwego leczenia zatrucia metalami ciężkimi stosuje się głównie węgiel aktywny.

W drugim etapie może nastąpić płukanie krwi, tzw. Hemoperfuzja i terapia lipidowa. Hemoperfuzja jest podobna do dializy; w przeciwieństwie do przemywania krwi lub hemodializy, krew przechodzi przez system filtrów wykonany z węgla aktywnego.

zapobieganie

Na około Zatrucie metalami ciężkimi Aby temu zapobiec, należy oczywiście unikać spożywania substancji toksycznych. Ponadto korzystne jest wyeliminowanie wypełnień amalgamatowych innymi substytutami.Zużycie dużej ilości wody bez zanieczyszczeń również ma sens. Na stanowiskach pracy o dużej zawartości metali ciężkich należy podjąć odpowiednie środki bezpieczeństwa przemysłowego, aby substancje te nie dostały się do organizmu.

Opieka postpenitencjarna

W zależności od ciężkości zatrucia organizm pacjenta ulega trwałemu uszkodzeniu nawet po skutecznym usunięciu metali ciężkich. Dlatego podczas dalszej opieki powinien skupić się z jednej strony na unikaniu ekspozycji na metale ciężkie w przyszłości, az drugiej na ostrożnym obchodzeniu się z osłabionym organizmem. Ważne jest, aby wiedzieć, jak doszło do zatrucia metalami ciężkimi.

Tylko w ten sposób można tego uniknąć w przyszłości. Czasami wystarczy, aby pacjenci wymieniali wypełnienia z amalgamatu, ale czasami muszą rozważyć przeniesienie się do mniej zanieczyszczonych obszarów. Pacjenci powinni zdecydowanie przestrzegać zaleceń, aby pić dużo czystej, niezanieczyszczonej wody przez całe życie.

W ten sposób można wypłukać nawet najmniejsze ilości toksyn. Jednocześnie należy unikać wszystkiego, co niepotrzebnie osłabia Twój organizm. Należą do nich trucizny, takie jak nikotyna i alkohol, ale także szkodliwe pokarmy, takie jak tanie mięso oraz owoce i warzywa z niekontrolowanych upraw.

Wskazane są również delikatne środki detoksykacyjne, takie jak regularne wizyty w saunie lub łaźni parowej. Nawet spocone ćwiczenia odtruwają organizm. Owoce i warzywa bogate w wodę takie jak melon czy ogórek wspomagają proces detoksykacji. Wówczas pacjent powinien pozwolić sobie i swojemu ciału na dużo spokojnego wypoczynku.

Możesz to zrobić sam

Pacjenci mogą wiele zrobić w domu, aby stopniowo usuwać toksyny i metale ciężkie z organizmu. Obejmuje to wszystko, co powoduje pocenie się organizmu, sport, a także wizyty w saunie lub łaźni parowej.

Istnieje również możliwość detoksykacji w wannie w domu. W tym celu co dwa dni przez sześć tygodni pacjent bierze pełną gorącą kąpiel, w której rozpuszczono 300 gramów chlorku magnezu lub soli Epsom (siarczan magnezu, sól Epsom). Nie wolno dodawać żadnych innych dodatków do kąpieli. Pacjent powinien kąpać się przez dwadzieścia do trzydziestu minut w temperaturze od 37 do 39 stopni Celsjusza. Następnie nie wysuszaj, ale połóż mokre w ręcznikach frotte i wypocaj toksyny przez kolejne pół godziny. W organizmie są neutralizowane przez sole magnezu. Zarówno chlorek magnezu, jak i sól Epsom są dostępne bez recepty w aptekach.

Spożycie gruboziarnistej glinki leczniczej lub zeolitu ma również działanie odtruwające. Podanie kurkumy przyspiesza także eliminację metali ciężkich z organizmu. Jednak nie wystarczy doprawić kurkumą. Zamiast tego pacjenci powinni przyjmować suplement diety, który zawiera również czarny pieprz. Czarny pieprz znacząco zwiększa biodostępność kurkumy.

Podczas gdy pacjent aktywnie odtruwa się, powinien pozwolić sobie na dużo odpoczynku i unikać spożywania trucizn, takich jak alkohol i nikotyna.