Wyjaśniamy, czym są plemiona miejskie, ich rola w okresie dojrzewania i dlaczego są subkulturami. Również przykłady i charakterystyka.
Jakie są plemiona miejskie?
Plemię miejskie to grupa ogólnie młodych lub dorastających osób, które mają wspólny sposób ubierania się, m.in język własny i ogólnie szereg zwyczaje i lubi konsumpcja, typowy dla nowoczesnego i miejskiego środowiska. Jest to jedna z najczęstszych form grupowania młodych osób w społeczeństwo współczesny.
Plemiona miejskie to w istocie tożsamości dzielone w sposób grupowy i wyrażane poprzez pewne nawyki i zachowania. Wiele osób rozumie je jako sposób poruszania się po złożoności adolescencja i młodzież, trzymająca się tożsamości grupowej i ideologii, zdolna zapewnić poczucie przynależności, bardzo ważne na pewnych etapach życia.
Jednak w kategoriach socjologicznych i antropologicznych plemiona miejskie są wpisane w tak zwaną „subkulturę”: masową ekspresję socjokulturową, ale leżącą u podstaw kultura oficjalne lub hegemoniczne. Oznacza to, że kultura istnieje w innej, większej i bardziej formalnej kulturze, takiej jak tradycyjne kultury każdego kraju.
W ten sposób młoda osoba należąca do określonego plemienia miejskiego może mieć coś wspólnego z innym z określonej kultury i kraj bardzo odległe i inne. Tego typu doświadczenia są typowe dla społeczeństwa zglobalizowany i ułatwiają relacje poprzez Internet.
Są to marginalne, mniejszościowe grupy, które stawiają opór tradycyjnemu społeczeństwu, ale jednocześnie podejmują model życia miejskiego, typowy dla kapitalizm globalne i postindustrialne. ten muzyka, ten technologia, moda i fikcyjne wyobrażenia (historie, symbole itp.) są centralnymi elementami każdego z plemion, których tożsamość może być stereotypowa, to znaczy łatwo rozpoznawalna.
Plemiona miejskie zmieniają się z biegiem czasu, rodzą się i umierają, tak jak wszystkie inne zjawisko zbiorowe i dostosowują się do nowych scenariuszy estetycznych, społecznych i technologicznych.
Dlatego uważane są za ważny wyraz antropologiczny, który proponuje pewne modele powiązań i asocjacji w obrębie społeczność: wielu z nich tworzy „gangi”, promuje „kongresy” lub spotkania masowe i ogólnie mobilizuje dużą liczbę Informacja cyfrowy w portale społecznościowe i inne przestrzenie do wymiany.
Przykłady plemion miejskich
Jak powiedzieliśmy, plemiona miejskie mają tendencję do ciągłych zmian, wymyślania się na nowo i znikania, a wiele z nich jest typowych dla region geograficzny zdeterminowane, przynajmniej dopóki nie staną się popularne i globalne. Najbardziej znane z nich to na przykład:
- Hipisi. Pojawiło się w latach 60. i 70. XX wieku, jest to prawdopodobnie najstarsze istniejące plemię miejskie. Jej wartości antymilitaryzmu, pacyfizmu, antykonsumpcji i promocji wolnej miłości i seksu zostały odziedziczone po wielu innych późniejszych plemionach miejskich. Hipisi (lub hipisi) są znani ze swojego rozczochranego lub nieformalnego wyglądu, pasywnej i hedonistycznej postawy, skłonności do zażywania narkotyków i poglądów duchowych nowy wiek, który ma na celu nawiązanie do starożytnych tradycji lub innych kultur.
- Punki. Związany z ruchem muzycznym lat 80., a także z buntowniczym i bojowym nastawieniem do społeczeństwa i społeczeństwa PolitykaJest to jedno z najstarszych plemion miejskich, które przetrwało, choć przystosowane do nowych czasów. Są charakterystyczne dla punków (lub punki, punkiitd.) jego ubrania z obfitymi skórzanymi i wojskowymi butami, kolczykami i tatuażami, kolorowymi herbami i radykalnymi fryzurami, a także hasłami nihiliści (nie ma przyszłości) oraz ideologię oscylowania między apolityką a rewolucjonizmem.
- Geek lub maniaków. Początkowo terminy te były używane w odniesieniu do każdego fana technologii, określonych gier lub gier wideo lub określonych tematów edukacyjnych ( astronomia, mitologia itp.), których oddanie uznano za „nadmierne” lub niezwykłe. Jednak umasowienie tych hobby dało początek miejskiemu plemieniu geeków (głównie fanatyków technologii) lub geeków (głównie fanatyków fantastyki i geeków). komiksy). Dziś jest to miejskie plemię o bardzo zróżnicowanych cechach, ludzi skłonnych do introwersji i nieśmiałości, do świata 2.0, gier fabularnych oraz horrorów i opowieści fantasy.
- Otakus. Z tym japońskim imieniem, które ma bardzo specyficzne zastosowanie w języku ojczystym (jest to w zasadzie zaszczytna forma drugiej osoby), cała kultura miejska zrodzona na początku lat 90. na Zachodzie została ochrzczona i charakteryzuje się oddaniem światu azjatyckiemu, w szczególnie japoński, a zwłaszcza za komiksy i animacje. Otaku są znani ze swoich dziwacznych, futurystycznych strojów i zamiłowania do konwencji komiksowych i anime, w których często przebierają się za swoje ulubione postacie (cosplay).
- Emocje. Jego nazwa pochodzi od „emocjonalny„(„ Emotional” w języku angielskim) i pojawił się na początku lat 90. w Stanach Zjednoczonych, powiązany z pewnymi gatunkami popu/rocka. Jednak ich największa popularność miała miejsce w latach 2000., jako spadkobiercy depresyjnej i samobójczej estetyki innych późniejszych i wymarłych plemion miejskich, takich jak grunge, gotyk (goci) albo łyżwa (deskorolka). Ich ubrania są zwykle ciemne, używają makijażu i lakieru do paznokci u obu płci, kolczyków i tatuaży, fryzur z grzywką (zwykle zakrywającą jedno lub oboje oczu), a ich zachowania są często cyniczne i wycofane.
- Gracze. To miejskie plemię zagorzałych graczy w gry wideo, których ubrania i kody do gier przeprowadzić bywają znacznie bardziej luźne i zróżnicowane niż w pozostałej części listy, choć zawsze z obecnością elementów ze świata gier wideo, zwłaszcza tych rozważanych retro lub klasyczny. Jednak „jugony” (Hiszpania) obojga płci są znane z tego, że poświęcają dużo czasu grze wideo i dekorują swoje domy gadżetami z branży, a także tatuują symbole swoich ważnych gier wideo i są zawsze bardzo świadomy nowości branży, wokół której kręci się jego sposób życia.