Wyjaśniamy, czym jest tożsamość zbiorowa, jak kształtuje się w społeczeństwie, jej cechy i różne przykłady.
Czym jest tożsamość zbiorowa?
Tożsamość zbiorowa, w przeciwieństwie do tożsamość indywidualny, czy poczucie przynależności do pewnego wspólnota doświadczane przez jej członków, a to w pewnym stopniu stanowi odpowiedź na pytanie, kim są. Jest to jednocześnie zjawisko postrzegania siebie (jak jednostki postrzegają siebie) i sposób nawiązywania relacji z innymi (tożsamość społeczna).
The Ludzie jesteśmy istotami stadnymi i społecznymi, które zawsze są częścią nie tylko jednej, ale wielu społeczności, z których każda przyczynia się do kształtowania naszej indywidualnej tożsamości, jednocześnie przyczyniając się do kształtowania tożsamości zbiorowej. Zjawisko to, które zainteresowało badaczy psychologia i antropologia przez dziesięciolecia.
Tożsamość zbiorowa jest owocem relacji afektywnych, społeczny i kulturowe, które występują w danej społeczności. Relacje te prowadzą w różny sposób do konstrukcji „my” (w grupie), to znaczy tożsamości grupowej, dzięki której jej członkowie są odróżniani od reszty grupy. społeczeństwo (obcy).
W ten sposób pewne symbole, praktyki, cechy, tradycje czy sposoby bycia są cenione jako przynależność do grupy i jednocześnie do każdego z osobna.
Na przykład: między miejskie plemiona Anglii w latach 80., Punk ubierali się w dziwaczny sposób: dżinsowe kurtki, wojskowe buty, a nawet skórzane ubrania, a także różnokolorowe irokezy, kolczyki i tatuaże. Ponadto w większości trzymali się nurtu politycznego anarchista zarówno socjalistai głoszone hasła typu „Nie ma przyszłości„ („Nie ma przyszłości”).
Zasady identyfikacji zbiorowej to braterstwo wartości i przynależność do „nas” w konflikcie z większością. Można je prześledzić w różnych społecznościach mniejszościowych współczesnych społeczeństw, a nawet, na znacznie większą skalę, między narodowościami czy regionalnymi grupami etnicznymi.
Na przykład Latynosi mają tendencję do myślenia gastronomia oparty na kukurydzy jako cesze „własnej” tożsamości, pomimo oczywistych różnic, jakie mogą istnieć między taco, pupusa, arepą czy tamale.
Natura i funkcjonowanie tożsamości są jednak przedmiotem wielu dyskusji między nauki społeczne. Pojawiają się głosy, które ostrzegają przed pewnym esencjalizmem w tej materii, czyli przed ideą przekonania, że coś tak złożonego jak tożsamość (indywidualna lub zbiorowa) można sprowadzić do stałego i powtarzającego się zestawu cech.
W rzeczywistości ta sama osoba może jednocześnie wyznawać różne tożsamości zbiorowe, zwłaszcza jeśli są migrantami.
Cechy tożsamości zbiorowej
Ogólnie tożsamość zbiorowa charakteryzuje się następującymi cechami:
- Należy do grupa które mogą wahać się od kilku osób do narody całość i jest rozumiana jako suma ich indywidualnych tożsamości, chociaż w rzeczywistości tak nie jest: jednostka może czuć się częścią społeczności, niekoniecznie przywiązując się do wszystkich jej cech.
- Tworzą „my” lub grupę, w przeciwieństwie do reszty (obcy), a to zróżnicowanie jest wzmacniane przez: obrzędy, praktyki, cechy fizyczne lub sposoby wyrażania siebie.
- Nie są tak naprawdę tożsamościami absolutnymi: ich jednostki mogą jednocześnie czuć się częścią różnych zbiorowości lub mogą z czasem przeskakiwać z jednej na drugą. Krawędzie zbiorowej tożsamości są porowate, istnieją bardziej radykalne stanowiska, a inne bardziej rozluźnione.
- Grupują się i nadają znaczenie różnym aspektom życia codziennego, takim jak: kultura, idiom, religia, odzież, gastronomia, ideologia, bojowość polityczna lub pochodzenie etniczne, żeby wymienić tylko kilka.
Przykłady tożsamości zbiorowej
Oto kilka przykładów tożsamości zbiorowej:
- The miejskie plemiona, typowe dla krajów uprzemysłowionych, które skupiają wokół pewnych wartości młodych ludzi z różnych warstw i środowisk konsumpcja jak muzyka, styl ubioru, osobiste zdobienia (kolczyki, tatuaże, fryzury itp.) i ogólnie wokół pewnych zainteresowań i określonych sposobów mówienia. Na przykład: punki, goci, gracze, geekowieitp.
- Mniejszości etniczne, gdy organizują się, aby wystawić pewien opór wobec kultury postrzeganej jako „hegemoniczny” lub wyśrodkuj w Stan. Na przykład: w społeczeństwie amerykańskim grupy potomków Afro różnią się od tak zwanych Latynosów, a nawet od białych klas robotniczych z południa (obraźliwie określanych jako „Biały kosz”).
- The tożsamości narodowe, które starają się asymilować całe populacje milionów mieszkańców wokół założycielskiej historii narodowej, zestawu symboli narodowych i języka, dla którego mają System edukacji, edukacja obywatelska i różne mechanizmy ochrony „własnej” kultury.