Jest mało wymagający i można go znaleźć prawie wszędzie. Ma właściwości lecznicze, ale jest również trujący, dlatego należy go używać tylko z należytą ostrożnością. Z Acker-Gauchheil to interesująca mała roślina, która nadal jest używana w homeopatii do leczenia różnych chorób.
Występowanie i uprawa Acker-Gauchheil
Roślina, która pierwotnie pochodzi z regionu śródziemnomorskiego, rozprzestrzeniła się obecnie prawie na całym świecie. Można go znaleźć na polach, ugorach, gruzach, w ogrodach lub po prostu na poboczach dróg.
Z Acker-Gauchheil (Łacina Anagallis arvensis) należy do rodziny pierwiosnków (Primulaceae). W miesiącach od maja do października roczne zioło pełzające po ziemi zachwyca jaskrawoczerwonymi, jasnymi kwiatami w kształcie gwiazdy o średnicy 10-15 milimetrów. Roślina rozwija nasiona w postaci małych owoców torebkowych, które osiągają dojrzałość między sierpniem a październikiem.
Ze względu na swoją szczególną właściwość zamykania kwiatów, gdy niebo jest zachmurzone lub gdy grozi deszcz, popularnie znany jest również Acker-Gauchheil Kwiat pogody, Zioło pogodowe lub Roślina mgła. Dziesiątki innych popularnych nazw (na przykład Krogulec lub Czyżyk) na przykład były głównie używane tylko regionalnie. W Anglii nosi - obok oficjalnej nazwy Scarlet Pimpernel - ładna nazwa Barometr duszpasterski. Ponieważ cała roślina, a zwłaszcza korzenie, zawiera dużą ilość saponin, jest uważana za trującą.
Efekt i aplikacja
Anagallis arvensis nie jest stosowany w medycynie konwencjonalnej ze względu na możliwe skutki uboczne. Homeopatia i spagyric używają jednak zioła do leczenia bolesnych problemów z wątrobą i nerkami, łagodnej depresji i problemów skórnych, takich jak łuszczyca, egzema, trądzik lub brodawki.
Jest dostępny w handlu i jest podawany w postaci tabletek, globulek (zazwyczaj w D-potencjach), kropli lub herbat, ale można go również podawać dożylnie lub domięśniowo jako roztwór do wstrzykiwań. Cała roślina służy do przygotowania leku homeopatycznego. Oprócz wspomnianych już saponin, do najważniejszych składników rośliny należą różne substancje gorzkie, garbniki i flawonoidy.
Badania kliniczne nad wpływem środka Acker Gauch na organizm ludzki nie zostały jeszcze zakończone, ale już udało się wykazać jego właściwości przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze i przeciwutleniające. Stymuluje także czynność nerek, działa odwadniająco, wykrztuśnie, obniża gorączkę i wzmaga wydzielanie potu. Używany zewnętrznie jako okład, mówi się, że pomaga również w zapaleniu stawów.
Osoby, które cierpią na alergię na pierwiosnek, są bardziej narażone na reakcję alergiczną na Anagallis arvensis. Dla nich nawet zwykły kontakt skóry z rośliną może powodować wysypkę. Nawet osoby bez alergii powinny stosować preparaty Gauchheil tylko w małych dawkach (np. Jako część mieszanej herbaty) i nigdy przez dłuższy czas, w przeciwnym razie mogą wystąpić objawy zatrucia.
Obejmują one biegunkę, zwiększone oddawanie moczu (diurezę) i zapalenie przewodu pokarmowego po nagły spadek ciśnienia krwi lub lekkie znieczulenie. Wcześniej Acker-Gauchheilowi przypisywano moce magiczne, a także moce medyczne. Powinien unikać zła w ogóle, ale przede wszystkim złego oka. W rytuale ochrony i oczyszczenia rolnicy odkażali swoje domy, stajnie i podwórka za pomocą Gauchheila. Indianie wykorzystują słabą toksyczność rośliny podczas łowienia.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Nazwa „Gauchheil” świadczy o tradycyjnym używaniu tej rośliny przy zaburzeniach psychicznych i emocjonalnych: „Gauch” to imię ptaka, którego dziś znamy jako kukułkę. Jednak w sensie przenośnym słowo to oznaczało również głupca, szalonego lub po prostu głupca. Acker-Gauchheil był już używany w starożytnej Grecji w leczeniu melancholii. Hipokrates używał go w postaci proszku do leczenia złośliwych wrzodów.
W Danii wzmacniające działanie Anagallis arvensis było szczególnie cenione w przeszłości i był on również stosowany zewnętrznie w postaci maści chłodzących i kremów. W sąsiedniej Norwegii był to wypróbowany i sprawdzony środek na niedomykalność kwaśną. Na Tajwanie jest stosowany w leczeniu ukąszeń węży.
Homeopatia rekomenduje dziś Anagallis arvensis jako skuteczny środek na niektóre dolegliwości skórne, a także na wzmocnienie w skrajnych stanach zmęczenia, jeśli pojawiają się one w wyniku intensywnej aktywności umysłowej. Acker-Gauchheil leczy również pacjentów cierpiących na silne swędzenie całego ciała, którzy często mają krwawienia z nosa lub którzy skarżą się na „mrowienie mrówek” w jamach nosowych.
Jego działanie lecznicze obejmuje wiele typów dolegliwości dermatologicznych, w tym podrażnienia skóry w okolicy palców i dłoni. Zapewnia również ulgę w swędzeniu w okolicy odbytu spowodowanym hemoroidami. Środek nie nadaje się do leczenia wysypek hormonalnych. Homeopatia zaleca również Anagallis arvensis mężczyznom cierpiącym na zapalenie cewki moczowej z bolesnym oddawaniem moczu, pieczeniem w cewce moczowej i ropną wydzieliną.
Starożytne księgi zielarskie dowodzą, że Acker-Gauchheil odegrał ważną rolę w tradycyjnej medycynie ludowej. Ugotowany na winie powinien np. Przeciwdziałać ukąszeniom i ranom trujących owadów. Każdy, kto został ugryziony przez wściekłe zwierzę, mył rany naparem. Zioło gotowane w wodzie, używane jako okład, powinno oczyszczać rany, łagodzić ból rany i wspomagać gojenie się ran.
Powinno być możliwe wyrzucenie drzazg i cierni. Świeży sok z ziela powinien zlikwidować brodawki, złagodzić ból zęba i - zmieszany z miodem i nałożyć na oczy jak okład - nawet oczyścić mętne oczy. Jednak ze względu na jego toksyczność i związane z nią skutki uboczne, już na początku XX wieku stosowano coraz więcej alternatywnych preparatów ziołowych o podobnych właściwościach leczniczych.
.jpg)
