Wyjaśniamy, czym jest dorosłość, jej początek, koniec i cechy. Ponadto jego aspekty biologiczne i psychologiczne oraz jakie są jego etapy.
Czym jest dorosłość?
Etap rozwojowy nazywa się dorosłością człowiek który następuje po młodości i poprzedza starość. To jest pełna scena dojrzałość fizyczne i intelektualne jednostki oraz uzyskuje się pełnię praw i obowiązków społecznych i prawnych. Jest powszechnie oprawiony w ramy w wieku od 21 do 60 lat i jest rozumiany jako pośredni plateau w życie człowiek.
Pod względem biologicznym dorosłość odpowiada stanowi imago zwierząt, to znaczy dojrzałości płciowej, fizjologicznej i społecznej jednostki. Jednak biorąc pod uwagę istotną złożoność istota ludzka, te ekwiwalencje są zawsze niepewne.
Dorosłość człowieka następuje po etapie zmiany oszałamiający adolescencja. Nie tylko niesie ze sobą tę biologiczną i fizjologiczną pełnię, ale także względną stabilność emocjonalną i psychiczną wraz z większym obciążeniem obowiązki Y autonomie z widokiem na kultura i społeczeństwo.
Nie należy jednak mylić dojrzewania i dorosłości. Pierwszym z nich jest minimalny wiek niezbędny, aby zostać uznanym za odpowiedzialnego i autonomicznego aktora w obliczu prawo, ale w ścisłym tego słowa znaczeniu dorosłość zwykle przychodzi w późniejszych latach. Zresztą stosowanie przedziałów wiekowych do określenia etapów życia człowieka jest zawsze orientacyjne i przybliżone.
Charakterystyka dorosłości
Ogólnie rzecz biorąc, dorosłość charakteryzuje się następującymi cechami:
- Zakończyć zwiększyć mięśniowo-szkieletowe osobnika, a po zmniejszeniu możliwości fizycznych tego samego, pod koniec etapu zaczyna się bardzo stopniowy spadek.
- Jednostka osiąga pełnię swoich procesów umysłowych i intelektualnych, ze stopniowym i postępującym spadkiem zdolności do: uczenie się, ale jednocześnie większa stabilność emocjonalna i większa umiejętność nawiązywania relacji z tym, co wiadomo.
- ten osobowość jednostki jest już wyrażona w całości, to znaczy każdy staje się już takim, jakim jest.
- Od jednostki oczekuje się większej odpowiedzialności morał, po etapach egoizm młodocianych, a tym samym większą zdolność do podejmować decyzje odpowiedzialne i oceniać swoje otoczenie społeczne w odpowiedzialny sposób.
- To etap, na którym rodzina, to znaczy ojcostwo lub macierzyństwo zaczynają budzić troskę o jednostki.
Etapy dorosłości
Dorosłość obejmuje zasadniczo dwa główne etapy: wczesną dorosłość i średnią dorosłość.
- Wczesna dorosłość to początkowy okres dorosłego życia, od 21 do 40 lat. Jest to etap, w którym kończą się procesy rozwoju cielesnego, fizycznego i intelektualnego, osiągając pełnię swoich możliwości fizyczne około 25-30 lat, z dużą zwinnością, siłą i wytrzymałość. Na tym etapie myśl społeczne i zwrotny, otwarte, adaptowalne i integrujące logika, emocje i intuicja. Społecznie młody dorosły przyjmuje na siebie większy ciężar odpowiedzialności i wolnościstawiając pierwsze zdecydowane kroki w kierunku zawodowym, etyka i społeczne, które zdefiniują resztę twojego życia. Więzy uczuciowe i emocjonalne zacieśniają się, a życie sentymentalne rozpoczyna głośną ugodę.
- Z drugiej strony, średnia dorosłość jest płaskowyżem ludzkiego życia, które waha się między 40 a 65 rokiem życia.Znany jest również jako „druga dorosłość” i jest ważnym etapem naznaczonym samorealizacją i dużą produktywnością w kategoriach intelektualnych (i/lub naukowych, filozoficznych lub artystycznych), ponieważ tło kulturowe nabyte na poprzednich etapach jest wystarczające do utrzymania znaczący wkład w świat. Na tym etapie następuje również tzw. „kryzys średniowiecza”, w którym jednostka wyrabia sobie nową odmianę swojej osobowości, aby stawić czoła zanikowi jej zdolności fizycznych i zmysłowych, który już zaczyna być zauważalny, jak jak również pojawienie się wczesnych chorób. Zwykle idzie to w parze z pogonią za przyjemnościami, a nie zaspokojeniem społecznych czy indywidualnych nacisków i generalnie jest to etap pełnej samodzielności, który idealnie przygotowuje jednostkę do starości.