Wodorotlenek glinu

Wodorotlenek glinu to związek chemiczny występujący naturalnie w różnych minerałach. Ma wzór empiryczny Al (OH) 3. Wodorotlenek glinu jest stosowany w gastroenterologii, nefrologii i immunologii.

Co to jest wodorotlenek glinu?

Wodorotlenek glinu należy do związków glinu z chemicznej grupy wodorotlenków. Znanych jest kilka modyfikacji Al (OH) 3. Obejmuje to modyfikację jednoskośną, również powszechną pod nazwą mineralnego gibsytu.

Istnieje również modyfikacja heksagonalna (mineralny bajeryt) i trójskośna (mineralny strandyt). Ponadto znany jest wariant, który zużywa mniej wody, metawodorotlenek glinu. Występuje w odmianach minerału diaspor lub minerału bemitu w postaci rombowej (układ krystaliczny). Gibsyt i bemit minerały glinu występują naturalnie w boksycie rudy glinu. Związek chemiczny wodorotlenek glinu ma charakter amfoteryczny.

Jeśli działa razem z zasadami, tworzy gliniany. W przeciwieństwie do tego wodorotlenek glinu reaguje z kwasami, tworząc roztwory soli glinu. Szybkość reakcji wodorotlenku glinu zależy od zastosowanych modyfikacji. Rozpuszczalność w kwasie jest odpowiednio wyższa. Wodorotlenek glinu nie rozpuszcza się w wodzie. Biały materiał, który nie jest łatwopalny.

Efekt farmakologiczny

Jako składnik substancji podstawowych wodorotlenek glinu jest stosowany w gastroenterologii do neutralizacji kwasu żołądkowego. Działa zapierająco na jelita. Dlatego często jest stosowany w połączeniu z węglanem magnezu lub wodorotlenkiem magnezu, ponieważ te substancje działają przeczyszczająco.

Wodorotlenek glinu działa jako inhibitor kwasu. Reaguje z kwasem żołądkowym, tworząc rozpuszczalne kompleksy. Mieszanina z wodorotlenkiem magnezu również prowadzi do przedłużonego hamowania kwasu. Połączenie tych wodorotlenków jest stosowane, gdy objawy są spowodowane nadmiarem kwasu w żołądku. Na przykład na zgagę lub wrzody żołądka. Wodorotlenek glinu jest również stosowany, gdy nerki są chore.

Jest stosowany jako środek wiążący fosforany u pacjentów dializowanych. Wodorotlenek glinu jest bardzo skuteczny w usuwaniu fosforanów z osocza krwi. Jednak przy długotrwałym stosowaniu wodorotlenek glinu ma negatywny wpływ na metabolizm kości i chemię mózgu. Dlatego jest używany tylko przez krótki czas, gdy poziom fosforanów jest zbyt wysoki. Wodorotlenek glinu jest również używany w immunologii. Służy jako adiuwant, który może zwiększyć skuteczność szczepionki.

Wodorotlenek glinu zapobiega wytrącaniu się, w którym białka szczepionki wytrącają się w roztworze i pojawiają się jako stały osad. W ten sposób unika się gromadzenia się na ściance ampułki. Szczepionkę można przechowywać dłużej. Następnie wodorotlenek glinu opóźnia działanie jako depot po szczepieniu. Powoduje, że układ odpornościowy ciężej pracuje w miejscu wstrzyknięcia. Ponadto wodorotlenek glinu ma również znaczenie przemysłowe. Jest to najważniejszy minerał opóźniający palenie się na świecie.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Różne związki glinu, w tym wodorotlenek glinu, są stosowane w medycynie do neutralizacji kwasu żołądkowego. Zawsze działa w połączeniu, jako odpowiednia pomoc. Wodorotlenek glinu jest również stosowany u pacjentów dializowanych, ponieważ wiąże fosforany.

Przy odpowiednio ograniczonej czynności nerek fosforan nie może być rozkładany z moczem. Jednak jest spożywany z pożywieniem i dlatego jest usuwany za pomocą wodorotlenku glinu. Według niektórych badań wodorotlenek glinu ma zły wpływ na inne części metabolizmu organizmu po kilku tygodniach połknięcia. Dlatego leczenie wodorotlenkiem glinu jest ograniczone do maksymalnie 4 tygodni. Wodorotlenek glinu jest rzadko stosowany w szczepionkach. Jest stosowany w zatwierdzonych szczepionkach w ilości od 0,2 do 2,4 mg. Oznacza to, że stosowana ilość jest znacznie mniejsza niż w przypadku wielu produktów spożywczych.

W stosowanych dawkach wodorotlenek glinu nie jest toksyczny. Powoduje jedynie miejscowe podrażnienie tkanki podczas szczepienia. Zamiast wodorotlenku glinu często stosuje się nowszy dodatek, taki jak skwalen. Jest także środkiem wzmacniającym działanie szczepionek. Jednak aktywne wzmacniacze szczepionek są generalnie kontrowersyjne ze strony antyszczepionek. Wodorotlenek glinu wyraźnie pomaga zmniejszyć liczbę szczepień, ponieważ odpowiednio zwiększa skuteczność poszczególnych szczepień.

Zagrożenia i skutki uboczne

Wodorotlenek glinu może powodować szkodliwe skutki uboczne szczepionek. Jest to szereg stanów zapalnych tkanki łącznej mięśni, zwanych także makrofagami mięśniowo-mięśniowymi. Rozwija się w pobliżu miejsc szczepień.