Plik Zakrzepica podstawna występuje z powodu zwapniałych tętnic. Niezwykle ważne jest natychmiastowe wskazanie medyczne, ponieważ zakrzepica podstawna zagraża życiu. Zakrzepica podstawna jest szczególną formą zniewagi (udar).
Co to jest zakrzepica podstawna?
Ta szczególna forma udaru dotyka przede wszystkim mózgu. Tak zwany zawał pnia mózgu często występuje bezpośrednio w środku pnia mózgu, który reguluje stan świadomości osoby oraz kontrolę oddechu.
Z powodu tych czynników zakrzepica podstawna zagraża życiu i musi być natychmiast leczona. Podobnie jak w przypadku udaru, to samo dotyczy tutaj: im wcześniejsze leczenie, tym większe szanse na całkowite wyleczenie. Dlatego przy pierwszych oznakach zakrzepicy podstawnej pacjent nie powinien się wahać i szukać natychmiastowej pomocy lekarskiej.
przyczyny
Jednym z głównych powodów, dla których w pierwszej kolejności występuje zakrzepica podstawna, jest arterioskleroza. Miażdżyca tętnic to klasyczne zwapnienie tętnic. Jeśli pacjent cierpi na zakrzepicę podstawną, zwapnienie dotyczy jednej z dwóch (lub obu) tętnic kręgowych pnia mózgu.
To zwapnienie powoduje ograniczenie dopływu krwi, co z kolei prowadzi do zawału pnia mózgu. Lekarz mówi o zakrzepicy podstawnej, gdy jedna z dwóch (lub obu) tętnic kręgowych jest zablokowana, tworzy się skrzep krwi i wywoływany jest zawał pnia mózgu. Zespół zamknięcia jest uważany za najcięższą postać zawału.
Klasyczne objawy to objawy paraliżu całego ciała i zaburzenia wrażliwości. Pacjent skarży się również na zaburzenia czucia i trudności w połykaniu. Z uwagi na to, że zawał występuje w ośrodku oddechowym, pacjent cierpi na trudności w oddychaniu i skarży się na narastającą duszność. Ponadto występują zaburzenia świadomości i zaburzenia mowy.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Zakrzepica podstawna może prowadzić do bardzo poważnych i niebezpiecznych objawów. Z reguły osoby dotknięte chorobą cierpią na zaburzenia świadomości, które w najgorszym przypadku mogą również doprowadzić do śpiączki. W przypadku utraty przytomności osoba zainteresowana może również zranić się w wyniku upadku.
Zaburzenia połykania, zaburzenia widzenia czy podwójne widzenie często występują z powodu zakrzepicy podstawnej i bardzo utrudniają życie pacjenta. Ta choroba może również prowadzić do zaburzeń mowy lub paraliżu kończyn. Wielu pacjentów cierpi również na wymioty lub nudności, a tym samym na poważną utratę wagi.
W dalszym przebiegu choroby występują poważne trudności w oddychaniu, z powodu których chory w najgorszym przypadku może umrzeć. Większość pacjentów odczuwa również zawroty głowy i drżenie oczu. W rezultacie często są uzależnieni od pomocy innych osób w życiu codziennym i nie mogą już samodzielnie wykonywać wielu codziennych czynności.
Dolegliwości psychologiczne mogą również wystąpić z powodu zakrzepicy podstawnej, na którą mogą mieć również wpływ rodzice lub krewni. Nieleczona zakrzepica podstawna prowadzi do śmierci. Trudności w oddychaniu mogą również trwale uszkodzić narządy wewnętrzne lub mózg.
Diagnoza i przebieg
W przypadku podejrzenia zakrzepicy podstawnej lekarz zleci wykonanie tomografii komputerowej - tomografii komputerowej. Ta metoda diagnostyczna powinna dostarczyć informacji, czy występuje zawał pnia mózgu. Tomografia komputerowa czaszki jest również często określana jako „czaszkowa tomografia komputerowa”.
Możliwe jest również zastosowanie tomografii rezonansu magnetycznego; Jest to jednak rzadko stosowane - jako część diagnozy zakrzepicy podstawnej. Inną opcją jest angiografia MR. Dzięki tej metodzie lekarz może zlokalizować miejsce zawału za pomocą diagnostyki obrazowej. Przebieg zakrzepicy podstawnej zależy przede wszystkim od tego, jak ciężki zawał wpływa na pacjenta.Prawdą jest, że występują łagodne, ale także bardzo ciężkie zawały pnia mózgu.
Konieczne są również działania rehabilitacyjne, aby pacjent mógł ponownie opanować swoje dawne umiejętności lub, jeśli to konieczne, ponownie się uczyć. W przypadku lekkiego zawału serca - takiego jak zespół Wallenberga - po rehabilitacji znów możliwe jest samodzielne życie. Jeśli pacjent cierpi na ciężki zawał pnia mózgu, może to czasami prowadzić do długotrwałych ograniczeń i trwałego uszkodzenia. Ograniczenia w poruszaniu się często pozostają długoterminową konsekwencją.
Komplikacje
Z reguły zakrzepica podstawna jest zniewagą, która może zagrażać życiu ludzkiego ciała. W najgorszym przypadku pacjent może umrzeć bez leczenia. Prowadzi to do poważnych zaburzeń świadomości, utraty przytomności, a nawet śpiączki.
Pacjenci cierpią na poważne zaburzenia widzenia i nudności. Paraliż występuje w niektórych częściach ciała, co oznacza poważne ograniczenia w ruchu. Paraliż może również wpływać na oddychanie, powodując zaburzenia oddychania i ataki paniki. Zakrzepicy podstawnej często towarzyszą zawroty głowy i wymioty.
Codzienne życie pacjenta jest poważnie ograniczone, a jakość życia jest znacznie obniżona. Pacjent nie może już wykonywać żadnej aktywności fizycznej. Leczenie zakrzepicy podstawnej musi być szybkie i zwykle ma charakter operacji. Po operacji konieczna jest długa faza rehabilitacji dla chorego, ponieważ często prowadzi to do paraliżu lub uszkodzenia poszczególnych części ciała.
Środki fizjoterapeutyczne mogą złagodzić te dolegliwości lub objawy. Nie można jednak przewidzieć, czy wszystkie objawy całkowicie ustąpią, ponieważ niektóre uszkodzenia organizmu są nieodwracalne.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Przy pierwszych objawach zakrzepicy podstawnej, takich jak zawroty głowy i wymioty, przy jednoczesnym wystąpieniu problemów neurologicznych, takich jak zmętnienie świadomości, zaburzenia widzenia i mowy oraz porażenie z zaburzeniami oddychania, nie od razu pojawia się pytanie, czy należy skonsultować się z lekarzem. Konieczna jest wizyta u lekarza! Występuje sytuacja bezpośredniego zagrożenia życia, która wymaga natychmiastowego leczenia w poradni specjalistycznej.
Jeśli konieczne ogólnoustrojowe rozpuszczenie lub chirurgiczne usunięcie skrzepliny, która blokuje tętnicę podstawną i powoduje zawał pnia mózgu, nie następuje natychmiast, sytuacja jest bardzo groźna dla życia i ma bardzo złe rokowanie.
Do leczenia ostrego nadają się kliniki, które na przykład mogą zlokalizować skrzepliny w mózgu i rozpuścić lub chirurgicznie usunąć skrzeplinę za pomocą środków ogólnoustrojowych lub metodami skutecznymi miejscowo. Jeśli rozpuszczenie lub usunięcie skrzepliny zakończy się powodzeniem, podejmuje się próbę zbliżenia się do codziennego życia za pomocą środków rehabilitacyjnych.
Niektóre środki rehabilitacyjne są porównywalne do tych stosowanych po udarze. W celu uniknięcia nawrotu zakrzepicy, regularne badania lub kontrole ważnych tętnic pod kątem miażdżycy należy przeprowadzać w przychodni lub gabinecie lekarskim dysponującym odpowiednim aparatem USG. W celu utrzymania niskiego ryzyka miażdżycy zalecamy dietę możliwie najbardziej naturalną i odpowiednią do utrzymania stosunku frakcji LDL do frakcji HDL cholesterolu całkowitego poniżej 3,5.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Przed leczeniem zawału pnia mózgu ważne jest, aby leczenie rozpocząć jak najszybciej. W zależności od rodzaju, ciężkości i postaci zawału lekarz decyduje o sposobie leczenia. Innym powodem podjęcia decyzji jest stan fizyczny danej osoby.
Jeśli tętnice kręgowe są zablokowane i dochodzi do zawału pnia mózgu, zwykle stosuje się miejscową trombolizę. Lekarz wykorzystuje lizę do rozpuszczenia skrzepów krwi w tętnicach. To tutaj stosuje się leki, które mają rozluźnić skrzep. Inną alternatywą jest operacja. Tutaj lekarz usuwa skrzepy krwi na podstawie operacji.
Jeśli pacjent skarży się na trudności w połykaniu lub duszności, często konieczne jest, aby lekarz założył zgłębnik żołądkowy. Można również zastosować wentylację długotrwałą. Wielu ekspertów uważa, że pacjenci, którzy przeszli zawał pnia mózgu, powinni być leczeni w centrum medycznym. Szczególnie rehabilitacja i terapia powinna być prowadzona w takim specjalistycznym ośrodku; tutaj istnieje wyższy wskaźnik sukcesu dla szybszego lub całkowitego wyleczenia pacjenta.
Po leczeniu zawału pnia mózgu ważne jest prowadzenie konsekwentnej terapii. Jest to wykorzystywane w formie środków i ćwiczeń fizjoterapeutycznych. W ten sposób wszelkie ograniczenia ruchu powinny zostać ponownie usunięte, aby pacjent nie doznał trwałego uszkodzenia. Jednak odpowiednia terapia często zajmuje miesiące.
Perspektywy i prognozy
Rokowanie zależy od rodzaju i ciężkości zakrzepicy podstawnej. Rzadko dochodzi do pełnego wyzdrowienia i braku objawów. Większość pacjentów cierpi na ciągłe komplikacje i wymaga długotrwałej terapii.
Zakrzepicę podstawną należy natychmiast leczyć na oddziale intensywnej terapii. Bez leczenia pacjent umrze w ciągu kilku godzin lub dni. Im później postawiona zostanie diagnoza i rozpoczęcie leczenia, tym większe szanse na wyzdrowienie. Ponadto wiek i stan zdrowia pacjenta są podstawą procesu gojenia. Osoby w średnim wieku, które nie chorują i mają stabilny układ odpornościowy, mają największe szanse na wyleczenie, jeśli zostaną jak najszybciej leczone.
W większości przypadków, pomimo wszelkich starań i natychmiastowej pomocy medycznej, po zakrzepicy podstawnej utrzymują się przez długi czas różne zaburzenia czynnościowe. Występują paraliż, zaburzenia językowe i poważne upośledzenie radzenia sobie w życiu codziennym. Pacjent jest często zależny od codziennej pomocy i nie może już wykonywać swojej zwykłej pracy.
Leczenie pacjenta po przeżyciu zakrzepicy podstawnej jest indywidualne i zależy od następstw. W większości przypadków pacjent potrzebuje kilku lat, aby móc wykonywać wiele zwykłych czynności. Niektórych z nich już nigdy nie zrobi.
zapobieganie
Pacjent może zapobiec zakrzepicy podstawnej tylko w ograniczonym zakresie. Ostatecznie należy zapobiegać miażdżycy tętnic, czyli zwapnieniu obu tętnic. Oznacza to, że pacjent musi regularnie chodzić na badanie, aby wyjaśnić sytuację.
Przede wszystkim osoby z nadwagą, które cierpią na nadciśnienie i prowadzą niezdrowy tryb życia, są zwykle dotknięte miażdżycą. Dlatego szczególnie pacjenci z grupy wysokiego ryzyka powinni regularnie chodzić na badania kontrolne, aby zapobiec zakrzepicy podstawnej.
Możesz to zrobić sam
Zakrzepica podstawna może być postrzegana jako szczególna forma udaru. Kiedy jedna lub obie tętnice podstawne, które zaopatrują pień mózgu, w tym ośrodek oddechowy w tlen i składniki odżywcze, są zablokowane przez skrzep, dochodzi do zawału pnia mózgu z poważnymi konsekwencjami.
W ostrym przypadku nie są znane żadne środki samopomocy, które mogłyby zapobiec pogorszeniu efektów, ponieważ w ostrym przypadku nacisk kładzie się wyłącznie na środki diagnostyczne w celu dokładnej lokalizacji skrzepliny i jej rozpuszczenia poprzez trombolizę lub chirurgiczne usunięcie, tak aby odpowiednie obszary mózgu były ponownie zaopatrywane w tlen. stają się.
Oczywiste jest, że zakrzepicę podstawną należy leczyć tak szybko, jak to możliwe, ponieważ skutki - jeśli nie są leczone - szybko stają się większe i zwykle okazują się nieodwracalne. Rokowanie w przypadku nieleczenia jest bardzo niekorzystne, a także nie wyklucza zgonu. W zależności od ciężkości uszkodzeń spowodowanych zawałem wymagane są korekty w życiu codziennym i środki samopomocy.
Działania samopomocy polegają głównie na wsparciu rehabilitacji w porozumieniu z fizjoterapeutą i lekarzem prowadzącym. Ćwiczenia, które mają być stosowane, są zindywidualizowane, aw niektórych przypadkach porównywalne z ćwiczeniami dostępnymi do wyboru po klasycznym uderzeniu. Służą do zbliżenia się jak najbliżej poprzedniego życia codziennego, jeśli w ogóle może to być realistyczny cel.
