Poziom cukru we krwi

Cukier w postaci glukozy odgrywa w organizmie centralną rolę, jeśli chodzi o dostarczanie energii. Regulując poziom cukru we krwi (Poziom cukru we krwi) dzięki specjalnym mechanizmom pozostaje w zdrowym normalnym zakresie.

Jaki jest poziom cukru we krwi?

Za terminem medycznym Stężenie cukru we krwi to ilościowe oznaczanie stężenia cukru rozpuszczonego we krwi, czyli glukozy.

Poziom cukru we krwi mierzy się pobierając krew. Poziom cukru we krwi ma znaczący wpływ na samopoczucie człowieka oraz na poszczególne choroby. Z tego powodu oznaczenie tzw. Poziomu cukru we krwi traktowane jest jako pomoc miarodajna diagnostycznie.

Poziom cukru we krwi zmienia się pod wpływem różnych czynników nawet u zdrowej osoby. Ten stan jest normalny i jest rejestrowany, na przykład, jako część tak zwanego poziomu cukru we krwi na czczo rano.

Zmierz poziom cukru we krwi (zdrowy i chory poziom cukru we krwi)

Z Stężenie cukru we krwi jest uwalniany przez poszczególne narządy metaboliczne, takie jak wątroba, i jest również potrzebny do kompensacji spożycia spowodowanego pracą mięśni.

Poziom cukru we krwi jest nierozerwalnie związany z dwoma hormonami, które oddziałują ze sobą. Hormon insuliny z gruczołów Langerhansa w trzustce pomaga obniżyć stężenie cukru we krwi. Jego odpowiednik, glukagon, zwiększa poziom cukru we krwi.

Podczas pomiaru poziomu cukru we krwi w laboratorium zachodzą określone reakcje chemiczne, które umożliwiają zarówno jakościowe, jak i ilościowe oznaczenie poziomu cukru we krwi. Obecnie coraz częściej stosuje się elektroniczne urządzenia pomiarowe.

Normalne wartości dla pacjenta, u którego poziom cukru we krwi mierzy się rano na czczo, wahają się między 60 a 120 mg / dl. W jednej jednostce w mmol / l byłoby to normalne stężenie cukru we krwi od 3,4 do 6,2.

Funkcja, efekt i zadania

Ten zawarty we krwi Stężenie cukru we krwi lub glukoza jest wynikiem spożycia żywności lub napojów zawierających cukier lub skrobię. Komponenty zostały podzielone na najmniejsze klocki. Są one teraz transportowane w postaci cukru we krwi do „miejsc oparzeń”, gdzie zachodzi metabolizm lub glikoliza.

Z procesów tych pochodzi energia cukru we krwi. Cukier we krwi dostarcza energii wszystkim narządom. W związku z tym cukier we krwi jest również przenoszony do mózgu. Mięśnie potrzebują dużo cukru we krwi, kiedy potrzebują energii do swoich ruchów.

Jeśli organizmowi dostanie się zbyt mało cukru we krwi, początkowo osłabi to zdolność myślenia i koncentracji. W dalszym przebiegu osoby dotknięte chorobą czują się zmęczone, bezsilne i otępiałe. Organizm w krótkim czasie zauważa, że ​​brakuje energii. Jeśli występuje permanentny niedobór cukru we krwi, atakowane są własne zapasy energii organizmu. Poziom cukru we krwi pomaga również przechowywać te „uchwyty miłości”, które są potrzebne przez dłuższy czas.

Regulacja poziomu cukru we krwi jest mimowolna, tak więc przy wystarczającej ilości pożywienia zawsze dostępna jest wystarczająca ilość glukozy. Efekt ten można wspierać poprzez spożywanie pokarmów o wysokim indeksie glikemicznym.

Choroby

Kwota Stężenie cukru we krwi podlega wpływom zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym. W wyniku niekorzystnych konstelacji ludzie mogą zachorować na poziom cukru we krwi.

W zależności od tego, czy normalne wartości poziomu cukru we krwi na czczo lub testu tolerancji glukozy nie odpowiadają wartościom zdrowym, można mówić o nadmiernym lub niedocukrzeniu. Klasyczną chorobą wywoływaną przez stale zwiększający się poziom cukru we krwi jest cukrzyca lub cukrzyca. Nieprawidłowy wzrost poziomu cukru we krwi występuje również w tak zwanym zespole Cushinga jako hiperglikemia.

W odwrotnym kierunku wyniki dla cukru we krwi obniżają się, gdy następuje zwiększenie objętości obszarów tkankowych w trzustce, czemu towarzyszy wzrost funkcji gruczołów produkujących insulinę. Prowadzi to do hipoglikemii. Niewydolność nadnerczy i przysadki mózgowej (przysadki mózgowej) może powodować tak silne uwalnianie insuliny, że gwałtownie spada poziom cukru we krwi. Dotyczy to również zapalenia wątroby, zatrucia alkoholem lub niedostatecznego spożycia cukru z pożywieniem.

Jeśli pacjent przyjmie zbyt dużą dawkę leku obniżającego stężenie cukru we krwi w cukrzycy, może wystąpić ciężka hipoglikemia lub hipoglikemia.