Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych

Plik Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych to złożony zabieg na otwartym sercu, podczas którego przywraca się zablokowany dopływ krwi do serca. W ten sposób zmniejsza się ryzyko zawału serca i wydłuża się długość życia.

Co to jest operacja bajpasu?

ZA Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych to operacja tętnicy serca mająca na celu przywrócenie przepływu krwi do mięśnia sercowego. Tutaj krew jest pobierana bocznym kanałem w zablokowanym obszarze tętnicy i przekazywana do serca.

Chirurg wykorzystuje kawałek żyły z nogi, ramienia, klatki piersiowej lub brzucha pacjenta, łącząc ją z sercem i tętnicą, omijając w ten sposób blokadę przepływu krwi. Po operacji bypassu przywrócona zostaje normalna praca mięśnia sercowego. Jest to jeden z kilku sposobów leczenia i leczenia chorób serca.

Operacja bajpasu zmniejsza objawy spowodowane zatkaniem tętnic. Należą do nich ból i kłucie w klatce piersiowej i górnej części ciała, a także duszność i zmniejszona zdolność wysiłkowa. Operacja bajpasu zmniejsza ryzyko dalszych chorób serca i śmierci w wyniku zawału serca.

Funkcja, efekt i cele

ZA Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych Chociaż może złagodzić bezpośrednie objawy choroby tętnic sercowych, nie usuwa przyczyny choroby. Częstą przyczyną niedrożności tętnic jest niezdrowy styl życia. Po operacji obejścia konieczne jest przełączenie, aby zmniejszyć ryzyko powtarzających się problemów.

Przed operacją lekarz udzieli kilku wskazówek dotyczących czynności, diety i przyjmowania leków. Przeprowadza się szereg badań zapobiegawczych, na przykład prześwietlenia rentgenowskie, badania krwi, elektrokardiogramy, angiografię wieńcową (prześwietlenie, które pokazuje napływ do serca). Większość pacjentów zostaje przyjęta do szpitala rano w dniu operacji bajpasu.

W niektórych przypadkach operacja bajpasów jest również wykonywana jako operacja nagła po zawale serca. Przez kilka tygodni po operacji pacjent powinien pamiętać, że minie około 6 tygodni, zanim będzie mógł wrócić do pracy, prowadzić samochód lub wykonywać codzienne czynności. Operacja bajpasu trwa zwykle od trzech do sześciu godzin i wymaga znieczulenia ogólnego. Długość zależy od liczby obejść, które należy ułożyć.

Większość operacji bajpasu wykonuje się przez długie nacięcie w klatce piersiowej, podczas gdy przepływ krwi jest zapewniony przez aparat płuco-serce. Klatka piersiowa jest otwarta przy mostku i odsłonięte serce. Mięsień jest wtedy tymczasowo zatrzymywany, a aparat płuco-serce przejmuje zaopatrzenie. Żyły usuwa się za pomocą nacięć na ramieniu, nodze lub klatce piersiowej i łączy się z dotkniętymi obszarami tętnic.

W niektórych przypadkach operację bajpasu wykonuje się na bijącym sercu lub bez otwierania klatki piersiowej, poprzez małe nacięcie i użycie sterowanych komputerowo ramion robotów. Operacja bypassu to skomplikowana procedura, po której pacjent spędzi jeszcze 2 dni pod nadzorem na oddziale intensywnej terapii. Wąż wentylacyjny będzie podłączony jeszcze przez kilka godzin, co ogranicza komunikację.

Po tygodniu pacjent może opuścić szpital, ale minie jeszcze kilka tygodni, zanim będzie mógł wrócić do pracy lub wykonywać tylko drobne czynności fizyczne.

Ryzyka i niebezpieczeństwa

Ponieważ Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych Gdy w większości przypadków zabieg jest otwarty, może wystąpić wiele komplikacji podczas zabiegu. Należą do nich: krwawienia, zaburzenia rytmu serca.

Mniej powszechne problemy to: zakażenie rany chirurgicznej; Utrata pamięci lub problemy z myśleniem (powinny ustąpić 12 godzin po operacji bajpasu); Niewydolność nerek; Udar mózgu; Zawał serca (gdy skrzep krwi pojawia się wkrótce po operacji).

Prawdopodobieństwo tych powikłań zależy od kondycji fizycznej pacjenta przed zabiegiem bajpasu. W rozmowie z lekarzem należy omówić z pacjentem poszczególne zagrożenia.

Jeśli operacja bypassu jest planowana od dawna i dobrze przygotowana, ryzyko wymienionych problemów powinno być niskie. Nagła operacja z wykorzystaniem tej procedury jest znacznie bardziej ryzykowna lub jeśli pacjent ma we krwi inne leki. Dodatkowe choroby, takie jak rozedma płuc, choroba nerek, cukrzyca czy zablokowane tętnice w nogach, również zwiększają ryzyko powikłań.