Zawiera składnik aktywny Cefamandol jest antybiotykiem należącym do farmaceutycznej kategorii cefalosporyn. Lek cefamandol należy do drugiej generacji cefalosporyn. Lek wyróżnia się przede wszystkim właściwościami bakteriobójczymi. To znaczy, że zabija bakterie.
Co to jest cefamandol?
Lek cefamandol jest stosowany głównie w leczeniu chorób zakaźnych wywoływanych przez określone bakterie. Dla skuteczności cefamandolu kluczowe znaczenie ma to, aby zaangażowane patogeny były wrażliwe na substancję czynną.
Zasadniczo działanie leku wynika z jego działania bakteriobójczego. Podobnie jak wiele innych leków z tej samej grupy składników aktywnych, cefamandol również wpływa na tworzenie ścian komórkowych bakterii.
W większości przypadków lek będzie podawany pozajelitowo. Przyjmując substancję czynną należy zauważyć, że mogą pojawić się różne niepożądane skutki uboczne. W niektórych przypadkach, na przykład nudności lub podrażnienie skóry w miejscu wstrzyknięcia.
W niektórych przypadkach synonimy są również używane dla produktu leczniczego cefamandol Cefamandolum, Cefamandolnafat lub Cefamandoli nafas używany.
Substancja czynna cefamandol jest obecnie dostępna na rynku farmaceutycznym wyłącznie w postaci roztworu do iniekcji. Jest sprzedawany pod nazwą handlową Mandokef®. W Szwajcarii lek został dopuszczony do użytku farmaceutycznego od 1978 roku. W lekach substancja czynna występuje w postaci cefamandolnafatu. Ta substancja jest zwykle białym proszkiem, który jest szybko rozpuszczalny w wodzie.
Efekt farmakologiczny
Substancja lecznicza cefamandol charakteryzuje się charakterystycznym mechanizmem działania, dzięki czemu nadaje się do zwalczania wrażliwych patogenów. Ponieważ Cefamandol jest antybiotykiem, składnik aktywny jest skierowany przede wszystkim na zarazki bakteryjne, które powodują pewne choroby zakaźne.
Podobnie jak inne rodzaje cefalosporyn, cefamandol ma przede wszystkim działanie bakteriobójcze, czyli zabija określone bakterie. Mechanizm działania opiera się na zaburzeniu tworzenia ścian komórkowych bakterii. Ponieważ budowa nowych ścian komórkowych jest podstawowym elementem podziału i namnażania komórek bakteryjnych. Kiedy cefamandol interweniuje w tym procesie, bakterie nie są już w stanie dzielić się bez błędów. W ten sposób stabilna struktura ścian komórkowych nie jest możliwa, zamiast tego bakterie giną.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Ze względu na swoje spektrum działania lek cefamandol nadaje się do farmakoterapii różnych chorób zakaźnych. Ponieważ cefamandol jest antybiotykiem, działa przede wszystkim przeciwko niektórym typom bakterii i zakażeniom, które z nich wynikają.
Zasadniczo cefamandol wykazuje dobrą skuteczność przeciwko tak zwanym patogenom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim. Cefamandol jest antybiotykiem beta-laktamowym i jest szczególnie skuteczny przeciwko gronkowcom, Proteus mirabilis i Haemophilus influenzae.
Cefamandol leku należy zawsze dawkować zgodnie z informacją o produkcie. W większości przypadków substancję czynną podaje się pozajelitowo, tj. Domięśniowo lub dożylnie.
Zagrożenia i skutki uboczne
W trakcie lub po zakończeniu leczenia cefamandolem może wystąpić wiele niepożądanych działań niepożądanych i innych dolegliwości. Jednak różnią się one w zależności od osoby i różnią się stopniem nasilenia. Ponadto nie wszyscy pacjenci odczuwają skutki uboczne.
W ramach terapii substancją czynną cefamandolem mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak reakcje nadwrażliwości, wymioty i nudności. Ponadto niektórzy pacjenci skarżą się na bóle głowy i zawroty głowy oraz miejscowe wysypki skórne w miejscu wstrzyknięcia.
Substancja czynna cefamandol może również upośledzać czynność wątroby i krzepnięcie krwi. Należy zauważyć, że w zasadzie podczas terapii antybiotykiem cefamandolem nie wolno spożywać alkoholu. Spożycie alkoholu w połączeniu z cefamandolem może wywołać reakcje nietolerancji, które w pewnych okolicznościach mogą prowadzić do poważnych komplikacji.
Ponadto przepisując Cefamandol należy zauważyć, że istnieją różne przeciwwskazania, w przypadku których należy unikać przyjmowania substancji czynnej. Na przykład antybiotyków nie należy podawać, jeśli w przeszłości wystąpiły reakcje nadwrażliwości na lek lub inne leki z tej samej grupy substancji czynnych. Pełne informacje na ten temat można znaleźć w specjalistycznej informacji dotyczącej leku.
Należy również zauważyć, że substancja czynna cefamandol wchodzi w interakcje z niektórymi innymi substancjami. Tak jest na przykład w przypadku alkoholu. Ponadto obserwacje wskazują, że substancja czynna cefamandol wchodzi w interakcje z różnymi innymi lekami. Należą do nich na przykład probenecyd, niektóre leki przeciwzakrzepowe i inne rodzaje antybiotyków. Jeśli w trakcie leczenia wystąpią niepożądane skutki uboczne, należy szybko poinformować lekarza.
.jpg)
