Ceftazydym należy do grupy substancji czynnych antybiotyków. Lekarstwo jest częścią cefalosporyn trzeciej generacji.
Co to jest Ceftazydym?
Z ceftazydymem, zwanym także Ceftazidinum nazywany, to antybiotyk. Pochodzi z trzeciej generacji cefalosporyn, które z kolei należą do antybiotyków beta-laktamowych i są stosowane w leczeniu ostrych i przewlekłych infekcji.
Antybiotyk zapobiega rozwojowi bakterii w nienaruszonej ścianie komórkowej i zapewnia jej przepuszczalność. W ten sposób lek stymuluje śmierć szkodliwych bakterii.
Efekt farmakologiczny
Podstawą działania ceftazydymu jest zaburzenie syntezy ściany komórkowej bakterii. W rezultacie zarazki nie są już w stanie zbudować nienaruszonej ściany komórkowej. To z kolei powoduje przepuszczalność ściany komórkowej, aw dalszym przebiegu tego procesu powoduje śmierć bakterii chorobotwórczych.
Podczas tego procesu ceftazydym przylega do specjalnych białek wewnątrz komórek. Penicyliny również mogą się z nimi wiązać. Podobnie jak cefotaksym cefalosporyny, ceftazydym działa szeroko na bakterie Gram-ujemne. Ponadto antybiotyk jest uważany za skuteczny przeciwko patogenom Pseudomonas aeruginosa i Burkholderia pseudomallei. Ten ostatni jest odpowiedzialny za chorobę tropikalną melioidozę (pseudo-smark). Jednak w przeciwieństwie do cefotaksymu, ceftazydym ma słabsze działanie na bakterie Gram-dodatnie. Jego pozytywny wpływ na paciorkowce i gronkowce jest ograniczony.
Ceftazydym działa w postaci proszku. Jest on podawany pacjentowi w postaci wstrzyknięcia lub wlewu. Biodostępność ceftazydymu wynosi około 91 procent. Dziesięć procent antybiotyku wiąże się z białkami osocza we krwi. Okres półtrwania w osoczu wynosi średnio 90 procent. 90 do 96 procent ceftazydymu jest wydalane z organizmu przez nerki.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Ceftazydym może być stosowany w leczeniu wielu różnych zakażeń bakteryjnych. Przede wszystkim dotyczy to zapalenia płuc, które występuje w szpitalu. Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, mukowiscydoza, przewlekłe zapalenie ucha środkowego związane z tworzeniem się ropy, infekcje kości i stawów, powikłane infekcje dróg moczowych, złośliwe stany zapalne ucha zewnętrznego oraz ciężkie infekcje skóry, mięśni i ścięgien jako dalsze wskazania .
Ceftazydym jest również odpowiedni do leczenia zakażeń krwi (posocznica), zapalenia otrzewnej (zapalenie otrzewnej) po przemyciu krwi, powikłanych infekcji brzucha i gorączki spowodowanej brakiem krwinek neutrofilowych. Ceftazydym może być również przydatny jako środek zapobiegawczy przeciwko infekcjom dróg moczowych poprzez chirurgiczne usunięcie męskiej prostaty (gruczołu krokowego) przez cewkę moczową.
Oprócz dorosłych pacjentów i dzieci ceftazydymem można również leczyć niemowlęta. Ponieważ ceftazydym jest odpowiedni tylko do leczenia niektórych patogenów, niektórych rodzajów infekcji nie można leczyć antybiotykiem. Stosowanie cefalosporyny uznaje się za uzasadnione tylko wtedy, gdy patogen jest z dużym prawdopodobieństwem sklasyfikowany jako wrażliwy na czynnik.
Zagrożenia i skutki uboczne
Podobnie jak w przypadku innych antybiotyków, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem ceftazydymu.Jednak nie u każdego pacjenta. Na przykład alergie na te cefalosporyny są znacznie rzadsze niż po zażyciu penicyliny. Rzadko odnotowuje się również alergie krzyżowe na penicyliny.
Ogólnie uważa się, że ceftazydym jest dobrze tolerowany. Jednak u niektórych osób może wystąpić stan zapalny lub niedrożność naczyń krwionośnych podczas podawania dożylnego oraz stan zapalny i ból po wstrzyknięciu ceftazydymu do mięśnia.
Ponadto możliwy jest nadmiar płytek krwi i niedojrzałych krwinek, wysypka podobna do pokrzywki, niedobór krwinek obojętnochłonnych, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, bóle głowy, zawroty głowy, swędzenie, gorączka i brak płytek krwi. W rzadkich przypadkach istnieje ryzyko zapalenia nerek lub nawet ostrej niewydolności nerek.
Nie należy podawać ceftazydymu, jeśli pacjent jest nadwrażliwy na substancję czynną lub inne cefalosporyny. To samo dotyczy wcześniejszego wstrząsu alergicznego na penicylinę, karbapenem lub monobaktam.
Dane dotyczące wpływu ceftazydymu na ciążę są ograniczone. Doświadczenia na zwierzętach nie wykazały żadnych szkodliwych skutków. Jednak ceftazydym jest przepisywany kobietom w ciąży tylko wtedy, gdy nie ma innej opcji. Preparat można podawać w okresie karmienia piersią, gdyż nie ma obaw o negatywny wpływ na dziecko.
Podając ceftazydym, ze względu na szkodliwe interakcje należy zwrócić uwagę, aby nie mieszać go z roztworami alkalicznymi o pH powyżej 7,5. Ponadto należy unikać mieszania ceftazydymu i antybiotyków aminoglikozydowych. Przyjmowanie tych dwóch leków wiąże się z ryzykiem negatywnego wpływu na czynność nerek.
