Stopa Charcota

Z Stopa Charcota stanowi rzadką, specjalną postać stopy cukrzycowej, która prowadzi do zmiękczenia kości, która ostatecznie pęka pod wpływem normalnego obciążenia.

Co to jest stopa Charcota?

Po pierwsze, w stopie gromadzi się płyn. Ten obrzęk objawia się obrzękiem lub zaczerwienieniem. Jednak pacjent rzadko odczuwa ból, co jest spowodowane uszkodzeniem nerwów.
© Aksana - stock.adobe.com

Pod stopą Charcota lub jedną Artropatia Charcota Cierpią przede wszystkim diabetycy. 95 procent wszystkich pacjentów to osoby z cukrzycą.

Stopa Charcota jest rzadko występującą specjalną postacią stopy cukrzycowej. W tej chorobie jedna lub więcej kości stopy ulega stopniowemu zmiękczeniu, co ostatecznie prowadzi do złamania kości, mimo że stopa jest narażona tylko na normalne obciążenia.

Francuski neurolog i patolog Jean-Martin Charcot (1825-1893) nadał jej nazwę stopie Charcota. Jednak pierwszą osobą, która opisała tę chorobę, był brytyjski lekarz Herbert William Page w 1881 roku. Istnieją inne nazwy stopy Charcota Neuroartropatia lub Osteoartropatia neuropatyczna cukrzycowa (DNOAP).

przyczyny

Jak powstaje stopa Charcota, nie zostało jeszcze dokładnie określone. Warunkiem koniecznym dla neuroartropatii jest utrata wrażliwości na ból stóp. Choroba jest zwykle wywoływana przez urazowe uszkodzenie szkieletu.

Istnieją dwie teorie na temat pochodzenia stopy Charcota. Oto teoria neurowaskularna i neurotraumatyczna. Zgodnie z teorią układu nerwowo-naczyniowego zaburzenia nerwowe prowadzą do zwiększonego przepływu krwi i bardziej rozległej resorpcji kości.

Z drugiej strony, w teorii neurotraumatycznej utrzymuje się pogląd, że powtarzające się drobne urazy powierzchni stawów są spowodowane przeciążeniem, ponieważ brakuje odczuwania bólu. Prowadzi to do zwiększonego niszczenia kości.

Osoby dotknięte stopą Charcota są prawie zawsze diabetykami. Jednak w rzadkich przypadkach stan może mieć również inne przyczyny. Należą do nich wrodzone lub nabyte neuropatie, w których upośledzona jest percepcja bólu, a także choroby, takie jak jamistość rdzenia, trąd, kiła czy rozszczep kręgosłupa.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy stopy Charcota obejmują kilka etapów. Po pierwsze, w stopie gromadzi się płyn. Ten obrzęk objawia się obrzękiem lub zaczerwienieniem. Jednak pacjent rzadko odczuwa ból, co jest spowodowane uszkodzeniem nerwów.

Jeśli na tym etapie uda się złagodzić stopę Charcota, zmiękczenie kości ustąpi, co trwa od dwóch do trzech miesięcy. Po sześciu do dwunastu miesiącach stopa Charcota całkowicie się cofnęła. Jeśli jednak normalne obciążenie stopy będzie się utrzymywać, prowadzi to do dalszej utraty masy kostnej. Ostatecznie kość całkowicie się zapada.

Jeśli złamanie kości pojawi się w śródstopiu, początkowo prowadzi to do rozwoju płaskiej stopy. W dalszym przebiegu formowana jest kołysząca się stopa. Jeśli dojdzie do uszkodzenia kostki, istnieje ryzyko, że przewodnik całkowicie się zniesie. Następnie pacjent porusza się po wewnętrznej lub zewnętrznej kostce. Punkty nacisku wychodzą z niewspółosiowości, które następnie powodują pęcherze lub otwarte przestrzenie.

W rezultacie istnieje ryzyko przedostania się do organizmu zarazków, które mogą prowadzić do poważnych infekcji. W ciężkich przypadkach może to nawet zagrozić życiu pacjenta. W skrajnych przypadkach można zaobserwować bezbolesne przebijanie fragmentów kości przez skórę. Stopa Charcota rzadko występuje na obu stopach.

Diagnoza i przebieg

Ponieważ osoby dotknięte chorobą początkowo nawet nie zauważają stopy Charcota, idą do lekarza późno. Pierwszą rzeczą, jaką zrobi lekarz, jest dokładne zbadanie stopy, która zwykle jest już opuchnięta i zaogniona. Jednak infekcja, taka jak róża rany, zwykle nie występuje.

Często stopa jest zdeformowana, zaczerwieniona i rozgrzana. Nierzadko zdarza się, że lekarz rozpoznaje otwarte rany po wypukłościach kości. Jeśli są ropne rany, zwykle można je bezboleśnie zbadać za pomocą narzędzi chirurgicznych. Lekarz ma do dyspozycji kilka metod badania, które pozwalają na dokładną diagnozę.

Obejmują one zdjęcia rentgenowskie, tomografię komputerową (CT) i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Scyntygrafia białych krwinek może być również wymagana, aby wykluczyć zapalenie kości i szpiku (zapalenie szpiku kostnego). W przypadku podejrzenia zaburzeń krążenia wykonuje się dodatkowe badania naczyniowe.

Stopa Charcota może mieć poważne konsekwencje dla pacjenta, ponieważ początkowo nie zauważa on złamania kości. Jeśli pacjent nie jest już w stanie wstać, grożą powikłania, takie jak otwarte wrzody. Nawet po pomyślnym wygojeniu stopy Charcota osoba dotknięta chorobą musi przejść badania lekarskie do końca życia, ponieważ zawsze istnieje ryzyko ponownego wystąpienia neuroartropatii.

Komplikacje

W przypadku stopy Charcota osoba dotknięta chorobą może doznać złamania stopy nawet przy bardzo niewielkich obciążeniach. Powoduje to wyjątkowo silny ból i ograniczoną mobilność. Z reguły pęknięcie nie występuje bezpośrednio. Na początku stopa wykazuje tylko obrzęk i zaczerwienienie, a także może być bolesna.

W niektórych przypadkach ból może być całkowicie nieobecny z powodu uszkodzenia nerwów. Ponadto następuje postępujący rozpad kości i narastający ból. Podobnie pacjent nie może już dłużej obciążać stopy. Ma to negatywny wpływ na jakość życia.

Zabieg ma na celu przede wszystkim odciążenie stopy. Może to prowadzić do znacznych ograniczeń w życiu codziennym. W ciężkich przypadkach wokół stopy zakłada się również opatrunek gipsowy. Ponadto należy zastosować leczenie przyczynowe, które leczy cukrzycę.

Z reguły nie ma szczególnych komplikacji ani skarg. Cukrzycę można leczyć stosunkowo dobrze. W najgorszym przypadku stopę Charcota należy amputować, jeśli uszkodzenie nie jest już odwracalne. Stopa Charcota nie wpływa na samą długość życia.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli stopa jest opuchnięta lub zaczerwieniona, może to być stopa Charcota. Jeśli objawy te nie ustąpią najpóźniej po tygodniu, wymagana jest konsultacja lekarska. W przypadku ograniczenia ruchomości lub złamania kości należy natychmiast wezwać lekarza. Jeśli najpóźniej do tego czasu nie zostanie udzielone żadne leczenie, mogą wystąpić bolesne punkty ucisku, nierówności i infekcje - nagłe przypadki medyczne, które należy natychmiast leczyć.

Po pobycie w szpitalu, w zależności od stopnia zaawansowania stopy cukrzycowej, wymagana jest długotrwała fizjoterapia. Osoby, które cierpią psychicznie z powodu nagłego ograniczenia ruchu, mogą również skonsultować się z terapeutą. Na stopę Charcota cierpią głównie diabetycy i pacjenci z neuropatiami, trądem, kiłą lub chorobami rdzenia kręgowego.

Jeśli należysz do tych grup ryzyka, najlepiej, aby znaki ostrzegawcze zostały natychmiast wyjaśnione przez odpowiedzialnego lekarza i poddane leczeniu bezpośrednio na miejscu. Oprócz lekarza pierwszego kontaktu można również skonsultować się z diabetologiem lub specjalistą w sprawie danego objawu. W przypadku ciężkiego przebiegu, w każdym przypadku należy powiadomić lekarza ratunkowego.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Ostra stopa Charcota jest klasyfikowana jako nagły wypadek medyczny. Dlatego do leczenia konieczna jest opieka szpitalna u specjalisty, który całkowicie odciąży ciśnienie. We wczesnej fazie obrzęku całkowita ulga trwa trzy miesiące. W przypadku drobnych włamań warto założyć specjalne obuwie.

Czasami stosuje się urządzenia odciążające, takie jak ortezy z podwójną skorupą, dzięki czemu kość jest ponownie wzmocniona i nie ma niewspółosiowości. Po ostrej fazie stopie zakłada się odpowiednio przystosowany opatrunek gipsowy lub sztywny plastikowy bandaż. Następnie zakłada się specjalny but ortotyczny.

Ważne jest również, aby znormalizować metabolizm cukrów poprzez odpowiednie leczenie cukrzycy. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja, a nawet amputacja dotkniętej stopy. Pacjent otrzymuje ortezę podudzia, którą można nosić z butem ortotycznym.

Perspektywy i prognozy

W większości przypadków stopę Charcota można dobrze leczyć, jeśli leczenie zostanie przeprowadzone wcześnie, a osoba dotknięta chorobą zmieni swoją sytuację. Jest to szczególnie konieczne w leczeniu cukrzycy, ponieważ stopa Charcota jest wywoływana przez tę chorobę podstawową.

Stopa Charcota otrzymuje pomoc medyczną w nagłych wypadkach. Aby złagodzić objawy, pacjenci są uzależnieni od różnych protez lub podeszew. W ciężkich przypadkach konieczne są również amputacje lub inne zabiegi chirurgiczne. Przebieg tutaj zależy w dużej mierze od dokładnego stopnia zaawansowania choroby. Dlatego terapię należy rozpocząć bardzo wcześnie, aby uniknąć możliwych powikłań.

Jeśli stopa Charcota nie jest leczona, stopa może całkowicie obumrzeć, podczas gdy inne obszary ciała są zwykle dotknięte stanem zapalnym i infekcjami. Dla osób dotkniętych chorobą ta zawsze ma poważne ograniczenia w poruszaniu się i znacznie obniżoną jakość życia.

Jednak stopy Charcota można uniknąć poprzez regularne badania lekarskie. Jeśli dana osoba zmieni dietę i prawdopodobnie zmniejszy nadwagę, choroba może się pozytywnie rozwinąć.

zapobieganie

Ponieważ stopa Charcota jest głównie spowodowana cukrzycą, zapobieganie nie jest łatwe. Ważne są regularne wizyty kontrolne u lekarza.

Opieka postpenitencjarna

Jeśli leczenie podstawowe przez lekarza zostało zakończone, pacjent ze stopą Charcota powinien nie tylko przestrzegać zasad postępowania leczącego diabetologa, aby uniknąć dalszych komplikacji w przyszłości, ale także aktywnie uczestniczyć w dalszej opiece i zapobieganiu jego problemowi zdrowotnemu. Dobra kontrola poziomu cukru we krwi jest niezbędna, aby uniknąć dalszych objawów choroby.

Jeśli deformacja stopy jest bardzo ciężka, pacjent ma możliwość zakupu specjalnych butów ortopedycznych (szytych na miarę). Chronią one stopę przed dalszymi uszkodzeniami (koszty należy wcześniej uzgodnić z kasą chorych). Należy również zasięgnąć opinii specjalisty w zakresie stóp Charcota.

W ramach dalszej kontroli pacjent powinien zawsze uważnie przyglądać się swoim stopom podczas codziennej pielęgnacji, aby móc wcześnie zauważyć zmiany i zareagować w razie potrzeby. Szczególną uwagę należy zwrócić na punkty nacisku i urazy. Dobre krążenie krwi w stopach uzyskuje się, gdy dana osoba wykonuje „gimnastykę stóp” boso: wstawanie, chodzenie, obracanie stóp i obciążanie ich.

Powinieneś także rozważyć skorzystanie z usług profesjonalnego dostawcy pielęgnacji stóp. Zainwestowane tutaj pieniądze są warte zachodu, ponieważ wyszkoleni specjaliści nie tylko optymalnie dbają o stopy, ale także wprawnym okiem rozpoznają, czy, a jeśli tak, to jakie zmiany zaszły w stopach.

Możesz to zrobić sam

Ostra stopa Charcota jest nagłym przypadkiem medycznym i musi być natychmiast leczona przez specjalistę. Chorzy powinni natychmiast udać się do szpitala.

Jednym z najważniejszych sposobów samopomocy jest wczesne wykrycie choroby i poddanie się leczeniu. Na początku choroby zwykle występuje tylko pozornie nieszkodliwe gromadzenie się płynu na stopie. Osoba zainteresowana często nie zauważa więcej niż zaczerwienienie lub obrzęk.

Jeśli zaburzenie zostanie rozpoznane i leczone na tym etapie, zmiękczenie kości zwykle całkowicie ustępuje w ciągu ośmiu do dwunastu tygodni. Dlatego osoby z grup ryzyka powinny zawsze niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli zauważą obrzęk w okolicy stopy, nawet jeśli wygląda on nieszkodliwie.

W szczególności chorzy na cukrzycę należą do grup ryzyka. Jednak w rzadkich przypadkach stopa Charcota tworzy się również po chorobach zakaźnych, takich jak kiła. Diabetycy pomagają sobie najlepiej, walcząc z chorobą podstawową. W przypadku cukrzycy typu 2 oznacza to zazwyczaj całkowitą zmianę stylu życia. Ważne jest, aby zmniejszyć istniejącą nadwagę. Ponadto prawie zawsze konieczna jest zmiana nawyków żywieniowych oraz włączenie sportu i regularnych ćwiczeń do codziennej rutyny.

W przypadku ostrej choroby wszystkie środki odciążające stopę, które zalecił lekarz prowadzący, muszą być ściśle przestrzegane. Tylko w ten sposób istnieje szansa, że ​​zmiękczone kości wyzdrowieją, a stopa ponownie się zagoi.