Wyjaśniamy, czym jest Prawo Pozytywne i jakie są jego główne cechy. A także jakie są gałęzie tego prawa.
Czym jest prawo pozytywne?
Zasadniczo prawo pozytywne nazywa się spisanym korpusem prawaczyli do zbioru normy prawne ustanowione przez organ ustawodawczy i zawarte w konstytucji narodowej lub kodeksie norm (nie tylko ustaw, ale wszelkiego rodzaju norm prawnych).
Prawo pozytywne, w przeciwieństwie do prawa naturalnego (nieodłączne w istota ludzka) lub zwyczaju (ustanowionego zwyczajem), przestrzega zatem paktu społeczno-prawnego ustanowionego przez społeczności to samo dla ich regulacji i wykonywania pokój, ponieważ prawa są pisane i zatwierdzane suwerennie.
Ten rodzaj prawa reguluje przeprowadzić obywatela, wydajność organów Stan: schorzenie i wolności prywatne, czyli tworzą ramy współistnienie, z sprawiedliwość i rozwiązywanie problemów niezbędnych do życia w społeczeństwo. Prawa te pozostają w mocy, dopóki nie zostaną uchylone przez nowe ramy prawne lub odrzucone decyzją ludu i suwerenności.
Można więc mówić o dwóch formach prawa pozytywnego: obecnie obowiązującej i nieobowiązującej. Pierwsza działa zgodnie z tym, co już zostało powiedziane, druga stanowi historię prawną narodu lub grupy. Do tego można dodać historię prawną kultura do której należy społeczność.
Charakterystyka prawa pozytywnego
Po pierwsze, prawo pozytywne to system norm przymusu, czyli takich, które można wykorzystać do zmuszenia innych do określonego działania. Podstawową funkcją państwa, rozumianą w ten sposób, jest zapewnienie przestrzegania tych norm, m.in monopol z przemoc (represje, organy prawne itp.).
Z drugiej strony, każda pozytywna regulacja musi być napisana, opublikowana i rozpowszechniona w społeczności, którą kieruje, czyli musi być znana publicznie. Prawo nie może być przestrzegane, jeśli nikt go nie zna, a do tego istnieją fizyczne nośniki, na których drukowane i rozpowszechniane są przepisy prawne: konstytucje, różnego rodzaju kodeksy, rozporządzenia itp.
I wreszcie, prawo pozytywne nie jest ostateczne: ciągle się zmienia, przebudowuje, aktualizuje i dostosowuje do rzeczywistości prawnej i społecznej społeczności, które reguluje. Historia prawa pozytywnego jest także w pewnym sensie historią potrzeb prawnych obywateli.
Gałęzie prawa pozytywnego
Prawo pozytywne dzieli się głównie na dwie kategorie lub gałęzie: Prawo publiczne Y prawo prywatne. Podział ten pochodzi z czasów starożytnego Rzymu i opiera się na rozróżnieniu spraw z życia prywatnego osoby, a sprawy życie Państwo publiczne. Każdy stok ma swoje własne odgałęzienia, które są szczegółowo opisane poniżej:
Gałęzie prawa publicznego:
- Prawo konstytucyjne. Kto organizuje władzę publiczną, władzę państwa i jego relacje z obywatelami.
- Prawo administracyjne. Ten dotyczący kierownictwo aktywów i zasobów państwa.
- Prawo karne. Ten, który reguluje sposób, w jaki państwo będzie represjonować i karać działania, które: ryzyko ramy współżycia społecznego przewidziane w Konstytucji i jej różnych kodeksach.
- Międzynarodowe prawo publiczne. Ten, który rządzi i reguluje stosunki między różnymi państwami, które istnieją w danym regionie geograficznym (którym może być cały świat).
- Prawo kościelne. Ten, który rządzi relacją między instytucje religijne i państwowe.
Gałęzie prawa prywatnego:
- Prawo cywilne. Ten, który reguluje prywatne relacje między ludźmi, ich prawa, wolności, ojcowie oraz przeniesienie majątku dziedzicznego.
- Prawo komercyjne. Ten, który reguluje transakcje i wymianę towarów i usług.
- Prawo pracy. Ten, który rządzi relacjami w pracy, czyli wzorami i pracownicy.
- Prawo wiejskie. Ten, kto reguluje sprawy pola i produkcji jedzenie.