• Czym są czynniki biotyczne i abiotyczne?
• Czynniki biotyczne i przykłady
• łańcuchy pokarmowe
• Czynniki abiotyczne i przykłady
• Związek między czynnikami biotycznymi i abiotycznymi

Wyjaśniamy, czym są czynniki biotyczne i abiotyczne, jak są ze sobą powiązane i różne przykłady. Ponadto, jakie są łańcuchy pokarmowe.

Na środowisko składają się czynniki biotyczne i abiotyczne oraz ich relacje.

Czym są czynniki biotyczne i abiotyczne?

Fakty Biotyka Tak abiotyczny to dwa główne elementy badane przez ekologia, czyli dyscyplina naukowa, która jest dedykowana ekosystemy Aby zrozumieć, jak budowane są relacje między życie i obojętne elementy, które go otaczają.

Czynniki biotyczne są więc tymi istoty żywe które zamieszkują ekosystem, żywiąc się nim, rozmnażając się i z kolei służąc jako pokarm dla innych gatunków. Wręcz przeciwnie, czynniki abiotyczne to te, które mają swój początek w materii obojętnej, czyli są zbiorem materiałów chemicznych i sił fizycznych, które tworzą ekosystem i wywierają określony określony wpływ na istoty żywe.

Wszystkie ekosystemy składają się z tych dwóch rodzajów czynników, między którymi utkane są mniej lub bardziej złożone relacje, które składają się na środowisko. The istota ludzka Nie jest zwolniony z tego typu relacji, chociaż różni się od pozostałych zwierząt tym, że ma psychiczne i technologiczne narzędzia do modyfikowania środowiska, zamiast nieodwracalnie do niego dostosowywać się, jak robią to inne. gatunek w ich siedliska poszczególny.

Czynniki biotyczne i przykłady

Czynniki biotyczne charakteryzują się chęcią przetrwania.

Termin „czynniki biotyczne” odnosi się w istocie do Fauna flory i funkcji ekosystemu, czyli ogółu gatunków podłogi, grzyby Tak Zwierząt. Możesz również dołączyć mikroorganizmy (mikroflora i mikrofauna), w zależności od poziomu szczegółowości badania ekosystemu.

Te czynniki biotyczne charakteryzują się chęcią przetrwania, to znaczy: organizmy które walczą o zachowanie wewnętrznego porządku i kontynuacji istnienia oraz o zdolność do reprodukcji, to znaczy o wrodzoną skłonność do tworzenia większej liczby nowych osobników gatunku. W ten sposób różne gatunki żywych istot, które dzielą siedlisko, są w ciągłym ruchu konkurencja za zasoby dostępne dla pożywienia i poszukiwanie ochrony przed żywiołami naturalnymi (takimi jak deszcz, zimno czy upał).

Z tego powodu wiele gatunków podejmuje ciągłe wysiłki, aby kontrolować niezbędne zasoby, czy to pożywienie, terytorium, wodę, czy płodne samice do rozmnażania. reprodukcja, które są sporne zarówno z innymi gatunkami (konkurencja międzygatunkowa), jak iz innymi osobnikami własnego gatunku (konkurencja wewnątrzgatunkowa).

Jednocześnie wiele gatunków buduje więzy współpracy i wzajemnej pomocy, zwane relacjami kooperacyjnymi (międzygatunkowymi i wewnątrzgatunkowymi): mutualizm, w którym korzyści odnoszą zarówno osobniki, jak i gatunki; ten komensalizm, w którym dzielą się zasobami, nie wyrządzając sobie szczególnej szkody ani nie przynosząc sobie nawzajem korzyści; i symbioza, w którym współpracują tak ściśle, że ich przetrwanie jest uzależnione od siebie.

Przykładami czynników biotycznych są:

• Zwierząt: Gadyryba, ptaki, ssaki, robaki, gąbki, szkarłupnie i wiele innych.
• Oba mikroorganizmy wielokomórkowy Co jednokomórkowy, Jak na przykład bakteria, łuki i pierwotniaki.
• Plankton mórz: zooplankton (zwierzęcy) i fitoplankton (warzywo).
• The grzyby Tak drożdżezarówno na wolności, jak i pasożyty.
• Gatunki roślin: drzewa, krzewy, rośliny, winorośl, trawy, glony i wiele innych.

łańcuchy pokarmowe

Organizmy heterotroficzne mogą być roślinożerne i żywić się roślinami.

Konkurencyjne relacje między żywymi istotami są złożone i prowadzą do wymiany Materia i energia między różnymi gatunkami. To jest materiał to, co tworzy ciało żywej istoty, jest przyswajane przez inną, gdy się nim żywi, tak jak to się dzieje drapieżniki połykając i trawiąc zdobycz. Ponadto, gdy te ostatnie umierają, materia ich ciał jest asymilowana przez rozkładające się gatunki, a tym samym powraca do obiegu.

W zależności od miejsca, jakie gatunek zajmuje w tym cyklu transmisji materii, zwany także łańcuch pokarmowy zarówno łańcuch pokarmowy, możemy wyróżnić trzy zestawy żywych istot:

• Organizmy produkujące zarówno autotrofy. Ci, którzy potrafią wytwarzać własne pożywienie z elementów nieorganicznych, takich jak woda, światło słoneczne lub elementy uziemione. W tej grupie znajdują się gatunki roślin i kilka innych organizmów autotroficznych, z których powstaje materia organiczna, przekształcając na swoją korzyść materię nieorganiczną.
• organizmy konsumpcyjne zarówno heterotrofy. Te, które nie mogą wytwarzać pożywienia z elementów nieorganicznych, ale muszą spożywać materię organiczną innych żywych istot. Te, które zużywają materię organiczną organizmów produkujących, są znane jako roślinożercy lub pierwotni konsumenci; natomiast te, które konsumują materię organiczną konsumentów pierwotnych (i innych rodzajów konsumentów) są znane jako mięsożercy lub wtórni konsumenci. Na przykład: jeleń jest głównym konsumentem, ponieważ żywi się liśćmi i łodygami; podczas gdy pantera żywi się jeleniem i dlatego jest drugim konsumentem. Między jednym a drugim mogą znajdować się również inni odbiorcy pośredni.
• rozkładające się organizmy lub detrytofagi.Te, które żywią się materią organiczną producentów i konsumentów, ale gdy już umrą, a ich organizm rozpoczyna proces rozkładu. Detrytofagi są odpowiedzialne za recykling materii organicznej z powrotem do obiegu życia, ponieważ nie tylko żywią się ciałami zmarłych istot, ale także rozkładają je na prostsze substancje, które producenci lub autotrofy wykorzystują na swoją korzyść (czyli nawóz organiczny). .

Czynniki abiotyczne i przykłady

Czynniki abiotyczne nie żyją własnym życiem, ale są wykorzystywane przez żywe istoty.

Termin „czynniki abiotyczne” obejmuje bardzo zróżnicowany zestaw nieożywionych składników ekosystemu, takich jak Woda, powietrze, światło słoneczne, gazy z atmosfera lub mineralne składniki gleby. Te pierwiastki nie mają własnego życia, ale są niezbędne do egzystencji żywych istot, ponieważ są wykorzystywane przez producentów do wytwarzania materii organicznej: rośliny na przykład wykorzystują dwutlenek węgla, światło słoneczne i woda do produkcji Cząsteczki organiczne (cukry).

Ponadto czynniki abiotyczne w różny sposób wpływają na żywe istoty, zmuszając je do przystosowania się do środowiska. Zmiana temperatura w pory roku na przykład zimna pogoda zmusza drzewa do utraty liści, aby oszczędzać wodę w czasach słabego nasłonecznienia, a wiele zwierząt do gromadzenia zasobów do hibernować w najgorszym okresie pogodowym.

Czynniki abiotyczne można podzielić ze względu na ich charakter na dwie grupy:

• czynniki chemiczne. Te, które dotyczą budowy materii, takie jak woda, gazy powietrza (m.in. tlen, wodór, azot) oraz składniki mineralne gleby (m.in. wapń, żelazo, fosforany).
• czynniki fizyczne.Te, które dotyczą sił natury, ruchu i energii, takich jak światło słoneczne, temperatura otoczenia, zjawiska meteorologiczne (deszczgrad, śnieg) lub formy ulga grunt.

Oto przykłady czynników abiotycznych:

• Promieniowanie słoneczne, które zapewnia światło i ciepło na powierzchnię ziemi.
• Różne etapy wody w jej cykl hydrologiczny: lód, płynna woda, para wodna w atmosferze lub kropelki wody w opadzie.
• Temperatura otoczenia i ciśnienie atmosferyczne, które określają klimat który zmienia się cyklicznie w ciągu roku.
• Minerały gleby, różnego rodzaju skały i wypadki reliefowe.
• Przypływy spowodowane przyciąganiem Księżyca.

Związek między czynnikami biotycznymi i abiotycznymi

Czynniki abiotyczne warunkują formy adaptacji czynników biotycznych.

Czynniki biotyczne i abiotyczne są stale i ściśle powiązane. Z jednej strony elementy abiotyczne służą jako punkt wyjścia, aby biotyczne mogły się odżywiać, jak w przypadku żywienia autotroficznego, lub dla oddechowy, proces, w którym żywe istoty połykają użyteczne gazy dla swoich metabolizm, jak tlen.

Z drugiej strony, elementy naturalne kształtują formy przetrwania istot żywych, promując z ich strony reakcję adaptacyjną, czyli zmuszając je do ochrony przetrwania na różne sposoby lub do korzystania z dobrych czasów. Na przykład deszcz jest niezbędny dla życia roślin i chłodzenia środowiska, utrzymując stabilny klimat.

Tak więc w bardzo suchej porze żywe istoty muszą konkurować o dostępną wodę, co może wiązać się z migracją do bardziej wilgotnych obszarów geograficznych, a tym samym walką o terytorium z innymi gatunkami. Coś innego dzieje się w pustynie, którego stale suche środowisko sprzyja dostosowanie stworzeń, które z pokolenia na pokolenie rozwijają ciała i metabolizm zdolne do minimalizowania zużycia wody lub zatrzymywania rezerw tej substancji w środku.