geriatria

Plik geriatria jest złożonym i bardzo żywym obszarem medycyny. Tworzone są holistyczne diagnozy i koncepcje terapii, dostosowane do danej osoby. Ale co to jest termin „geriatria” i jakie obszary specjalistyczne obejmuje?

Co to jest geriatria?

Termin geriatria pochodzi z języka greckiego i opisuje Medycyna geriatryczna lub Geriatria. To doktryna chorób ludzi starszych. Wiek pacjenta geriatrycznego to ponad 70 lat. Podejmowana jest próba przywrócenia pacjentowi zdrowia i dobrego samopoczucia poprzez diagnozy. Trenuje się również niezależność i mobilność, a także witalność umysłową.

W wieku powyżej 80 lat pacjent geriatryczny jest leczony z powodu chorób wtórnych związanych z wiekiem i ewentualnych powikłań. Termin ten jest używany w dziedzinach chorób wewnętrznych, neurologii, ortopedii i psychologii. Ta gałąź medycyny zajmuje się głównie procesami normalnymi i patologicznymi, psychicznymi i fizycznymi.

Zabiegi i terapie

Medycyna geriatryczna to specjalistyczna dyscyplina medyczna zajmująca się różnymi chorobami występującymi w starszym wieku. Leczenie narządów będzie się nakładać, a jakość życia człowieka zostanie zachowana.

Lista chorób, które mogą być związane z wiekiem, jest długa. Ale nie każda choroba, na którą cierpi osoba starsza, jest chorobą starości. Miażdżyca tętnic, termin oznaczający stwardnienie tętnic, z którymi wiążą się zawały serca, udary i choroby zarostowe tętnic (np. Zakrzepica), jest jedną z najczęstszych chorób. Oczywiście przyczynia się do tego również niezdrowy styl życia.

Choroba zwyrodnieniowa stawów, zużycie stawów spowodowane nadmiernym stresem, objawia się bólem podczas ruchu. Konsekwencją tego są wysięk i deformacje stawów. Osteoporoza może być również decydującym czynnikiem w rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów. Jeśli gęstość kości jest zbyt niska, układ mięśniowo-szkieletowy, w tym przypadku ludzki szkielet, zapada się.

Leczenie geriatryczne obejmuje również cukrzycę, demencję, depresję związaną z wiekiem, raka i chorobę Parkinsona. W wyniku starzenia się pojawiają się tzw. Zespoły wieku, czyli kumulacja indywidualnych objawów, które pojawiają się od 60 roku życia. W geriatrii obejmuje to spadek inteligencji w wyniku otępienia, dysfunkcję mózgu z narastającym upośledzeniem zmysłów, niestabilność z wysokim ryzykiem upadków, nietrzymanie jelit i pęcherza moczowego oraz stopniowy rozkład płynu tkankowego (wysuszenie).

To połączenie utrudnia starszym osobom radzenie sobie z codziennymi sprawami życia codziennego. Przy pierwszych oznakach konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki i opracowanie planu terapii. Jeśli nie ma wczesnej terapii na tych etapach, nawet najmniejsze pogorszenie w fazie końcowej może oznaczać dekompensację (organizm pacjenta nie jest już w stanie zrekompensować nieprawidłowego funkcjonowania narządu). Wczesna rehabilitacja jest przeznaczona dla pacjentów, którzy nie kwalifikują się jeszcze do dalszej rehabilitacji. Jest to szczególnie częste u pacjentów z chorobami serca, po złamaniach, z przewlekłymi chorobami płuc i u pacjentów, którzy mieli krwotok mózgowy.

Pacjent jest objęty opieką lekarza, fizjoterapeuty lub terapeuty zajęciowego, logopedy, pomocy społecznej oraz przeszkolonego personelu pielęgniarskiego. Dostępne jest również wsparcie psychologiczne. Oprócz leków do leczenia bólu stosuje się również urządzenia ultradźwiękowe do obróbki cieplnej. System treningowy Galileo służy do zapobiegania upadkom, ale także do budowy mięśni i leczenia osteoporozy. Podając leki należy zwrócić uwagę, że ryzyko wystąpienia skutków ubocznych i skutków ubocznych jest szczególnie duże, ponieważ kilka leków musi być przyjmowanych w tym samym czasie w ciągu dnia.

Zespół naukowców sporządził listę leków, która zawiera listę potencjalnie niebezpiecznych leków. Tak zwana „lista Priscus” daje lekarzom i pacjentom możliwość sprawdzenia stosowanych leków. Ze względu na szerokie możliwości leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego geriatria ma wysoki priorytet w dzisiejszej opiece medycznej.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Diagnostyka i metody badań

Aby nie przeoczyć interakcji spowodowanych uszkodzeniem poszczególnych układów narządów, wprowadzono „ocenę geriatryczną”. Prowadzi lekarza krok po kroku przez badanie i ma na celu ułatwienie wyjaśnienia niejasnych objawów. Istnieją różne zestawy oceny, które można wykorzystać w domu, w przychodni, w szpitalu lub w domu opieki.

Kataloguje się mocne strony danej osoby, rozważa się potrzebę pomocy i, w razie potrzeby, opracowuje plan opieki dla ukierunkowanej interwencji.

Badanie rozpoczyna się od badania przesiewowego: za pomocą kwestionariusza wyszukuje się problemy ze wzrokiem i słuchem, analizuje się ruchomość rąk i nóg, omawia dietę, rejestruje ewentualne nietrzymanie moczu i dokumentuje stan emocjonalny pacjenta. Jeśli obszary problemowe są już rozpoznane podczas wstępnego przeglądu, następuje podstawowa ocena.

Ocena podstawowa służy do wyznaczenia wskaźnika Barthela (metoda oceny umiejętności codziennych). Przeprowadza się test pamięci według Folsteina (test mini-stanu psychicznego), test depresji według Yesavage, test mobilności według Tinettiego, test zegara i „Timed up and go test”. Test „timed up and go” sprawdza mobilność pacjenta i związane z tym ryzyko upadku. Test zegara jest używany głównie do wyjaśnienia możliwej demencji. Pomiar siły ręki i kwestionariusz społeczny są częścią oceny podstawowej.

Badanie przesiewowe trwa od pięciu do dziesięciu minut, natomiast ocena podstawowa może zająć ponad godzinę. Pacjent jest zazwyczaj przesłuchiwany przez lekarza lub przeszkolony personel niemedyczny. Pacjent może jedynie samodzielnie wypełnić kwestionariusz dotyczący depresji. Po wynikach oceny podstawowej omówiono konsekwencje terapeutyczne.