Korzeń owsa

Plik Korzeń owsa to prawie zapomniane warzywo korzeniowe, uprawiane od tysięcy lat. Jej liście są również jadalne. W smaku i zastosowaniu korzeń owsa jest bardzo podobny do salsefii ogrodowej. Inne nazwy to: Biały korzeń, Korzeń mleka, Fioletowa bródka, Habermark, Korzeń szpiku lub Ostryga.

Co powinieneś wiedzieć o korzeniu owsa

Korzeń owsa należy do rodziny słoneczników. Jego łacińska nazwa to Tragopogon porrifolius. Należy do rodzaju koziej bródki. Korzeń owsa kwitnie na fioletowo i rozprzestrzenia swoje nasiona jak mlecz na wietrze. Głównym warzywem jest długi korzeń palowy.

Osiąga długość do 30 cm i średnicę ok. 3,5 cm. Jej liście wyrastają z wierzchołków korzeni w postaci rozety i wizualnie przypominają pory. Pierwotnym domem korzenia owsa jest Morze Śródziemne. Tam był już uprawiany i uprawiany jako warzywo w starożytności. Długą tradycję uprawy potwierdzają pisemne zapisy. Ponad 2000 lat temu grecki przyrodnik i filozof Teofrast z Eresos opisał „tragopogon” jako pokarm. Na przestrzeni wieków ich uprawa rozprzestrzeniła się na Europę Środkową i Północną. W średniowieczu stało się popularnym warzywem również w Niemczech.

Od XVI do XVII wieku importowana z Hiszpanii salsefia ogrodowa zastąpiła rolniczą uprawę korzenia owsa. Oba warzywa korzeniowe są bardzo podobne pod względem wartości odżywczych, smaku i zastosowania w kuchni. Salsefia ogrodowa ma jednak bardziej wydajne kłącza i jest bardziej odporna na mróz. To sprawia, że ​​ich uprawa jest bardziej opłacalna. W przeciwieństwie do salsefii ogrodowej, korzeń owsa ma żółtawo-białą korę. Z powodu tej kremowej warstwy korka jest również nazywany białą salsefią, aby odróżnić ją od salsefii. Jego wielka zaleta: białego korzenia nie trzeba obrać. Jasna kora korzeni jest jadalna.

Ich mięso korzeniowe jest białe i - podobnie jak czarna salsefia - przechodzi przez rurki mleczne, które wydzielają lepki, mleczny sok. W powietrzu utlenia się i brązowieje. Obecnie korzeń owsa uprawiany jest w znacznym stopniu tylko w Anglii. Rolnictwo ekologiczne również odkryło na nowo tę starą roślinę uprawną i hoduje ją tu i ówdzie. Roślina dwuletnia rozwija kłącze z rozetą liści w pierwszym roku. Kwitnienie następuje w następnym roku. Łodygi kwiatowe osiągają wysokość 100-120 cm. Ponieważ jednak korzeń warzyw staje się zdrewniały i suchy w momencie rozpoczęcia kwitnienia, zbiory rozpoczynają się w październiku pierwszego roku.

Przy lekkim mrozie korzeń staje się słodszy. Dlatego korzenie owsa są nadal sprzedawane zimą. Smak zbliżony do salsefii czarnej. Jednak korzenie owsa nie zawierają asparaginy, co powoduje lekki posmak szparagów w czarnej salsefii ogrodowej. Zamiast tego korzeń owsa zawiera karotenoidy i ma słodko-orzechowo-gorzko-słodki smak buraka. Mleczny sok dodaje kolejnego smaku. Porównywany jest do smaku ostrygi. Stąd nazwa ostrygi.

Znaczenie dla zdrowia

Korzeń owsa zawiera wiele zdrowych wartości odżywczych. W języku alemańskim przekazano powiedzenie: „Habermark wzmacnia d 'Bube”. Szczególne znaczenie ma zawarta w niej inulina. To jest polisacharyd. Ten wieloskładnikowy cukier jest rozkładany w żołądku na fruktozę, czyli cukier owocowy.

W przeciwieństwie do glukozy, cukru gronowego, fruktoza prawie nie wpływa na poziom cukru we krwi. Dlatego korzeń owsa jest bardzo odpowiedni dla diabetyków i osób stosujących dietę dietetyczną. Korzeń owsa jest również bezglutenowy. Doskonale uzupełnia menu dla osób z nietolerancją glutenu. Spożycie korzenia owsa wspomaga tworzenie czerwonych krwinek, a wątroba jest lepiej odtruwana. Korzeń owsa może działać leczniczo na choroby pęcherza i pęcherzyka żółciowego, a także miażdżycę.

Składniki i wartości odżywcze

Biały korzeń przekonuje dużą zawartością ważnych minerałów. Najważniejsze z nich to potas, wapń i magnez. Są też karotenoidy i witaminy oraz inulina.

Nietolerancje i alergie

Nietolerancja może pojawić się u osób z wrażliwym lub osłabionym przewodem pokarmowym. Po spożyciu korzeni owsa wspomniana inulina może powodować łagodne problemy trawienne u osób dotkniętych chorobą. Inne nietolerancje są nieznane.

Wskazówki dotyczące zakupów i kuchni

Korzenie owsa nie są sprzedawane w supermarketach. Ilości uprawy są na to za małe. Najprawdopodobniej znajdziesz to, czego szukasz, na cotygodniowym targu z bezpośrednim marketingiem rolnym. Gospodarstwa ekologiczne również czasami oferują te warzywa. Sezon zaczyna się od jesieni do zimy. W takim przypadku warto również skorzystać z wyszukiwania online.

Różni dostawcy oferują pojemniki na warzywa lub usługę zamawiania warzyw. Nie jest łatwo znaleźć korzeń owsa w wolnym handlu. Alternatywą może być uprawa we własnym ogrodzie. Wymagana jest luźna, raczej piaszczysta gleba. Należy jednak pamiętać, że korzenie są zbierane na długo przed zawiązaniem kwiatów. W przeciwnym razie nie są już jadalne. Kupując, transportując i zbierając własną żywność, upewnij się, że korzenie nie są uszkodzone. W przeciwnym razie mleczny sok wycieknie, a korzenie stracą swój smak. Korzenie owsa można przechowywać w lodówce przez około dwa tygodnie. Aby to zrobić, są owinięte folią spożywczą i umieszczone w przegródce na warzywa. Do przygotowania zalecamy założenie fartucha kuchennego i gumowych rękawiczek.

Jeśli lepki mleczny sok dostanie się na ubrania lub ręce, czyszczenie będzie żmudne. Jeśli na korzeniach nadal występuje liść, liście należy odciąć i przechowywać bezpośrednio przed przygotowaniem. Mogą być używane do różnych przepisów. Przed przetworzeniem korzenie należy oczyścić. Odbywa się to za pomocą pędzla pod bieżącą wodą. Dobrze oczyszczonych korzeni nie trzeba obrać, co ułatwia pracę w kuchni. W drugim przypadku zaleca się obieranie obieraczką do ziemniaków. Może to prowadzić do brązowych przebarwień, ponieważ mleczny sok utlenia się.

Dlatego świeżo obrane korzenie należy umieścić w wodzie z octem lub mieszaninie wody z mąką do czasu przetworzenia. Trzeci wariant to blanszowanie. Aby to zrobić, korzenie gotuje się przez krótki czas w wodzie lub occie, a następnie wylewa na zimno. Następnie z mięsa korzenia można po prostu oderwać korę.

Wskazówki dotyczące przygotowania

Korzeń owsa jest warzywem o wszechstronnym zastosowaniu. Liście można gotować jak szpinak. Nadają się również jako zupa lub do sałatek. Nawet kwiaty korzenia owsa można wykorzystać jako dodatek do sałatki. Jednak przed użyciem należy je krótko ugotować. Korzeń można zetrzeć na surowo i przerobić na pyszną sałatkę.

Świetnie komponuje się z marchewką, chrzanem i pasternakiem, orzechami i jabłkami. Jogurt, śmietana lub cytryna, doprawione trybulą lub pietruszką to pyszny dressing. Jako warzywo korzeniowe korzeń owsa jest dobrym dodatkiem do ryb i mięsa. Doskonale smakuje z sosem śmietanowym lub beszamelowym. Korzenie można również przetworzyć na puree. Panierowany lub nie panierowany - pokrojony w paski - można go smażyć na patelni oraz jako zamiennik mięsa wspomóc dietę wegetariańską.