Wyjaśniamy, czym jest hegemonia, jej znaczenie w historii, kulturze i polityce międzynarodowej Kolumbii. Ponadto ciało hegemoniczne.
Czym jest hegemonia?
Hegemonia to relacja dominacji lub supremacji, którą jednostka sprawuje nad swoimi rówieśnikami. Tak więc naród, grupa ekonomiczna lub jednostka polityczna może dyktować innym drogę postępowania oraz sposób działania, myślenia lub zachowania. Jest to słowo powszechnie używane w dziedzinie Polityka, ten socjologia i krytyka kulturowa.
Relacje hegemoniczne lub dominacji to nierówne, pionowe powiązania, w których a Móc lub władzę nad innymi. Ci, którzy zajmują to centralne i hierarchiczne miejsce, są znani jako hegemon, termin od żargon wojsko starożytnej Grecji i wyznaczony, kto kieruje armią. Z kolei pochodzi od greckiego czasownika hegemonia, tłumaczone jako „lead”, „guide” lub „command”.
Jednak użycie tego terminu w sprawach polityki międzynarodowej niekoniecznie odnosi się do potęgi militarnej, ale także do dominacji ekonomicznej i kulturowej, to znaczy do różnych sposobów, w jakie jeden naród może rządzić innym oraz wpływać w sposób jasny i zdecydowany. jego przeznaczenia, z zamiarem rozszerzenia i utrzymania wspomnianej międzynarodowej dominacji.
Relacje hegemoniczne przynoszą korzyści hegemonom, ponieważ ujarzmiają autonomia i podejmowanie decyzji lokalne dla Twoich zainteresowań i wygody.
Hegemonia świata
Hegemonia światowa stałaby się logicznie stosunkiem prymatu i większościowej dominacji nad narodami całego świata, to znaczy supremacji, której naród nie może już sprawować nad swoim własnym. Państwa sąsiadów lub ich strategicznych partnerów, ale prawie na całym świecie.
Jest to sytuacja potęgi międzynarodowej osiągnięta tylko przez cały historia, przez sześć narodów, które były w stanie kierować lub rządzić światowym systemem stosunków międzynarodowych: Holandię, Wielką Brytanię, Hiszpanię, Francję, Portugalię i Stany Zjednoczone.
Na każdym z etapów hegemonii tych narodów ich kultury poszczególne firmy są przedmiotem obrotu na całym świecie, ich gospodarki były wpływowe na arenie międzynarodowej, a ich dyplomacja i / lub wojsko mogły narzucić ich Wola Dobry lub zły sposób.
Hegemonia kulturowa
Innym bardzo powszechnym zastosowaniem słowa „hegemonia” jest to, które ma związek z hegemonią kulturową, np pojęcie zaproponowany przez filozofa marksista Włoch Antonio Gramsci (1891-1937).
Można go rozumieć jako domenę, jaką wywiera na funkcjonowanie społeczeństwo a Klasa społeczna dominujący (Gramsci mówił o „burżuazyjnej hegemonii kulturowej”), poprzez zestaw normy społeczne i praktyki kulturowe mające na celu: proletariat zrezygnuj ze swojego tożsamość i ich kulturę grupową.
Według Gramsci, ten rodzaj hegemonii daje klasie rządzącej kulturową kontrolę nad społeczeństwem, to znaczy nad sposobem jego myślenia i wyznawanymi wartościami. Ta kontrola nie jest jednoznaczną, ale subtelną formą manipulacji, która wpływa na to, co zwykle nazywamy „zdrowym rozsądkiem”.
W ten sposób klasa rządząca gwarantowałaby sobie dominację nad środkami i instrumentami produkcji, ponieważ jej ideologiczny wróg byłby rozproszony lub przekonany, że obaj należą do tej samej strony.
Konserwatywna hegemonia
W historii Kolumbii okres 44 lat, w którym Partia Konserwatywna nieprzerwanie kontrolowała państwo kolumbijskie, znany jest jako konserwatywna hegemonia.Rozpoczęła się ona w 1886 r., kiedy to José María Campo Serrano (1832-1915) objął stanowisko prezydenta w imieniu ruchu politycznego zwanego Regeneracja; i zakończył się w 1930 porażką konserwatystów przeciwko liberałowi Enrique Olaya Herrera (1880-1937).
Ten okres konserwatywnej dominacji był konsekwencją klęski liberałów w tak zwanej wojnie tysiąca dni (1899-1902), w której obie strony walczyły na śmierć i życie o polityczną kontrolę nad narodem.
Charakteryzował się ostrym represjonowaniem ruchów robotniczych, jak w przypadku Bananowej Rzezi z 1928 r., kiedy armia otrzymała rozkaz strzelania do pracowników Zjednoczonej Kompanii Owocowej, gdy ta ostatnia protestowała o lepsze płace i lepsze warunki pracy z Zdrowie.
Ciało hegemoniczne
Mówimy o „ciale hegemonicznym”, aby odnieść się do medycznej, estetycznej i kulturowej idei Ciało i cielesność, która jest narzucana z najbardziej tradycyjnych sektorów kultury i która jest narzucana masom jako „dobry”, „akceptowalny” lub „pożądany” model ciała poprzez różne codzienne praktyki kulturowe, takie jak Reklama, ten głoska bezdźwięcznaitp.
Ta koncepcja, ściśle związana z koncepcją hegemonii kulturowej, jest typowa dla współczesnych teorii postmarksistowskich (koniec XX wieku i początek XXI wieku), które w parze z feminizm i inne formy aktywizmu społecznego, próbują zerwać z ustalonymi kanonicznymi wzorcami piękna.
Ciała, które nie spełniają tych standardów, są często odrzucane, marginalizowane i lekceważone. Na przykład osobom otyłym bardzo trudno jest dostać ubrania w ich rozmiarze, ponieważ moda jest przeznaczona dla osób o konwencjonalnych rozmiarach.