ZA Hypomenorrhea to zaburzenie miesiączkowania. Krwawienie jest bardzo słabe i zwykle trwa krócej niż dwa dni.
Co to jest hipomenorrhea?
© photopixel - stock.adobe.com
Tak jak Hypomenorrhea oznacza brakującą, zbyt słabą lub zbyt rzadką miesiączkę. Miesiączka to comiesięczne nawracające krwawienie z macicy. Jeśli jajo nie zostanie zapłodnione podczas cyklu, wyściółka macicy ulega zniszczeniu i złuszczeniu wraz z miesiączką. Cykl miesiączkowy kobiety trwa zwykle około 28 dni, przy czym cykl definiuje się jako czas od pierwszego dnia miesiączki do ostatniego dnia przed miesiączką.
Cykl trwający od 25 do 35 dni jest uważany za normalny. Krwawienie trwa średnio cztery dni. Podczas menstruacji kobieta traci od 65 do 200 ml płynów. Zawiera nie tylko krew, ale także inne wydzieliny i pozostałości błony śluzowej. W przypadku hipomenorrhea krwawienie trwa zwykle krócej niż dwa dni. Krwawienie jest bardzo słabe, przez co utrata krwi jest często mniejsza niż 25 ml. Mówi się też o Plamienie. Zakłócenia nie mają wpływu na czas trwania cyklu.
przyczyny
Przyczyny hipomenorrhea mogą być organiczne lub hormonalne. Częstą przyczyną jest zanik błony śluzowej macicy. Atrofia to utrata tkanki. Może to być konstytucyjne lub spowodowane wielokrotnym skrobaniem macicy, tzw. Łyżeczkami. Długotrwałe stosowanie progestyn (hormonów lutealnych) może również mieć negatywny wpływ na wyściółkę macicy.
Progestyny są częścią środków antykoncepcyjnych, takich jak pigułki. W rezultacie, jeśli wyściółka macicy nie odkłada się prawidłowo podczas cyklu, nie można jej zrzucić. Skutkuje to mniejszym krwawieniem. Kobiety z nadwagą i kobiety cierpiące na anoreksję mogą być szczególnie dotknięte hipomenorrhea. Powodem tego jest osłabienie jajników.
Jajniki nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów z powodu niedożywienia. Zapobiega to prawidłowemu tworzeniu się wyściółki macicy. To z kolei prowadzi do zmniejszonego rozpadu błony śluzowej w drugiej połowie cyklu. Stres jest również czynnikiem wpływającym na krwawienie miesiączkowe. Stres psychiczny, stres zawodowy lub prywatny, a nawet silne zmiany klimatyczne, takie jak na wakacjach, mają wpływ na cykl miesięczny i mogą powodować hipomenorrhea.
Jako możliwe przyczyny hipomenorrhea należy również rozważyć choroby ginekologiczne, takie jak torbiele jajników, endometrioza lub rak jajników i macicy. To samo dotyczy zaburzeń metabolicznych i hormonalnych, takich jak cukrzyca czy dysfunkcja tarczycy.
Objawy, dolegliwości i oznaki
W przypadku hipomenorrhea krwawienie miesiączkowe jest bardzo słabe. Rzadko trwa dłużej niż dwa dni, aw rzadkich przypadkach krwawienie trwa tylko kilka godzin. Ilość krwi jest raczej niewielka, najczęściej występuje tylko plamienie. W przeciwieństwie do hipermenorrhea, czyli bardzo obfitego krwawienia miesiączkowego, hipomenorrhea zwykle nie powoduje żadnych dalszych objawów.
W większości przypadków nie można zaobserwować ogólnego uczucia choroby, osłabienia lub bólu. Hipomenorrhea jest właściwie raczej nieszkodliwa, niektóre kobiety mogą nawet być wdzięczne za raczej słabe krwawienie. Hypomenorrhea staje się problematyczna tylko wtedy, gdy dana osoba chce mieć dzieci. Problemem nie jest tutaj krótki okres miesiączkowy, ale słabo zbudowana wyściółka macicy, na której opiera się hipomenorrhea.
Warunkiem koniecznym do zajścia w ciążę jest owulacja i wytworzenie się wystarczającej ilości wyściółki macicy, aby zapłodnione jajo mogło się zagnieżdżać. Hipomenorrhea może wskazywać, że jeden lub oba warunki nie są spełnione.
Diagnoza i przebieg choroby
Podstawą rozpoznania jest szczegółowy wywiad z dokładnym udokumentowaniem przebiegu cyklu i ilości krwawień. Następnie przeprowadza się badanie palpacyjne jajników i macicy. Macica służy do pomiaru grubości wyściółki macicy. Należy również przeprowadzić badanie krwi, aby dokładniej wyjaśnić przyczynę.
We krwi oznaczane są hormony, takie jak estrogen, progestagen, progesteron i testosteron. Możliwa jest również diagnostyka hormonalna za pomocą śliny. Jeśli podejrzewa się poważniejsze przyczyny, takie jak rak, można zastosować metody obrazowania, takie jak USG lub CT. Jeśli przyczyną hipomenorrhea mogą być zaburzenia metaboliczne lub tarczycy, należy zbadać poziom cukru we krwi i / lub hormony tarczycy.
Jeśli chcesz mieć dzieci, cykl jest dokładniej badany. Należy ustalić, czy w ogóle zachodzi owulacja, czy też hipomenorrhea jest wynikiem niedostatecznie zbudowanej błony śluzowej macicy. W tym celu codziennie rano zaraz po przebudzeniu kobieta musi mierzyć swoją podstawową temperaturę przez dłuższy czas. Krzywa temperatury w cyklu może być następnie wykorzystana do określenia, czy ma miejsce owulacja.
Komplikacje
Z reguły hipomenorrhea nie powoduje żadnych szczególnych powikłań ani objawów. Z powodu hipomenorrhea krwawienie w okresie kobiecym jest bardzo niewielkie i trwa bardzo krótko. Prowadzi to głównie do tzw. Plamienia. Jednak nie ma dalszych dolegliwości, aby pacjent nie czuł się chory i nie cierpiał z powodu bólu.
W większości przypadków hipomenorrhea jest faktycznie pożądanym efektem, ponieważ krwawienie jest zmniejszone i nie ma szczególnego bólu. Jednak hipomenorrhea może również oznaczać, że nie doszło do zapłodnienia i że dana osoba nie jest w ciąży.
W rezultacie często pojawiają się dolegliwości psychologiczne, gdy pragnienie pary posiadania dzieci nie może zostać zaspokojone. Partner również cierpi na chorobę psychiczną. Hipomenorrhea zwykle nie jest leczona i ustępuje samoistnie. Z tego powodu nie ma dalszych komplikacji. Zmiana warunków życia często wpływa na hipomenorrhea.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Jeśli miesiączka jest wielokrotnie bardzo słaba, należy poinformować o tym ginekologa. Krwawienie trwające od kilku godzin do kilku dni jest oznaką hipomenorrhea, którą w każdym przypadku musi sprawdzić lekarz. W przypadku ogólnego poczucia choroby lub osłabienia należy tego samego dnia skonsultować się z ginekologiem. Chociaż stan jest stosunkowo nieszkodliwy, może wskazywać na bezpłodność. Dlatego zawsze należy zgłosić się do lekarza z hipomenorrhea, nawet jeśli słabe krwawienie może być nawet odebrane jako przyjemne.
Kobiety z atrofią błony śluzowej macicy są szczególnie podatne na wystąpienie hipomennorrhea. Długotrwałe stosowanie pigułki może również powodować skurcze menstruacyjne. Chore kobiety powinny poddać się badaniu fizykalnemu i porozmawiać z lekarzem odpowiedzialnym za zmianę leku. Pacjenci cierpiący na hipomenorrhea w związku z chorobami ginekologicznymi, takimi jak torbiele jajników lub guzy, powinny porozmawiać z lekarzem. Jeśli źle się poczujesz, musisz udać się do szpitala.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Często hipomenorrhoeas normalizuje się samoistnie. Zwłaszcza jeśli wyzwalacze są psychologiczne, hipomenorrhea może ustąpić samoistnie, jeśli zmienią się okoliczności, na przykład poprzez zmniejszenie stresu. Zasadniczo leczenie terapeutyczne jest konieczne tylko wtedy, gdy przyczyny hipomenorrhea zagrażają pacjentowi lub istnieje chęć posiadania dzieci.
Terapię zwykle przeprowadza się za pomocą preparatów hormonalnych. Jeśli hipomenorrhea jest spowodowana rakiem lub endometriozą, mogą być konieczne zabiegi chirurgiczne w celu leczenia hipomenorrhea.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na bóle menstruacyjnezapobieganie
Ponieważ stres może negatywnie wpływać na cykl, hipomenorrhea można również zapobiec, zmniejszając stres. Pomocne mogą być tutaj metody relaksacyjne, takie jak trening autogenny lub łagodne sporty wytrzymałościowe. Normalizacja wagi ma również pozytywny wpływ na hipomenorrhea.
Dotyczy to zarówno kobiet z niedowagą, jak iz nadwagą. Zbilansowana dieta i unikanie środków pobudzających, takich jak alkohol lub nikotyna, może również zapobiegać hipomenorrhea. Regularne badania profilaktyczne u ginekologa są przydatne w ramach profilaktyki ogólnej.
Opieka postpenitencjarna
Jeśli stan ustabilizuje się po hipomenorrhea, dostępne są porady kontrolne dla dotkniętych nim kobiet. Między innymi unikanie stresu może pomóc w polepszeniu warunków życia i zapobieganiu chorobie w przyszłości. Terapia również może mieć sens, ale zwykle jest opcją tylko dla pacjentów, u których ryzyko zdrowotne jest dość wysokie lub którzy chcą mieć dziecko.
W zależności od przyczyny skurczów menstruacyjnych, lekarz może przez dłuższy czas przepisać leki. Służą one jednocześnie do pielęgnacji i profilaktyki. Pomocne są również techniki relaksacyjne, a także delikatne metody ćwiczeń, takie jak joga. Normalizacja masy ciała również odgrywa rolę po skutecznym leczeniu.
Dotyczy to zarówno kobiet z nadwagą, jak i niedowagą. W związku z rezygnacją z nikotyny, alkoholu i innych używek osoby poszkodowane wzmacniają swoją świadomość ciała. Dzięki sprawdzonym roślinom leczniczym i środkom domowym możliwa jest konsekwentna pielęgnacja.
Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci mogą zrezygnować z silnych leków z efektami ubocznymi, jeśli wybiorą delikatną metodę. Oprócz tych środków samopomocy ważne są regularne badania ginekologa, aby upewnić się, że nie ma poważnej przyczyny zaburzeń.
Możesz to zrobić sam
Hipomenorrhea zwykle normalizuje się samoistnie. Różne sposoby samopomocy i niektóre zasoby z gospodarstwa domowego i przyrody sprzyjają regeneracji.
Podobnie jak w przypadku innych skurczów menstruacyjnych, najważniejszą rzeczą, która pomaga w hipomenorrhea, jest ciepło. Gorąca kąpiel rozluźnia mięśnie macicy, zmniejsza skurcze i ból. Ruch - czy to na rowerze, pływanie czy bieganie - uwalnia uśmierzające ból endorfiny i hamuje produkcję prostaglandyn, które powodują ból i stan zapalny. Biustonosze podtrzymujące pomagają przy bólu w klatce piersiowej.
Odpowiednim środkiem z natury jest witamina B6. Substancja stosowana jako suplement diety pomaga w walce z drażliwością i depresją. Magnez obiecuje również szybką pomoc. Naturopatia szczególnie zaleca fosforan magnezu C12 lub C6. Alternatywnie można stosować preparaty Nux vomica i Pulsatilla. Imbir i ziele dziurawca są również wypróbowanymi i przetestowanymi lekami na skurcze menstruacyjne ze względu na ich kojące działanie.
Zmiana diety pomaga również w przypadku hipomenorrhea. Szczególnie produkty sojowe powinny znaleźć się w menu, ponieważ zmniejszają ból i zapobiegają nowym dolegliwościom. Jeśli pomimo wszystkich środków objawy nie ustąpią, najlepiej ponownie porozmawiać z ginekologiem.
.jpg)
